TUT ELLERİMDEN

Telefon

Hiç beklemediğim yerde çıktın karşıma.Ellerimden tuttun,gözlerime bakıp umut verdin bana.

...

Sınıfa girdiğimizde kimse yoktu.Miray önce dikkatli bir şekilde sınıfa göz gezdirdi sonra aklına yeni gelmiş olacakki bir anda ciyakladi "Aa!Bu ders müzik sınıfında işlenecek."dedi ve kapıya doğru ilerledi ."Hadi Bahar"yüzüne somurtarak baktım.Gitmek istemiyordum .Sadece başımı sıraya koyup gözlerimi kapatmak istiyordum.Yada sadece eve gidip uyumak . "Ben gelmesem ?"Yüzüme alaycı bir şekilde bakıp"Tabiki geliyorsun.Bak hem çok eğleneceksin.Hadii!Kafan dağılır biraz.Merak etme sıkıcı bir yer değil ."Ne kadar istemesemde Miray'ı kırmamak için bacaklarımı zorla hareket ettirip peşine düştüm.Çok çabuk ikna olan bir tiptim.

Müzik odasının kapısına geldiğimde yine aynı sesi duydum.Okuldaki ilk gün duyduğum o hoş gitar sesini.Büyük bir heyecanla içeri girmek ve bunu kimin çaldığını biran önce görmek istiyordum.İçeri geniş olduğu

için şükür etmiştim.Çünkü yaklaşık otuz kişi vardı içeride .Herkesten ayrı bir ses çıkıyordu ama kimsenin umrunda değil gibi gözüküyordu.Gitar çalan,şarkı söyleyen,keman çalan ,piyano çalan.Burada nasıl ders işlenirdiki ?.İnsanın kafası patlardı burda.

Birden gözlerim gitar çalan kişiye ilişti .Ah hayır.Yok artık.Yine mi?.

Umut gitar mı çalıyordu ?.İlk günde gördüğüm kişi Umut'muydu .Öyle güzel çalıyordu ki ,kulaklarımdaki tüm pası silip atmıştı.Parmakları gitarın tellerine öyle güzel yakışıyordu ki,gerçekten bunu anlatmaya kelimeler yetmez.

Umut öyle gitarını çalarken yanındaki sandalyeyle biri oturdu .

Bir kız oturdu ,tam karşısına.Umut bakışlarını kıza çevirip gitarı çalmaya devam etti.Yüzünde mutlu bir gülümseme vardı .Hani bu çocuk hiç gerçek gülmemişti.Bence şuan oldukça mutluydu. İkisinin gözleride birbirine odaklanmıştı.Ve , ve öyle mutlu gözüküyorlardıki ,benim tam tersime gülüyorlardı.İçimdeki kıskançlık duygusu yeniden başlamıştı.Ellerimin titrediği hissettim.Sanki içimdeki kelebekler kafese hapsedilmiş gibiydi.Sanki umudum kırılmış gibi hissettim.Sebepsiz yere olan içimdeki bu kıskançlık da neydi ?.Ama öfke bunu bastıracak kadar daha derindi.Daha içten.Belki sevgilisiydi ,ama o parti gecesi neydi ?Peki beni sahiplenmek istemesi ?Elif buradaydı ama onlara aldırmıyordu bile.Demekki aralarında bir şey yok,ama bana dediği şey ve bu...

Gözleri beni buldu.Yüzündeki mutluluk bir anda gevşedi ve yüz hatları sertleşmeye başladı.Gözlerimi ayırmadan ikisini seyrediyordum.Umut bana öyle keskin bir ifade ile bakıyorduki yanındaki kızı bile ürpertmişti .Kız neler olduğunu anlamak için Umut'un baktığı yöne -bana doğru- baktı.Beni görünce onunda yüzündeki mutluluk gitmişti.

Ve iyice sinirlenmişe benziyordu.Umut'un kulağına bir şeyler fısıldayıp sinirle olduğu yerden kalktı ve yanından uzaklaştı.Bakışlarımı düşürüp arkamı döndüm ve sınıftan çıktım.Yokluğumu kimse fark bile etmezdi zaten.Adımlarımı hızlandırıp merdivenlerden aşağıya indim.Belki bahçeye çıkıp hava almak bana iyi gelecekti.Arkadan birinin bana seslenmesiyle durdum .Umut'tu bu.Peşimden mi gelmişti?Peki ya adımı nereden biliyordu ? Arkamı dönüp yine her zamanki gibi yüzüne baktım.Ama gözlerim bu sefer yüzüne değil göğüslerine inmişti.Ne ara bu kadar yakınıma gelmişti.Kokusu burun deliklerimi doldurup içime işliyordu. Öyle güzel kokuyorduki ... Aramızda sadece santimler vardı.Başımı yüzüne çevirip"Şey sevgilini sinirlendirdim sanırım " Sevgilin.Bu kelime derinlerime işlemişti.Birazda kaşlarımın çatılmasına sebep olmuştu."Sevgilim?"

"Ne yani?" Kulaklarıma eğilip "Emin ol hayatımda sadece özel kişiler için yer var.Sadece benim sahiplendiğim kişiler için "Yüzüme alaycı bir şekilde bakıp tekrar güldü ve bu benim sinirlenmeme yol açmıştı.