psychopath - hyunin

touch one more time

I remember the day we first met
The shy smiles and the spilling sunlight
I knew, just by looking into your eyes
That we are one, that we are one
You are me.

Geceyi aydınlatan yıldızlar ve ay sayesinde okuldan yurda giden yolu yürümüş ve kaybolmadan varabilmiştim. Okuldan erken çıkıp yurda giden servisi kaçırdığım için anca şimdi gelebilmiştim.
Önümdeki uzun yurt binasına bakınca derin bir nefes aldım, bugün yaşadığım tüm yorgunlukların üstüne duş almak ve kahve içmek istiyordum.

Kısa mermer merdivenleri tek tek çıktıktan sonra her daim sohbet ettiğim güvenliğe gülümsedim ve arkamı dönmeden yürümeye devam ettim ancak güvenliğin birden bir şey hatırlamışçasına bana seslenmesiyle durdum ve arkamı döndüm.

"Az kalsın söylemeyi unutuyordum, yeni bir oda arkadaşın oldu Hyunjin."

Önüme gelen uzun perçemleri geriye atarak güvenliği başımla onayladım ve yürümeye devam ettim. Odam ikinci kattaydı, normalde merdivenle çıkardım ancak bugün hiç olmadığım kadar yorgundum. Asansör ikinci kata çıkarken güvenliğin bahsettiği yeni oda arkadaşımı düşünmeye başlamıştım bile.

Kendi fakültemde birçok kişiyle arkadaşlığım vardı ve birbirimizi severdik ancak farklı fakültelerle pek de bağım yoktu. Eğer benim fakültemden birisiyse eminim ki tanıyordum ancak değilse bu beni biraz üzerdi. Tanımadığım birisiyle tanışmak zorunda olmak şu an yapmak istediğim bir şey değildi, yeni insanlar tanımak her zaman eğlenceli gelmişti ama şu an hem fiziksel hem de duygusal olarak çokça yorgundum.

Sekiz numaları odaya anahtarımla girdiğim an içeriden gelen yemek kokusu gözlerimi kapatıp kokuyu içime çekmeme neden oldu. Sabahtan beri koşturmaktan dolayı ağzıma tek lokma atmamıştım, yeni gelene bolca sevgi vermem gerekiyordu anlaşılan.

"Hoş geldin sunbae."

Gözlerim önce masayı sonra bana selam veren çocuğu süzdü; masa yemek dolu ve leziz duruyordu, çocuk ise beyaz saçları sayesinde ortaya çıkarttığı kırmızı dudaklarıyla kusursuzdu.
Kibarca gülümsedim ve beyaz saçlı çocuğa elimi uzattım.

"Hwang Hyunjin, beşinci sınıf öğrencisiyim."

Çocuk hızla elimi kavradı.
Normalde olsa insanlarla ilk tanıştığım an onu daha önce bir yerdr görüp görmediğimi sorgular ve daha sonra hakkında tahminlerde bulunurdum ama şimdi bunu yapamıyordum, çünkü karşımdaki çocuğun pürüzsüz ve sıcacık elleri tuhaf hissetmeme neden olmuştu. Gözlerimi birleşen ellerimizden çekemiyorken çocuk konuşmaya başladı.

"Yang Jeongin, üçüncü sınıf öğrencisiyim."

Elini yavaşça elimden ayırmaya başladığında onu bırakmam gerektiğini fark ettim, beni yanlış anlamaması için elimi ayırdım ama bunu hiç istemediğimi anladım.

"Umarım yaptığım yemekleri seversin sunbae, güzel bir tanışma olması için uğraştım."

Arka cebimden telefonumu çıkartıp yatağa bıraktım, masaya oturup yemeklere gömüleceğim sırada fark ettiğim şeyle duraksamak zorunda kaldım. Yatak neden hâlâ çift kişilikti? Çoktan iki farklı yatak konulması gerekmez miydi?

"Yatak koymaya ne zaman geleceklermiş Jeong?"

"Ellerinde yatak olmadığını ve anca iki güne alabileceklerini söylediler sunbae. Ben kanepede yatarım, seni yerinden etmek istemem."

Düşünceli ve kibar tavrına gülümseyerek elimi iki yana salladım.

"Bir gece sen ve bir gece ben olarak yatarsak sorun hallolur. Bu gece sen yatabilirsin yatakta."

Verdiğim öneri ona da mantıklı gelmiş olacak ki beni onaylayarak masaya oturdu, ben de onun karşısına oturduktan sonra karnımın guruldamasını engellemek adına yemeye başladım. Ağzıma attığım ilk lokmada bile mükemmel olduğunu söyleyebilirdim.

Gözlerimi tabaktan çekip Jeongin'e baktığımda onun da keyifle yediğini gördüm. Yerken arada bir parmağındaki yüzükle oynaması gözlerimin eline kaymasına neden oluyordu. Sebebi yoktu, sadece ellerine bir kere daha dokunmak istiyordum.
Bu isteğimi şimdilik görmezden gelerek yemeye devam ettim, Jeongin ile iyi anlaşacağımı düşünüyordum.

■■■

Bu seferki hikayeyi de watty silerse olay çıkar cidden.

Ay kurguyu kafamda oluşturdum boka sararsa bilin ki zihnim işlemiyordur :')

Oylarınız ve yorumlarınız benim için çok değerli, sizi seviyorum ♡