Taking You Back (Boy Series #2) (On Going)

Simula

Simula

"More... I want more."

Nakayuko ako habang sapu ng isa kong kamay ang ulo ko at madiin na kinakagat ang labi. Hindi ko na kaya! Siguradong ilang minuto na lang ay hindi na kakayanin ng katawan at sistema ko at ano mang oras ngayon ay mawawalan na ako ng malay! I feel my body is already giving up!

I can't take it any longer!

But I don't care! Wala akong paki!

I may regret this tomorrow and surely Daddy will scold me if ever this news about me being fully drunk in a bar in the city, about his daughter being a fool of the fools, reach him! Pero wala na akong pakialam sa mga bagay na mangyayari sa oras na malaman ni Dad o sa sakit na mararanasan ko bukas. All I want is to savour this moment—every second of it! At hindi ako uuwi sa amin hanggat hindi ko nararating ang lagay na gusto ko!

I want to reach the savage me. I want to reach my limits! Fuck! Who am I kidding? Myself? Nah, I'm a big fool, but I can't hide the truth from myself why I'm acting this way. Why I wanted to reach my limit and fall asleep everywhere in this dirty place.

I wanted to forget you even just for a second! God knows how I wanted to forget you so bad!

I wanted to forget him, to hide him in the deepest corner of my brain! Or even kick him out out of my head!

But because of the desire of wanting that boy to get out from my life, totally, to forget every single detail about him, every inch of his well being, every memory I had with him, I don't want to admit but there's no point of lying! I can't make him. I just can't.

At iyon ang problema!

Fuck! Bakit naman ganito?!

Habang hinihintay ang order ko ay minasahe ko ang temple ko dahil ramdam ko na ang parang pagpukpuk doon ng martilyo. I felt dizzy because of the lights and loud music, isama mo pa ang mga nagsasayawang mga tao sa gitna ng bar, ang ibang mga tao na naka-upo lang at naghahanap ng masusungkit ngayong gabi.

"Tss."

Kinusot ko ang mata ko at inayos ang pagkakatupi ng night dress na suot. Sinubukan kong ilibot ang mga mata sa paligid pero agad ding natigil nang maramdaman ang pag-ikot ng paligid ko. Lihim akong napamura nang mas lalong naramdaman ang sakit ng ulo ko.

Shit! I don't want to drink—but in order to forget that jerk, I needed to!

But you love that jerk.

Damn!

But there's no assurance that I will definitely forget him, though.

"Are you sure you want another shot? Sa lagay mo ngayon, Miss, it seems that you can't drink any longer." Sabi sa akin ng bar tender kung saan ako humingi ng isa pang maiinom.

"Mind your own business. Hindi ako hihirit kung hindi ko pa kaya." Walang emosyon kong sabi. Alam kong concern lang siya, pero maski roon ay wala na rin akong pakialam.

The bar tender sighed, napasimangot ako rito at tiningnan siya ng masama kahit hindi niya iyon tanaw dahil nakaharap na ngayon ang likod nito sa akin at nagsimula na ito sa pagtimpla ng gusto kong inumin. Base sa malalim nitong pagbuntong-hininga ay mukhang sakit na ako ngayon sa ulo.

Gwapo ka sana, paki-ilamero lang kasi.

"Here." anito nang matapos na itimpla ang order ko.

"Alam mo, Miss, maganda ka..." anito sa akin, nanatili ang mata ko sa kaniya, umiling ito at tiningnan ako ng deretso. "But man hate when a woman drinks a lot."