Dwie duszę się spotkały.
Jedna bez serca, druga bez serca
Ile trzeba czasu by się lepiej poznały?
Minutę? A może godzinę?
Chodząc tak wokoło siebie i patrząc sobie w oczy
Widać było na ich ustach przebłyski szczęścia.
Krążące duszę zdają się radosne.
Poznają właśnie siebie.
Czy to dobry dla nich znak? Ile jeszcze czasu potrzeba by się zbliżyły bardziej?
Minęła godzina, może trzy.
Połączyło ich wielkie serce, oczy nie odstępowały, a dusze połączyły.
Więc czy do szczęścia naprawdę potrzeba tak wiele?
W końcu na siebie natrafiły. Ich szczęście niech trwa wiecznie.
