Elini başımdan çektiğinde saç diplerimde boşluk hissi oldu sanki. Kızardığımı hissediyordum ki karnım guruldamaya başladı. Hay lanet bu saate kadar aç kalırsan böyle rezil olursun. Tam karizmamı düzelttim derken yine kendimi utandırdım işte.
Asansörü durdurdu ve yemekhane katı için düğmeye bastı. Konuşmayı beceremeyen iki insan değiliz aslında. Patron anladığım kadarıyla uzun muhabbetlerin adamı değildi. Ben tam tersim çenesi düşük biriyim ama onun suskunluğu, sakinliği bakış ve hareketleriyle yol göstermesine teslim olmuştum bile. Masamıza oturduk. Yine bütün gözler üstümüzdeydi. Off iyice sıkıldım bu bakışlardan be dönün önünüze zıkkımlanın piçler.Yemeklerimiz geldi gözüm kararmış gibi yiyodum. Alfa ise asaleti bozmadan tabi ki..
- Ren nasıl birden aklına o fikir geldi anlatır mısın çünkü birbirine girmiş o bunakların arasında kendini dinletebilmene oldukça şaşırdım.
- Daha önce başıma geldiği için ve emsal davaları incelemiştim. Hafıza olayımı size anlatmıştım. Telif hakları üzerine sayısız rapor okudum ve bunu daha önce yapan biri vardı. Davacıya ulaştım bilgisayardan çok iyi anlayan biridir.İcadını başkalarına kaptırmamak için bu yazılımı kullandı. Şimdi arkadaşız çok kıyak biridir.
Hay kafamı sikeyim yine çok konuştum. Bi de üslubuna bak hele adam patronun be bu nasıl konuşma. Kıyak falan dedim cabası olarak yine kendimi övdüm. Yok benden adam olmaz. Kafamı nerelere soksam.
-Yanılmamışım seni seçtiğim için. Sendeki ışığı ilk gün fark ettim. Bu yüzden sana emrivaki yaptım. Geldiğinden beri sormak istediğini ve kendini tuttuğunu biliyorum. Sana bu imkânları, bu imtiyazları niçin verdim? Cevap ortada, hemen kendini ispatladın. Burada alelade bir stajyer olmadığını anlamışsındır. Sen benim sol kolumsun artık sana çok güveniyorum Ren.
-Güveninizi boşa çıkarmayacağım efendim, bana her türlü rahatlığı sağladınız. Bunun için de elimden geleni yapacağım. Sadece bir şeye itiraz etmek zorundayım.
-Seni dinliyorum
- Şirket aracını kabul edemem
- Neden?
- Ehliyetim yok efendim.
- Anlaşıldı şirkete geleceğin zaman seni alırım.
- Hayır efendim buna gerek yok, size zahmet vermek istemiyorum.
Hayırı cevap olarak kabul etmediğini çoktan anladım. Şu bakışa bak hele tamam be tamam huysuz alfa nolcak. Yorulacak olan kendisi nasılsa. He he:)
-Tamam efendim siz nasıl isterseniz öyle olsun.
Yumuldum tabağa tekrar açlık midem sırtıma yapışmıştı.
Kolaylıkla güven çemberine aldığım bu ufaklık bana huzur ve mutluluk getirdi bile. Onu izlemek oldukça keyifli olacak. Baksana şunun yemek yiyişine kıtlıktan çıkmış gibi. Sevimli..
( Mrb. Okurlarım, bu bölüm kısa oldu ama bir günde 5 bölüm birden atınca Yoruldum açıkçası. Umarım beğenmişsinizdir. Gelecek bölümden beklentilerinizi ve yorumlarını yazarsanaz çook sevinirim:))
