i wanna boyfriend | 𝗧𝗞

7

Oy verirseniz sevinirimm💖

"Benim zaten evim yok Yoongi, onu oyalamak için evime çağıramam."

Yoongi bankta, hemen yanında oturup boş bahçeyi izleyen Jimin'e döndü. Hava çok kapalıydı ve rüzgar onun sarı saçlarını naifçe uçuruyordu. Son bir bakış atıp yutkundu Yoongi.

Jimin çok yakışıklıydı. Baya baya. Yoongi'nin dört yıldır süregelen düşüncelerini yıkıp yenisini kuracak kadar.

"Jimin, daha önce de Jungkook'la sen konuşurken kulak misafiri oldum. Rahatsız etmek istemem ama neden diye sorabilir miyim?"

Jimin sıkıntıyla oflamış ve saçlarını karıştırmıştı. Bu onun bir nevi tiki gibi bir şeydi.

"Ne zamandan beri birbirimizin dertlerine ortak oluyoruz? Konu Jungkook, Yoongi. O yüzden buradayım. Jungkook için."

Yoongi kaşlarını çatarken kendini kırılmaktan alıkoyamamıştı. Evet, Jimin haklıydı. İlişkileri kavga ve kötü bakışlar üzerine kurulmuştu ama, Yoongi biraz da olsa buzları erittiklerini sanmıştı.

Geçen gün Jimin onu korumaya geldiğinde de, az önce onu soyunma odasında panik olduğunda kendine çekip sarıldığında da, bir sorun olduğunda güven verici şekilde gözlerine baktığında da, ya da ellerini sıkıca kenetlediğinde buzların eridiğini sanmıştı.

Yanılmıştı belki de.

"Haklısın kusura bakma."

Jimin Yoongi'nin düşen çehresine bir bakış atmış ve umursamıyormuş gibi davranmaya çalıştmıştı.

Umursuyordu.

"Bugün onu evine çağır, ya da onun evine gidelim. Böylece yolda tek kalmış olmaz, yani dövülmez."

Yoongi olumsuzca başını iki yana salladı. Eksikti bu plan.

"Bu hafta içinde hallet dedi adama. Bugün hallet demedi ki. Hangi gün yapacağını bilemeyiz yani. Başka bir plan bulmalıyız."

Jimin ayaklanıp ellerini cebine soktu. Yoongi haklıydı. Nedense içinden bir ses bu sorunu kendilerinin halledemeyeceğini söylüyordu. Bu öyle basit bir şey değildi ki. Jungkook konusuydu.

Jimin aklına gelenlerle Kasu'yu boğmak, o pislikten kurtulmak istiyordu artık. Yoongi'nin boynundaki çizik hala oradaydı ve Jimin onu gördükçe Kasu'yu gerçekten, gerçekten öldürmek istiyordu.

"Bence ikimiz halledemeyiz, birinden yardım almalıyız."

Yoongi omuz silkti öylesine. Yardım alabileceği tek bir arkadaşı dahi yoktu.

"Benim kimsem yok, kimseden yardım alamam Jimin."

Jimin arkasını döndü ve yürümeye başladı.

"Benim de kimsem yok. Ama yardım alabileceğimiz biri var. Gel benimle."

-

"Hadi ama, burası bir okul. Böyle bir şeye kimse cesaret edemez. Yanlış duymuş olamaz mısınız?"

Taehyung elindeki ahududulu gazozdan rahatça bir yudum daha alıp gözlerini ikili üzerinde gezdirdi. Gazozun mor aromasından dolayı dudakları kızarmıştı.

"Bakın Bay Kim, ben ne duyduğuma eminim. Jimin de duydu ki bir kere! Ya of, Kasu öyle sizin bildiğiniz gibi korkak falan değil, daha önce banada zarar verdiği oldu. Lütfen bir şey yapın."

Yoongi üzgün gözlerle Taehyung'a bakıyordu. Evet belki o sadece bir öğretmendi ve çocukların kendi meseleleri onu ilgilendirmezdi ama yapmalıydı. Onlara yardım etmeliydi.