BENİ SEVSENE

FİLM

Bugün okula eskisi gibi "biz" olarak gittik.
Barkın ve Duru olarak değil "biz" olarak.
Burçak bizi ayıramadı. Gücü yetemezdi de kendini ne sanıyorsa
Ben hastanede ses kaydı dinletip her şeyi ortaya döktüğüm için aynısı yapmaya çalışmıştı bana.

Ellerimiz kenetliydi birbirine sınıftan sesler geliyordu daha hızlı adımlarla sınıfa girdik.
Burçak ellerimize baktı birbirine kenetlenmiş olan ellerimize.

"Gitme Burçak beni seven sadece sen vardın"diyen Ahmete üzülerek baktım.
Burçak'ın koluna yapışmış bırakmıyordu.

"Ahh yeter be"diyerek Ahmeti itti.
Ahmet dengesini kaybetti ve yere düştü.
Kocaman Ahmet yere düşmüştü.

"Bu varoş okulda yapacak başka bir şeyimde kalmam içinde bir nedenim kalmadı."dedi.

"Beni seviyordun"dedi Ahmet.

"Ne seni sevicem bee şu tipe bak sümüklüü ben senin neyine bakiyim oyundu her şey ve bitti."diyerek kapıya doğru ilerledi.
Kapıda da ben vardım ve onu okadar kolay göndermeye niyetim yoktu.

Buraya gelmeden önce saçına birisi yapıştı.
Yuhaaa buu..bu sidikliydi.
Burçak'ın saçını yoluyordu adeta.
Kızlar onu tuttu.
Burçak acayip bir şekilde sinirliydi. Saçını eğilip geriye attı. Ve Bana yan yan bakıp yanımdan geçerken onu kolundan tutup karşıma aldım.
Sonra kollarını bıraktım.

"Bizi ayıramadın Burçak"dedim.

Kötü kötü bakarken yeniden kapıya yöneldi arkasından bağırdım.

"Burçak Yılmaza noldu hani sen yılmayacaktın. Ben ne dedim sana bende Duru Solmazım ve Solmadım."

Arkasına dönmeden hızlıca ilerledi.

"Bak gitti işte artık kimse aşkımıza engel olamayacak"diyerek elimden tuttu Barkın.

"Ahmeet"diyerek sınıfa koştum.
En son yere düşmüştü.

"Duru"diye arkamdan bağıran Barkını duyabiliyordum.

Sınıfa girdiğimde hala yerdeydi ve ağlıyordu.

"Herkes beni kandırdı kimse beni sevmiyor. O seviyor sanmıştım."diyerek hararetli hararetli konuşuyordu.
Tam yanına gelecekken sidikli gitti yanına ve Ahmet'in elinden tuttu.sidiklinin asıl adı Senaydı.
Sanırım bundan sonra Sena desem daha iyi olacak. Sidikli pek hoş olmuyor.

Onları izlerken Barkın yanıma geldi.

"Keşke beni öylece bırakmasaydın."dedi.

Ona baktım. Gerçekten kırılmış gibiydi.

"Barkın ben şey Ahmet öyle yere falan düşünce...."

"Neyse ya boşversene"

"Özür dilerim"

Cevap bile vermedi bana.

"Özür dilerim. Özür dilerim. Özür dilerim. Özür dilerim. Özür dilerim. Özür dilerim"
Bu kadar özür dilemem suratında gülümse oluşmasına neden oldu.

"Gel buraya Deli sevgilim"diyerek beni kollarının altına aldı.

Yeniden Ahmet'le Senayı izliyordum.
Barkın'da izliyordu, hatta bütün sınıf.
Seda Ahmet'i sakinleştirmeye çalışıyordu.
Ve ortam çok sessizdi. Sadece onların konuşmaları vardı.