Hoofdstuk 57

3.5K 93 10
                                    

Giorgina POV:

'Een nier doneren?! Geen sprake van Giorgina, absoluut niet.' Mijn moeder kijkt me aan alsof ik een of andere gek ben. 'Maar ik wil het! Ik wil het doen en het is mijn nier!' 'Maar zolang jij geen 18 bent moet het bevestigd worden door je voogd, en dat zijn je moeder en ik.' Mijn vader komt achter de keuken weg en slaat een arm om me heen die ik kwaad wegduw. 'Ik WIL het! Ik ben gezond, ik kan hem missen! Fenna heeft het nodig!' Verdedig ik mezelf en ik sla mijn armen over elkaar. 'Je kent dat kind amper.' Antwoordt mijn moeder kalm. 'Het interesseert me niet, ik wil mijn nier aan haar afstaan anders gaat ze dood!' 'Lieverd..' Sust mijn vader. 'Rot op!' Kwaad passeer ik mijn ouders en stamp ik de trap op. Ik zal er wel degelijk voor zorgen dat ik mijn nier aan Fenna af ga staan.

'Remco?' Ik klop op de deur van de kamer van mijn broers. 'Yo.' De deur vliegt open en Remco staat in de deuropening. 'Kom erin. Whats wrong? Ik hoorde je ruzie maken met pap en mam.' Ik plof op de bank en zucht eens luid. 'Ik wil mijn nier afstaan aan Fenna, dat meisje van het ziekenhuis. Maar het mag niet van mam en pap.' 'Een nier? Gina, weet je wel wat het inhoud en wat de gevolgen zijn als je zo'n ding afstaat? Je zal heel gezond moeten leven en wanneer jij ziek wordt aan je nieren heb je geen extra nier meer.' Legt Remco uit en ik rol met mijn ogen. 'Dat weet ik allemaal wel! Ik wil het gewoon, ik wil graag iets goed doen en ja, ik weet wat de gevolgen zijn.' 'Hoe kom je hier ineens bij?' 'Ik was vanmiddag bij Menno en toen heb ik Fenna weer gezien. Ze zag er nog zieker uit en haar moeder zei dat het slecht met haar gaat. Straks gaat ze.. Nouja.. Dood.' Ik krijg kippenvel over mijn armen. 'Ik praat wel met papa en mama.' Ik glimlach dankbaar naar Remco. 'Thanks.' Dan tilt hij me bij mijn middel op en hangt me lachend over z'n schouder. 'Kom, we gaan eten.'

'Ella, pizza stop je in je mond, niet in je neus.' Commandeert mijn moeder mijn kleine zusje. Remco en ik hangen lachend op de tafel om Ella. 'Jij hebt ook echt geen manieren hé.' Ik veeg de saus van Ella haar gezicht en handen die uitdagend naar mijn moeder kijkt. We zitten met z'n 6en aan de tafel pizza te eten. 'Nog bij Menno geweest?' Mijn vader kijkt me aan. 'Even, ik was voornamelijk bij Fenna.' Antwoord ik kalm en gemeen. 'Giorgina..' Zucht mijn moeder. 'Wat nou!' Ik sla kwaad met mijn vuist op tafel en Beaudine kijkt me geschrokken aan. 'Het gaat niet gebeuren, jij gaat je nier niet afstaan.' 'Mam, als zij dat nou wil.' Verdedigt Remco me. 'Ze heeft niks te willen. Weet je wel hoe gevaarlijk zo'n ingreep is?' 'Als zij Fenna wil helpen dan kan je dat toch respecteren.' 'Het is een vreemdeling!' 'NIET WAAR!' Roep ik uit en ik ga staan. 'Zitten nu!' Commandeert mijn vader me en ik schenk hem een kwade blik. 'Zoek het uit jullie.' Ik gris mijn telefoon van tafel en stamp de keuken uit. Ik ren de trap op en trek een witte short met een grijze hoodie aan. Ik stap in mijn Adidas sneakers en ren de trap weer af. Vervolgens ga ik via de voordeur naar buiten die ik met een klap achter me dichtsla. Geïrriteerd zucht ik en loop ik de oprit af. Ik zie mijn vader voor het raam van de keuken staan maar ik loop door richting de fontein. Als ik op mijn telefoon kijk is het 10 voor 7, maar als ik bij de fontein aankom zie ik Samuel al met zijn rug naar me toe zitten. Let's go..

Samuel POV:

Voor mijn gevoel is de tijd nog nooit zo langzaam gegaan. Ik hang in de bank en staar naar de klok. 20 voor 7. Ik sta op en sjok de trap op. In mijn kamer aangekomen trek ik een grijze joggingbroek tot mijn knieën aan samen met het witte shirt dat ik van Giorgina gekregen heb. Ik zet een pet op, pak een zwarte trui uit de kast, trek mijn Nikes aan en ga weer naar beneden. Ik ga Giorgina mee naar het strand nemen en ik heb mijn scooter al voor de deur gezet. Ik duw het zadel omhoog en prop de trui samen met een kleed en een deken in het vak en klik het zadel weer omlaag. Binnen pak ik mijn telefoon, portemonnee en sleutels van het aanrecht en dan verlaat ik het huis. Ik start mijn scooter en rijd op een langzaam tempo naar de fontein. Ik parkeer de scooter en ga op de rand zitten.

She's differentWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu