Jamie's POV.
Sobra yung pagaalala sakin ni Pam kanina pero natutuwa naman ako kasi napaka alaga niya parang kapatid na kasi yung turingan nami ni Pam eh kaya kami ganun kasweet baka akalain niyo may boyish sa isa samin wala ha! Sadyang ganun lang talaga kami.
Nakahiga pa rin ako sa kama kasi mejo di pa okay yung pakiramdam ko pero humupa na naman yung init ng katawan ko di tulad kanina.
Grabe feeling ko nun para akong sasabog sa sobrang init.
Kanina pala diba dapat dadalhin ako ni Pam sa Ospital kaso ayaw ko eh kasi naman alam niyang ayaw na ayaw kong pumupunta sa Ospital eh
Ganto kasi yun nung nasa highschool palang ako yung kuya ko--.
"Mam? Mam?"
Ay putek!! ayan tuloy diko pa ata makukwento bigla ba naman kasi pumasok si Manang sa kwarto ko eh.
Napakamot tuloy ako."Bakit po manang?"
"Mam,Mam si Pacquiao po nanalo sa laban!!! Yehey ang galing talaga niya! Mabuhay ang Pilipinas".
Anak ng teteng naman oh! Eh wala namang laban si Pacquiao ngayon ah! Siguro pinanuod na naman niya yung bala ni Pacquiao pinapaulit ulit niya yun eh crush daw niya kasi! Nak ng teteng talaga si Manang oh oh may times na mahirap intindihin,minsan naman walang common sense,minsan nasa tamang pagiisip,at ngayon naman umiiral ang pagkainlove!
Feeling ko lalagnatin ulit ako dito kay manang eh nga pala siya yung kasambahay dito kina Pam matagal na siya dito kaya ayaw paalisin ni Pam.
Masakyan na nga lang.
"Oh manang umiiral na naman ang pagkainlove niyo kay Pacman hano. Congrats manang." -I smiled.
"Thankyou po Mam. Makakarating po sa mahal ko ang pagcongrats niyo sa kaniya"
Grabe na talaga tama ni Manang whoo diko na kinekeri..
Paaaaaaam!! Asan kana hapon na parang awa muna umuwi kana!
"Haha sige po! Manang baka po gutom kayo kain kayo manang"!
"Ah mam hindi po busog na busog po ako, baka po kayo gutom Mam?"
Aba at ako pa ang gutom Haha!
Napatawa tuloy ako ng bahagya "Ah hindi manang okay lang po ako"!
"Sige po Mam baba napo ako maglilinis pa po ako ng salas eh"!
Nginitian ko nalang ayoko na sumagot baka lalo lang sumakit ulo ko ne'to eh!!
Pam's POV.
*Kriiiiiiiiiiiiiiiiiing*
It's uwian time! Hay salamat diko na makikita ang mukha ng assumerong nasa gilid ko!
"Pam di kita mahahatid sorry neh kasi dipa ako tapos sa mga papeles ko aayusin ko pa muna bago ako umuwi. Okay lang? Bawi nalang ako next time!"
Aisssshh. Ano bayan!!
Ngumiti ako para di halatang dissappointed."Oo naman. Kasi may dala naman akong kotse tsaka dadaan pakong mall kasi may bibilhin pakong gamit para sa projects natin"
"Sige sige thankyou ingat ka paguwe ha dahan dahan sa pagdadrive sige alis nako"
O____________o
WHAT THE HELL!
Did he...?
Did he really....?
BINABASA MO ANG
"Can this be Forever"
Teen FictionShe used to be happy. She used to be jolly. She used to be funny. But..... there will always be a "But" from the word "She used to be". Let's meet Pamela San Andres who believes in FOREVER ,the girl that will prove to us that we all have different d...
