Gerçek Aşk

4.Bölüm

Zeynep kendine gelmeye başladığında önce ne olduğunu anlayamadı. Kıpırdayamıyordu, kolunu kaldıracak hali yokdu, gözlerini açıp etrafına bakdı, hastanede olduğunu anladı. O sırada hemşire odaya girdi.

H: Zeynep hanım, uyanmışsınız. Nasıl hissediyorsunuz?

Z: Ne oldu bana? Tüm bedenim ağrıyor.

H: Bir kaza geçirdiniz, ama merak etmeyin, şimdi iyisiniz, güvendesiniz. 

O sırada Sakine ve Nermin de odaya daldılar.

S: Zeynep, kızım, iyi misin?

N: İyisin değil mi kızım? Geçti Zeynep, hepsi geçti. Kimse bundan sonra senin canını yakamıycak.

Z: Mehdi? O nasıl?

Nerminle Sakine birbirine bakıp önce ne söyleyeceklerini bilemediler.

N: Ne yapıcaksın ki o adamın nasıl olduğunu? Ne hali varsa görsün, artık bizim sorunumuz değil.

Z: Anne, lütfen?

S: Polisler seni bulduğunda yalnızdın, ambulansı aramış birisi. Polisler Mehdinin doktor çağırıp ortadan kaybolduğunu düşünüyorlar.

Z: Nasıl yani? Yakalanmadı mı? Dışarda mı yani?

N: Sakin ol, Zeynep. Sana söz veriyorum, o adamın bulunması için elimden geleni yapacağım. O zamana kadar da güvende hissetmen için önlemler alıcaz.

Zeynep artık ne hissedeceğini, bunlarla nasıl başa çıkacağını bilmiyordu. Bir an önce bu kabusdan uyanmak istiyordu. Anneleri olan biteni anlatdıkça gözyaşlarını tutamıyordu.

Barış dışarda polislerle konuşuyordu. Zeynebin kurtulmasıyla rahat nefes almışdı. Tüm güvenlik önlemlerini aldırmış, Zeynep'in olduğu katta kuş uçdurmuyordu. Kendine geldiğini duyunca o da yanına girmeye karar verdi.

B: Zeynep, nasılsın? 

Z: Barış bey, ben size nasıl teşekkür edeceğimi bilemiyorum, annemler anlatdı benim için yaptıklarınızı, çok sağ olun.

B: Ne demek, keşke seni koruya bilseydim, bunları hiç yaşamasaydın.

Z: Yapa bileceğiniz bir şey yoktu ki. Silahı vardı, ne yapacağını kesdiremezdik.

B: Evet, o yüzden gitmenize izin verdim ben de. Hiç korkmana gerek yok, o adamın tutuklanıp cezasını çekmesi için hepimiz elimizden geleni yapıcaz.

Z: Teşekkür ederim. Ne söyleyeceğimi bilemiyorum.

B: Bir şey söyleme, sen dinlen, iyileşmene bak. Her şey düzelicek.

Z: Tamam.

..........

Zeynep arkadaşlarının, ailesinin desteğiyle bir kaç gün içinde kendine geldi ve hastaneden çıkdı. Mehdi hala bulunmadığı için Nerminin israrıyla Zeynep ve Sakine yalıya yerleştiler, eve güvenlik kameraları takıldı ve korumalar tutuldu. Zeynep işe gitmekte ısrarcı olduğu için özel şoförle dolaşacakdı.

Günler sonra şirkete adım attığında içinde sıkıntı, tedirginlik vardı, insanlar onunla ilgili neler düşünüyordu, ne konuşuyordu merak ediyordu. Ofise geldiğinde herkesin sıcak karşılaması ve hiçbir şey sormadan onu işe yönlendirmesiyle rahatladı. Muhtemelen Barış bey uyarmışdı, teşekkür etmek için yanına gitti.

B: Zeynep hanım, hoş geldiniz. Sizi işinizin başında görmek ne güzel.

Z: Barış bey, ben bir daha teşekkür etmek istedim her şey için.