"SHE'S unconscious for an hour now, Yvan. Kailangan ko na ba siya dalhin sa ospital?" Naulinigan ni Sasha ang boses na iyon ni Daniel. Pagmulat niya nang mga mata ay inikot niya ang paningin. Nasa kabilang kuwarto siya ng pad ng binata. At least, sa silid na hindi nito ginagawan ng milagro.
"Chill out. Over-fatigue lang siya kaya nawalan ng malay. Kailangan lang niya magpahinga." Tila naaaliw na tugon ng kausap nito.
Nang mapansin ng mga ito nagising na siya ay mabilis na umupo sa gilid ng kama si Daniel. "How do you feel? May masakit ba or something?" nag-aalalang tanong nito.
Umiling siya at muli ay pumikit. Inaantok pa siya. "You make me so worried!"
Napangiti siya. Daniel was worried about her. May kung ano sa loob niya ang nakadama nang kakaibang saya. May tumikhim kaya nagmulat siya ng mga mata. "I gonna go, insan."
Lumingon ito sa kanya. "And you, 'wag mo masyadong pinapagod ang sarili mo. Daniel is a rich kid, kahit sirain mo pa kahit ang salamin ng sasakyan niya ay mapapalitan n'ya 'yon."
"Get the hell out of here, Yvan." Taboy nito sa lalaki.
Mabilis na lumabas naman si Yvan sa silid. Nang naiwan silang dalawa ay namayani ang katahimikan. Tumikhim siya. "Bakit mo naman agad pinaalis ang pinsan mo?"
Nakataas ang kilay na tumingin ito sa kanya. Umupo siya at isinandal ang likod sa headboard. Medyo nahihilo pa siya.
"Bakit hindi mo sinabi na masama pala ang pakiramdam mo? Paano kung hindi kita nasalo kanina? Malamang baka may bukol ka pa ngayon and worst nahigaan mo pa iyong mga bubog ng nabasag na mga baso."
Napaungol siya nang marinig ang sinabi nito. Ano ba naman 'yan! Imbes na mabawasan ang utang niya ay nadagdagan pa.
"I'm sorry, ayoko naman um-absent kasi hindi na nga ako pumasok nitong nakaraan na gabi. Sorry talaga." She's on the verge of crying. Naramdaman niyang hinaplos nito ang pisngi niya kaya nag-angat siya ng tingin.
"Huwag ka umiyak dahil hindi ko na lang isasama 'yong nabasag mo sa utang mo sa'kin."
"T-Talaga?" nanginginig na ang tinig na tanong niya.
Tumango ito at inilapit ang mukha para halikan siya sa noo. Napapikit siya sa sensasyon na naramdaman niya nang dumaiti ang malambot na labi nito sa balat niya. Bumilis ang tibok ng puso niya.
"I promise." Sinserong sabi nito habang nakadikit pa rin ang labi sa balat niya. Nagbigay iyon nang kakaibang kilabot sa buong sistema niya. Nitong mga nakaraan ay napapansin niya na pabait lang ng pabait si Daniel sa kanya. Minsan nga ay nagugulat na lang siya sa mga ikinikilos nito.
"Daniel?" tawag niya sa pangalan nito.
