—Gecem! Diyip oda bana sarıldı.
Sonra babmlara sarıldım babamın gözünde büyük bir endişe vardı.
Ve Ege'de yara bere içindeydi. Adamlarla kavga etmiş olabilirdi onu her böyle gördüğümde canım yanıyodu. Eminim oda böyle düşünüyodu. Ve onu kendimden uzaklaştırıcaktım. En azından deniyicektim.
Gerisi film şeridi gibi ilerledi eve gittik,duş aldım,yemek yedik ve şuan nemli saçlarımı arkaya atıp yatağaıma oturdum Ege çoktan gitmişti. Sonra içeri babam geldi:
—Müsait misin,güzelim? Dedi.
—Tabii,baba ne oldu?
Yanıma geldi yatağıma oturdu ve gözlerime baktı. En derinden..
—Bana benziyor gözlerin diyolar ama ben en çok bakışımızı benzetiyorum. Hafif güldü. Bende aynı şekillde.
—Sana benziyorsam,çok şanslıyım baba.
Bana baktı. Öne eğik başımı eliyle tutup Ela renkle tekrar tanıştırdı beni gözleriyle..
—Sadece bakışlarımız değil Gecem. Aklımızdan geçenlerde benziyor.
—Nasıl?
Dedim şaşırarak.
—Bende sırf Zeynep zarar görmesin diye onu bırakmıştım,Sende şimdi Ege'yi bırakıcaksın.Çok net hissediyorum.
....
Bişey demedim.Diyemezdim. Sonra dudaklarını araladı.
—Yapma..
—Ne?
—Bırakma onu. Hem o senin arkanda mahvolucak,hem sen.
—Baba,ben onu korumak istiyorum.Daha çok tehlikeye atmayı değil..
—Kızım..Yap- Gözlerimin derinine baktı. Kararlıydım bence yeterince.
Sonra tekrar dudaklarını araladı.
—Tamam,güzelim sen bilirsin.
—Bencede,baba.
—Ama sakın ne kendini ne de başkasını üzme,güzelim.
Başımı salladım. Babamla sarıldık. Babam çıktı.
Bende lambaları kapattım hemen yattım..
(Yazarın anlatımıyla)
Onur içeri gitmişti. Ve koltuğa uzanmıştı.
Birden telefonuna 3 bildirim geldi. Erdemden...
Birinin fotoğrafı vardı ve Gece'nin erkek versiyonu gibiydi.
Ama biraz daha büyüktü.Mesajlar aynen şöyleydi:
—Ender,Zeynep'i en son kaçırdığında,Bayıltıp,Aldırdığı çocuk..
Yani Gece'nin abisi.
—Gece'nin Abisi Yiğit.
Cümleler beyninin içine dizilirken,ruhu karıncalanıyodu sanki.
Bunların hepsini yarın Gece hariç herkese söyleyecekti. Gece'ye söyleyemezdi. Fazla tepki verirdi tüm olayların şokuyla..
(Gece'nin anlatımıyla)
Saat:14.37'ydi.
Ve ben yeni uyanmıştım. Üstüme siyah bi tişört altıma gri bi eşofman geçirip. Aşağıya indim. Herkesin suratında bozuk bi ifade vardı.
—Günaydın. Dedim sakince Güneş sadece yüzümü inceliyodu. Mal mıydı bu çocuk?
—Mal mısın Güneş? Bişey mi var suartımda yüzüme bakıyosun?
Babam Güneş'in koluna vurdu. Bi işler dönüyodu.
—Günaydınn. Dedi Burak amcam sanki atmosferi bozmak istercesine.
Burak Amca'ma baktım herkes sanki yüzümde bi halt var gibi bakıyodu.
Sonra kapı çaldı.
—Ben bakarımm. Diyip kapıya koştum.
Kapıyı açtım.
—E-ege neden geldin?
—Şey kahvaltı yapmadıysan beraber dışarıda yiyelim mi diyicektim. Başımı salladım.
—Bizimkilere bi söyliyeyim.
—Baba biz kahvaltı Ege'yle dışarıda yapıcaz.
—Tamam,kızım. Dedi ama sanki gözlerindeki bakış beni yapçağım şeyden uzaklaşmaya sürüklüyodu...
Hemen kapıya yöneldim,yüzümde mal bi sırıtış vardı. Hâlâ deli gibi aşıktım bu çocuğa.. Ayakkabılarımı giydim.
—Biz gittik! Diye seslendim içeri gitmeden önce.
—Tamam! Diye seslendi annem.
Ege suratıma baktı hemen yanağimdan öptü. Sonra elini bana uzattı,Tuttum..
Sonra yürümeye başladık ta ki arabaya kadar. Arabaya binicekken birden yağmur bastırmıştı.
Ege bana baktı
—Hadi,bin güzelim.
Kafamı salladım. Bindik.
Nerdeyse hiç konuşmadık. Sonra hemen denizin kenarında küçük bi masada kahvaltı yaptık işte kendimizce konuştuk. O sırada siyah bi araba yaklaştı hızla.
Sonra biz takmadan arabayı masrafı ödedi Ege. Sonra biz ilerlerken Berk çıktı arabadan. Ege beni hemen arkasına aldı.
—Ee benim güzelliğimin neden önünü kapatın Ege? Dedi Mal Berk.
—Kes lan! Yürü git bize baktı. Arkasını dönüp gitti. Sonra ıslık çaldı.
—GECE VİTESİ 5'e KAFAYI SANA TAKTIMM GÜZELİMM!
Diye bağırdı APTAL.
Ege'de karşılık verdi.
—O VİTESİ GÖTÜNE SOKARIM HADİ DEFOL İT! Dedi.
Dmdmdmzmdmdxmdk çok iyidi evet biraz internet alıntısı yaptım.Yorum yapıp,oylamayı unutmayın <3..
