psychopath - hyunin

touch [m]e, tease me, feel me up

I can hear it callin'
From where you are
Loving the way you wanna talk
Touch me tease me feel me up
Touch me tease me feel me up

Call me when it's after dark
Something in the way you wanna talk
Touch me tease me feel me up
Touch me tease me feel me up

Pis bulaşıkları makineye attıktan sonra deterjan atarak çalıştırdım, yorgunlukla nefesimi dışarıya bıraktıktan sonra tezgahtan bardağı alıp içine su doldurarak içmeye başladım.
Aslında yorgunluğumun tek nedeni Jeongin'in annesiydi, sürekli olarak aklına gelen her soruyu sormuş ve benden istemediği bir cevap aldığında değişik bakışlarla beni süzmüştü.
Biraz tuhaf bir kadındı ki bunun en büyük kanıtı Jeongin'in benim için yaptığı her şeyi bilmesiydi. Şahsen ben birisine takıntılı olup onun hayatını kendi hayatıma katsam bunu anneme anlatamazdım.
Veya anlatmam biraz zaman alırdı.

Bardak boşaldığında tekrardan tezgâha yerleştirdim ve evine dönmeye hazırlanan sarı saçlı kadınla, ona bir an önce gitmesini ve mümkünse hiç gelmemesini söyleyen Jeongin'e baktım. Verdiği tepkiler istemsizce gülmeme neden olmuştu.

"Paraya falan ihtiyacın olursa direkt beni arıyorsun Jeong, bu devirde bir erkek arkadaş sahibi olmak kolay değil, her şeyi paraya bağlıyorlar."

Kadın bana kinaye yaptığını belli edercesine gözlerini büyüterek beni işaret etti. Benimle derdini cidden anlamıyordum, ona saygılı da davranmıştım aslında.
Sorduğu her soruyu saygıyla ve sabırla cevaplamıştım, sadece eski sevgilimle arkadaş kaldığımı öğrenince biraz morali düşmüştü o kadar.
Yine de bu onu ilgilendirmezdi.

"Hyunjin öyle birisi değil anne, beni kafana takma ve evine git artık."

"Beni mi kovuyorsun sen?"

Tanrım, sabır...

"Evet anne, izin verirsen sevgilimle ilgilenmek istiyorum çünkü."

Hafifçe sırıttım ve annesinin görmediğinden emin olduktan sonra elimle kalp işareti yaptım. Jeongin de karşılık olarak sırıttıktan sonra annesini daha fazla acele ettirmeye başladı.

Bayan Yang, saçlarına toka taktıktan sonra çantasını omzuna atarak dışarıya çıktı. En azından bir veda cümlesi kurarız diye kapıya gelmiştim fakat annesi evden çıkar çıkmaz Jeongin kapıyı kapatmış ve beni kapıyla arasına sıkıştırmıştı.
Elini kapının kilidine atarak iki defa çevirdiğinde omzuna vurdum ve dudaklarımı araladım.

"Kadını doğru düzgün uğurlayamaz mıydık? Hâlâ kapıda olduğuna eminim!"

"İstersen delikten bakabilirsin, çoktan orman yoluna girmiştir bile."

Kaşlarımı çattım ve emin olmak için arkamı dönerek delikten bakmaya başladım, cidden de annesi ortalıkta görünmüyordu.
Arkamı dönüp kahkaha atmaya hazırlanmıştım ki ensemde hissettiğim öpücük beni dondurdu. Kalbim anında hızlandığında midem kasılmaya başlamıştı bile.

~rahatsız olanlar okumasın aşk staylerim ♡~

Ensemdeki öpücükler sıklaştığında kendimi ona yasladım ve narin öpücüklerini vermeye devam etmesine izin verdim. Dudakları ensemdeyken elleri de çoktan belimi kavramış ve beni daha fazla kendisine yaslamıştı.

"Harika koktuğunu söylemiş miydim?"

Burnunu sürterek ensemde kısa bir yol çizdikten sonra ona dönmemi sağlayarak yüzlerimizi hizzaladı, onu görünce ister istemez gerilmiştim.
Çok farklı duruyordu, bu zamana kadar gördüğüm Jeongin'den çok daha farklıydı; hassas ama bir o kadar da sabırsız.