RICA'S POV
Nakahiga ako ngayon dito sa kama ko sa kwarto ko bigla kong naalala ang nakuha ko kanina sa sahig don sa rooftop.
"Rica" mahinang usal ko "ganito ba sila kayaman at pati sa pang-ipit ng buhok eh naka engraved ang pangalan niya?" Tanong ko sa aking sarili "at ano naman ang ginagawa niya doon? Bakit nandun ang bruhang iyon"
*tok *tok
Napukaw ang pag iisip ko ng may kumatok "oh pa? Bakit po?" "Yung kaibigan mo nasa baba mag iingat ka sakanya" malamig at walang emosyong usal ni papa. Bigla namang tumibok ang puso ko sa fact na nandito si Kenji kaya agad agad din akong bumaba, nasa hagdan palang ako ng makita ko siya at automatic na napangiti ako "bakit nandiuto ka? Akala koba umuwi kana?" Sunod sunod habang nakangiti kong tanong sa kanya "namiss kasi kita eh oh" nakangiting tugon nito at iniabot ang kulay puting rosas "sa-salamat" nauutal kong sabi sakanya hindi ko alam kung anong mararamdaman ko sa mga oras na to , bakit niya to ginagawa? Bakit ang sweet nya? Posible kayang gusto nya rin ako? Pang magkaibigan pa ba tong ginagawa namen? Oo alam kong matagal kona syang gusto at ok na ko don "sheena may sasabihin ako sayo" seryoso nyang sabi at tila kinabahan ako hindi ko naiintindihan ang nararamdaman ko "tara sa terrace" anyaya ko sa kanya.
"SHEENA!!!!" pagalit na sigaw ni papa "umakyat kana roon sa kwarto mo! at ikaw lalake umuwi kana!!
"pero pa nag uusap po kame" katwiran ko kay papa, ano bang problema nito bakit ngayon parang concern siya sa akin kelan pa psh.
"susuwayin mo ba ko ha?!!" pagalit na hinawakan ni papa ang braso ko ng sobrang higpit.
"uuwi na lang po ako, wag nyo na pong saktang si Sheena" mahinahong sabe ni kenji pipigilan ko pa san sya pero pinigilan ako ni papa . masama ang tingin na ipinukaw ko kay papa.
"ano bang problema nyo ha? pa? buong buhay ko nintindi ko kayo tinanggap ko ang lahat lahat ng masasakit na salitang sinabe nyo sa akin ng mamatay si mama, at tinanggap ko din ang ginawa nyong pag layo sakin sa mga kaibigan ko. buong buhay ko tiniis ko kayo . eto lang sa kanya lang ako magiging masaya pipigilan nyo nanaman ako? ilalayo nyo nanaman ako sakanya? ha? pa?" humahagulgol kong tanong kay papa hindi ko alam kung bakit ganito siya kung anak pa ba ang turing niya sa akin.
"gusto ko lang layuan mo siya, wala kang alam sa kanya"
"alam? bakit ? kayo ba may alam sa kanya? sa akin nga wala kayong alam eh sa kanya pa kaya? ano bang pakiealam nyo sa akin? wala naman dba?" pasigaw na sabe ko kay papa at mabilis na umakyat na ng kwarto ko hindi ko na kaya anasasaktan na ako sa ginagawa ni papa pati ba naman si kenji ilalayo niya sa akinumiyak nalang ako ng umiyak hanggang sa makatulog na ako
GARRY'S POV (SHEENA'S TATAY)
nagbabasa ako ng dyaryo rito sa salas ng biglang may kumatok "sandali sino ba iyan?" bahagya pa akong nagulat ng makita ko kung sino "magandang gabe po si sheena po?" "anong kailangan mo sa anak ko?" mejo pagalit kong tanong sa kanya "maari mo bang bilisan? at layuan mona ang anak ko iho? sandali tatawagin ko"
naka apat na katok ako sa kwarto ni sheena at binuksan niya rin agad ito "oh pa? Bakit po?" "Yung kaibigan mo nasa baba mag iingat ka sakanya" nakita ko pa siyang nagningning ang matapakiwari koy masaya ito sa batang iyon. sinundan ko siya nung pababa na siya pero nanatili lang ako sa hagdan sa itaas habang pinagmamasadan siya nakita kopang binigyan niya ng puring rosas ang anak ko. kung hindi ko lang to anak baka napag isipan ko na din syng baliw nagsasalitang mag isa at masayahindi ko na narinig pa ang kanilang pinag uusapan pinigilan ona agad siya ng akmang lalabas na sila.
"SHEENA!!!!" pagalit na sigaw ko sakanya "umakyat kana roon sa kwarto mo! at ikaw lalake umuwi kana!!"
"pero pa nag uusap po kame"
"susuwayin mo ba ko ha?!!" pagalit na hinawakan ko ang braso niya matigas ang ulo eh.
"uuwi na lang po ako, wag nyo na pong saktan si Sheena" sabe ng binata at mabilis ding umalis
"ano bang problema nyo ha? pa? buong buhay ko nintindi ko kayo tinanggap ko ang lahat lahat n g masasakit na salitang sinabe nyo sa akin ng mamatay si mama, at tinanggap ko din ang ginawa nyong pag layo sakin sa mga kaibigan ko. buong buhay ko tiniis ko kayo . eto lang sa kanya lang ako magiging masaya pipigilan nyo nanaman ako? ilalayo nyo nanaman ako sakanya? ha? pa?" nasasaktan ako sa mga salitang binibitawan ng anak ko gusto ko siyang yakapin at pakalmahin at paulit ulit na humingi ng tawad sa kanya , hindi ko naman sinasadyang siya ang sisihin sa pagkawala ni Trina ang mama niya hindi ko rin sinasadyang ilayo siya sa mga kaibigan niya pasensya na anak ko.
"gusto ko lang layuan mo siya, wala kang alam sa kanya"
"alam? bakit ? kayo ba may alam sa kanya? sa akin nga wala kayong alam eh sa kanya pa kaya? ano bang pakiealam nyo sa akin? wala naman dba?" gusto ko siyang habulin at patahanin pero hindi kona nagawa pa napaka walang kwenta kong ama.
SHEENA'S POV
gumising sa akin ang mga sinag ng araw na tumatama sa mukha ko agad agad din akong tumayo at humarap s a salamin katulad ng inaasahan namumugto ang mata ko baka mahalata pa ako ni kenji neto , mabilis akong nag ayos ng sarili para pumasok sa school naabutan ko pang patay ang lahat ng ilaw malamang wala nanaman si papa.
nasa gate pa lang ako ng school tanaw na tanaw ko na maraming nagkukumpulang tao sa gym sa harap ng malaking screen at dahil babae ako at may pagka chismosa din pumunta agad ako roon nakita ko ang nasa gitna ng stage si rica at mga kaibigan niya.
"hello there my beloved classmates and students you are all here to witness the crazyness of a one girl named SHEENA IMPERIAL" nakakalokong announce ni rica . nagulat nalang ako ng biglang lumabas sa screen ang isang video isang babaeng nakaupo sa rooftop nagsasalita ,tumatawa, ngumingiti mag isa. at alam kong ako yon.
BINABASA MO ANG
my crush is a ghost
De Todoito ay storya ng isang babaeng matagal ng inlove sa isang lalake lingid sa kanyang kaalaman ang lalake ay matagal na ding inlove sa kanya hanggang isang araw ay pinagtagpo sila ng landas ngunit hindi nya alam na ang lalakeng nakakasama at mahal nya...
