Hoofdstuk 52

2.6K 84 6
                                    

Kaj POV:

'Wat is er gebeurd?' Giorgina kijkt me geschrokken aan en wrijft met haar hand over mijn rug. Ik wil iets zeggen maar het lukt niet, het voelt alsof ik letterlijk mijn tong verloren ben. 'Kaj?' Haar stem is zacht en bezorgd. In plaats van een reactie begin ik te huilen. In stilte stromen de tranen over mijn wangen en schokken mijn schouders langzaam heen en weer. 'Oh lieverd.' Giorgina slaat ook haar andere arm om me heen en aait zacht over mijn haar. Ik leun met mijn hoofd tegen haar borst en laat een kleine zucht van opluchting, maar ook van ergernis. Dit is de fijnste plek in de hele wereld om te zijn, maar ik weet ook dat ze niet van mij is..

'Wil je er over praten?' Vraagt ze na een tijdje. Ik ga rechtop zitten en knik enkel. 'Heb je een glas water voor me?' Vraag ik met schorre stem. 'Tuurlijk.' Ze glimlacht even en staat dan op. Na enkele seconden komt ze terug met een glas water in haar handen. 'Hier.' Ik glimlach waterig naar haar en drink het glas in één teug leeg. 'Geef maar.' Ze pakt het glas uit mijn handen en zet het weg. 'Waar was je?' 'Ik, ik was naar België. Ik wou er gewoon even graag tussen uit na dat gedoe met mijn ouders enzo, begrijp je?' Ze kijkt even moeilijk en knikt dan. 'Waarom België?' Ik haal mijn schouders op. 'Dat weet ik eigenlijk ook niet. Maar ik ben daar naar een hotel gegaan, en ben echt tot rust gekomen. Daarom besloot ik om na 2 dagen vanavond eens een café te bezoeken. Ik liep over straat, geen idee waar ik werkelijk was, maar er waren genoeg mensen, dus ik dacht dat het wel goed zou zijn. Toen ik verderop een kroeg zag en ik door een donkere steeg ging werd ik tegen gehouden door iemand. Totale vreemdeling, maar hij wist mijn naam en wie ik was. Hij wist ook dat ik veel geld heb, en dat wou hij van me. Dat gaf ik hem niet natuurlijk, wat dacht hij wel niet? Daar was hij het niet mee eens en met een knip in zijn vingers kwamen er nog 3 anderen aan en hebben ze me in elkaar geslagen. Ze hebben ook mijn creditcard gestolen, en zijn er toen vandoor gegaan.' Ik word weer misselijk terwijl ik Giorgina het verhaal vertel. Ze kijkt me vol medelijden aan en legt haar hand op de mijne. 'Oh arme schat! Wat erg, wat vervelend voor je.. Ik vraag meteen of papa je creditcard kan laten blokkeren, dan hebben ze er niks aan.' Ik knik dankbaar.

'Wil je hier blijven slapen?' Ik kijk haar twijfelend aan. Ik zou niets liever willen, maar mijn liefde voor haar zal alleen maar groter worden. 'Het is niet erg hoor.' 'Graag.' Antwoord ik dan. Ze glimlacht en staat dan op. 'Je kunt wel even onder m'n douche en ik zal wel een shirt van m'n broer halen, en dan vraag ik papa meteen of hij met je creditcard bezig wil, goed?' 'Ja, dankje. Lief dat je zoveel voor me doet.' 'Geen probleem.' Glimlacht ze dan en dan verdwijnt ze uit de kamer. Ik sta op en sjok naar haar badkamer. Ik trek mijn vuile kleding uit en stap onder de douche. Het warme water doet mijn spieren ontspannen en meteen voel ik me een stuk beter. Na enkele minuten stap ik eruit en draai ik een handdoek om mijn middel.

Als ik de deur opendoe ligt er een zwart shirt en een grijze trainingsbroek op de grond. Ik glimlach, trek mijn ondergoed aan en daarna de kleren die Giorgina neergelegd heeft. Ik ga op haar bed zitten en gaap. 'Je ziet er al een stuk beter uit.' Giorgina is inmiddels weer in haar kamer en kruipt in haar bed. Ik knik glimlachend. Ze klopt op het kussen naast zich en een beetje overdonderd ga ik naast haar in bed liggen. Ik zucht tevreden, mijn hoofd bonkt en ik ben kapot. 'Zal ik het licht maar uit doen?' Ik knik. 'Slaap lekker Kaj, als er iets is kan je me altijd wakker maken.' 'Welterusten Gina.' Glimlach ik en na enkele minuten merk ik aan haar ademhaling dat ze al in slaap gevallen is. Ik draai me naar haar toe en kijk naar haar, I'm so in love with her.

She's differentWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu