my crush is a ghost

CHAPTER 3

SHEENA'S POV

hindi ko namalayan na nakatulugan ko na pala ang pag iyak I was hurt sa mga sinabe niya I was turn off to him should I hate him already? No but I still love him I still like him napailing pa ako sa mga dumapo sa isip ko

Dahil nga sa nakatulog ako ay hindi pa ako kumakaen napag desisyunan kong bumaba para mag hagilap ng makakaen sa kusina dahil itong mga halimaw sa tyan ko ay nagwawala na. Pasado alas nuebe na ng gabe thank god weekend bukas kaya pwede akong tanghaliin ng gising

Naglalakad na ako papuntang kusina ng madaanan ko ang sala. napatigil ako sa paglakad ng may maramdaman akong kakaiba doon lang nag sink in sa akin na may  tao at may naka upo sa sofa I felt nervous all over my body. Im in state of shock when I saw him prenteng nakaupo sa sofa at ang loko naka dekwatro pa. Mabilis at automatic na tumaas ang kilay ko.

"Ahmm Hi?"
"Anong ginagawa mo dito?!" Sigaw ko sakanya halos mamatay kaya ako sa sobrang nerbyos dito tapos makikita ko lang na isang gwapong macho ang multo? Damn.

"Oh easy baby you dont have to yell at me"he said habang tinataas taas pa ang kamay na waring pinapatigil ako. "Sheena can we talk?" And for the first time I saw sadness in his eyes that makes me feel guilty oh well I think he's sincere on that.

Nandito kame sa terrace ng bahay nakaupo lang kame sa sahig hindi naman masyadong malamig pero may mangilan ngilang hangin padin na bumabalot sa aming katawan ni isa sa amin ay walang balak magsalita . Can we talk, can we talk tapos hindi siya magsasalita? Tss

"Look sheena Im sorry , Im sorry kase napagsalitaan kita ng masama , Im sorry kase I was hard to you Im sorry kase hindi naman tayo magkakilala para pag salitaan ka ng ganun Im sorry kase alam kong nasaktan kita Im sorry kase I made you cry." He said at tumungo pa.

"You don't have to I already forgiven you sana sa susunod mag iingat kana sa mga binibitawan mong salita kase baka hindi mo alam nakakasaket ka na pala ng iba" sabe ko habang nakatingin sa kawalan.

"Talaga? Ha? Talaga sheena?" He said habang inaalog alog nya pa ang balikat ko and for the first time again I saw spark in his eyes na nakapag bigay sa akin ng kilig.

"Ano ba wag mo nga akong yugyugin" sabe ko na may halong pagka irita.

"Thank you sheena! Thankyou hooo!! Thank you talaga sheena" hindi ko namalayan na nakatayo na pala siya at tumatalon talon pa. I watch him he's very happy and I know its real Then I found myself smiling :)

"O-oyoyoy tumigil kana ok? Teka nga maiba ako paano kaba nakapasok sa bahay namen aber? Nakakagulat ka muntikan na akong atakihin sayo sa puso kanina." Bumalik sya sa pagkakaupo at dumikit pa sakin aba lintek ano.

"Ahh yun ba? Pinapasok ako ni papa sabe hintayin na lang daw kita" he said while smiling at me playfully.

"And who the hell is papa?" Sabe ko habang nakakunot pa ang noo at nakataas ang kilay na tumingin sakanya. "Seriously sheena? Hindi mo kilala ang papa mo? Pathetic" usal niya na may halong pang aasar pa tss.

"Did I gave you permission to call you "MY" papa as papa?"  Sabe ko na binigyang diin ang MY  "hindi pero magiging pa-" sabe nya na halos pabulong at di ko marinig "anong sabe mo?"

"Wala sabe ko Friends na tayo" he said habang malapad na malapad ang ngiti. "Friends?" Kunot noo kong tanong "oo friends kaibigan ayaw mo ba?" Malungkot na sabe niya habang tumungo at nag pout pa ang loko.

Oh darn makakatanggibba ako sa ganto ka gwapong mukha? Ofcourse not pero syempre dapat mag pakipot mode padin haha. "Ayoko" marahas at mariin kong sabe "ayaw mo ba talaga? Ha? Sheena?" sabe niya ng sobrang lungkot and I feel guilty tuloy nakakainis "ayoko nga sabe maging kaibigan ka" "if thats the case ok I accept your decision Im sorry sheena thanks for forgiving me uuwe na ako and bydawey thanks to coffe " he said in a cold tone voice aakma na siyangg tatayo at maglalakad paales pero "wait! Fine friends" sabe ko ng hindi tumitingin dahil kinikilig ako sa ngiti nya isa syang gwapong tinubuan ng buhay haha. "Sabe ko na papayag kadin ee nag papakipot ka lang" I arched my brow and rolled my eyes at him. "Let me first introduce myself miss Im kenji, Kenji Morales . Ken for short are you?" Sabe niya at tinaas pa ang kanyang kamay na wariy kakamayan ako "Sheena, Sheena Imperial Ina for short" usal ko ng nakangiti sa kanya.

Ganito pala ulit ang pakiramdam ng may kaibigan,  masaya yung feeling mo safe ka yung feeling mo hindi ka nag iisa at may kasama ka parati . Dito na ba mag uumpisa ang journey namen is it a happy or sad? Should I be afraid? Afraid na mawala sya at iwan niya rin ako katulad nila? Dapat na ba kong magtiwala ulit? Hindi ko na ata kakayanin pag nawala pa siya.

3RD PERSON'S POV
Mukhang ansaya saya nila mula rito sa baba nakikita ko kung gaano kasaya si kenji at sa babaeng yun namimiss kona ang best friend kong c kenji kelan kaba gigising at babalik sa amin ha? kenji? sana kausapin mo din ako dahil nakikita din kita.