•TARGET• ✔️

თავი 13

•TARGET•

•••
__ იმ ღამით...არცკივიცი მეთვითონ რა დამემართა...როგორ შევძელი და ასე უბრალოდ გადავაბიჯე თეჰიონის კარის  
ზღურბლს. ალბათ გული იყო ის ვინც მისკენ წამიყვანა, სადაც დაცულად იგრძნო თავი იქ წავიდა...ეს ხომ ინსტიქტია. ვინარის ის ჩემთვის? ეს კითხვა ადრეც დავუსთვი საკუთარ თავს და პასუხი არ მქონდა...არც ახლა მაქვს მაგრამ გული სხვა რამეს გრძნობს, როგორ ავღწერო რას? არვიცი ალბათ ენით აღუწერელია.

იცით, როგორ მინდა ჩემს ოჯახთან ერთად, რომელიც არმყავს და რომელსაც ვერასოდეს ვნახავ სანამ არმოვკვდები, შუა ქუჩაში დავდგე სადაც მანქანები არ დადიან და მათთან ერთად ვიარო? უბრალო ხელი ჩავკიდო დედას და მამას და შუა ქუჩაში მომღიმარი სახით ვიარო, თითქოს ყველაფერი კარგადარის და არაფერი არ მაწუხებს. ეს ხომ ისედაც ასეა არარსებობს ადამიანი ვისაც რამე არ აწუხებს. თუ დედა და მამა არა სხვა თავის ტკივილი მაინც გექნება, რომელიც არმოგასვენებს...ბოლომდე შეგჭამს და გაგანადგურებს. ჩაგკეცავს, დაგაჩოქებს, სიარულს შეგიზღუდავს და ყველაფერ კარგს რაც გაბედნიერებს წაგართმევს. მაგრამ შენ იცი რაუნდა გააკეთო? უნდა წამოდგე! სარკეში ჩაიხედო და საკუთარ თავს უთხრა...კი მე ეს შევძელი, მე ჩემს თავში ეჭვი არმეპარება, მე ძლიერი ვარ და მე მიყვარს საკუთარი თავი. დამიჯერე ადრე თუ გვიან ამით იამაყებ ისე როგორც მე.

როგორ უნდა მოვიქცე? საერთოდ როგორ გავბედე შანსი გავუშვი და აქ დავრჩი? სიყვარული? კარგი რა რა სისულელეა ვინ შეგიყვარებს? თეჰიონი? კიმ თეჰიონი? მაფიოზი რომელიც უგულოა? კარგი რა არც გამაცინო. როგორ უნდა იყო ისეთი მიამიტი, რომ გეგონოს თვით კიმ თეჰიონი ქვა შეგიყვარებს. ან შენ როგორ გაბედე შენ სულელო მისი შეყვარება. რა ბავშვურიხარ.
***

დილით პირველმა გოგონამ გაიღვიძა, ლოგინიდან თავი დაფეთებულმა წამოყო და თვალები მოისრისა. თეჰიონს გადახედა რომელსაც მშვიდად და კომფორტულად ეძინა, ცალი ხელი გოგონას ფეხებზე ქონდა გადადებული მეორეც კი მისი ბალიშის ქვეშ ამოედო. ქეისთვის საყვარელი დასანახი აღმოჩნდა ასეთი თეჰიონი, რომელიც ბავშვს გავდა.
თავი იმწამსვე გააქნია რბილად შემოირტყა ხელი და ლოგინიდან გადაძვრა...მანამდე თეჰიონის ხელები ფრთხილად მოიშორა რათა არ გაღვიძებოდა და მშვიდად გავიდა ოთახიდან.