ချယ်ယောင်းယူနီဖောင်းလဲပီးပြန်ထွက်လာတော့ ထုံးစံအတိုင်း လီဆာကဆိုင်ထဲရောက်နေပြီ။ ဒီကော်ဖီဆိုင်ကိုလာလွန်းလို့ ဆိုင်ကလူတွေနဲ့တောင် မျက်မှန်းတန်းမိနေပါပြီ။ ချယ်ယောင်း သူ့ကိုမသိမသာကြည့်ရင်း လုပ်စရာရှိတာသာလုပ်နေလိုက်သည်။
"ယောင်း ဒါပြီးရင် တန်းပြန်မှာလား "
ကောင်တာနားပိုက်ဆံရပ်ရှင်းရင်း သူကမေးတော့ သူမ ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်။ အရင်လို ပြုံးပြပြီး ဖက်လဲတကင်း ပြန်မပြောဖြစ်။
" ကိုယ်နဲ့စကားခနပြောလို့အဆင်ပြေမလားဟင် ယောင်း ဆင်းတဲ့အချိန်လာကြိုမယ်လေ "
"ဟင့်အင်း ယောင်းမအားဘူး ရှင်လာမကြိုပါနဲ့"
သူနဲ့ပိုနီးကပ်သွားမှာကြောက်လို့ သူ့အနားမနေချင်ယုံပါ။ သူကခပ်ပြုံးပြုံးနဲ့ပဲခေါင်းတွေငုံ့သွားတော့ သူမအနည်းငယ်စိတ်မကောင်းဖြစ်ရသည်။
" ယောင်းအဆင်ပြေတဲ့ တစ်ရက်ရက်တော့ ကိုယ်နဲ့စကားပြောပေးပါ ကိုယ်စောင့်နေမယ် "
ငြင်ငြင်သာသာသူပြောလာတော့ သူမရင်ထဲသိမ့်ခနဲဖြစ်သွားရဲ့။ ပြီးမှသတိရမိတာက သူဟာ အရှေ့မှာတွဲခဲ့တဲ့သူတွေကိုလည်း ဒီလိုနည်းနဲ့ပဲချဥ်းကပ်ခဲ့မှာ။
" ယောင်း မကြိုက်တာလုပ်မိရင်လည်း ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောပါ "
" မဟုတ်ပါဘူး ကျွန်မတို့ကအဲ့လိုပြောရမယ့် ဆက်ဆံရေးမှမဟုတ်ဘဲ ကျွန်မအလုပ်ပြန်သွားလုပ်ရတော့မယ် "
သူ့မေးခွန်းတွေကိုရှောင်ဖို့ ဆိုင်အနောက်ထဲသာခပ်သုတ်သုတ်ဝင်ခဲ့လိုက်သည်။ သူမမှာ ဖြေစရာအဖြေလည်း ရှိမနေတာကြောင့်ပါ။
🥀
" ငါ့ဆိုင်လာပြီး အသေကောင်လို ဖြစ်မနေပါနဲ့ တကယ်ပါပဲ "
ညပိုင်းဂျိုအီဖွင့်ထားတဲ့ဘားမှာသွားထိုင်တော့ ဂျိုအီကဆီးအော်သည်။
" စိတ်ကပျော်မနေတော့ ငါ ဘယ်လိုနေရမလဲ "
" နင့်ဟာလေးက မာနကြီးတာကိုး "
ဆူးလ်ဂီက ယောင်းကိုမှတ်ချက်ပေးသလိုဆိုလာတော့ လီဆာခေါင်းတွေရမ်းပစ်လိုက်တယ်။
YOU ARE READING
She is a BLONDE
Fanfictionသူမအတွက်ချစ်ခြင်းသည် နှင်းဆီပန်းတို့အနားသတ်ထားသော ရွှေအိုရောင်ဆံနွယ်တို့ဝေ့ဝဲရာအရပ်၌ ဖြစ်ပေါ်ခဲ့ဟန်တူသည်။
