~ Κρυφός Έρωτας ~

Κεφάλαιο 4

Ούτε που κατάλαβα πότε έσπασε η καρεκλά και βρέθηκα στην αγκαλιά του Πάνου, ήμασταν σε απόσταση αναπνοής τότε του έδωσα ένα δυνατό φιλί στο μάγουλο....

Αθηνά - Είσαι ο ήρωας μου!!!

Πάνος - Με τρόμαξες 

Αθηνά - Μπορείς να με αφήσεις τώρα πατάω στα πόδια μου!!!

Πάνος - Ναι σωστά!!

Αθηνά - Ήμουν σίγουρη πως κάποια στιγμή θα σπάσει αυτή η καρέκλα!!

Πάνος - Δεν μπορούσε να σπάσει με τον Αλεξ πάνω!!!

Αθηνά - Πάνο..

Πάνος - Καλά πλάκα κάνω

Αθηνά - Έλα κάτσε λίγο να μιλήσουμε

Πάνος - Ναι μαμά!!!

Αθηνά - Μην κάνεις πλάκα σοβαρά μιλάω

Πάνος - Καλά πες μου

Αθηνά - Ξέρεις πόσο πολύ θέλω να μείνω σε αυτό το σπίτι

Πάνος - Το ξέρω και δεν θα σου ζητούσα ποτέ να φύγεις, όμως μπορώ να φύγω εγώ

Αθηνά - Αυτό να μην το ξαναπείς δεν μπορώ να είσαι μακριά μου δεν το καταλαβαινεις μου είσαι απαραίτητος!!!

Πάνος - Μου αρέσει που το λες αυτό

Αθηνά - Λοιπόν σου υπόσχομαι ότι αν δεν πετύχει η συγκατοίκηση θα φύγουμε μαζί

Πάνος - Και το σπίτι;

Αθηνά - Δεν με νοιάζει το σπίτι εσύ είσαι ποιο σημαντικός, θα προσπαθησουμε και αν δεν βγει φεύγουμε.

Πάνος - Ευχαριστώ

Αθηνά - Εγώ ευχαριστώ που είσαι δίπλα μου...

Αλεξ - Επ τι κάνετε εσείς εδώ τόση ώρα πρέπει να τελειώσουμε το σπίτι μέχρι το βράδυ

Πάνος - Χαλάρωσε τελειώνουμε

Αθηνά - Εγώ λέω να πάει κάποιος να φέρει φαγητό μέχρι να τελειώσουμε

Πάνος - Πάω εγώ

Αλεξ - Να σου δώσω λεφτά;

Πάνος - Όχι έχω δεν χρειάζεται

Αλεξ - Α οκ απλά επειδή σε φιλοξενεί η Αθηνά σκέφτηκα ότι δεν θα έχεις!!

Πάνος - Δεν με φιλοξενεί συγκατοικούμε να μην το ξεχνάς αυτό!!!

Αθηνά - Άντε ρε παιδιά πρέπει να τελειώνουμε πεινάω και σαν λύκος

Πάνος - Φεύγω 

Αλεξ - Στο καλό!!!

........