Taking You Back (Boy Series #2) (On Going)

Kabanata 02

Kabanata 02

"What do you want?"

"As usual Dad."

Nilingon ako nito bago kumunot ang noo, "hindi ka ba nagsasawa sa sundae? You always order the same food over and over again." anito.

"It's better than a bottle of whisky." I mockingly said to him. He looked at me flatly, I laughed at him before excusing myself to find us a table where we can enjoy and eat our food.

Ilang minuto akong naghintay bago namataan si Daddy na naglalakad sa gawi ko habang hawak ang isang tray ng pagkain at nakasunod dito ang isa pang crew ng fastfood na may hawak ding tray ng pagkain.

He put the tray on the table and the Kuya, the crew did the same thing. Daddy thanked the crew guy and give him a little amount of money, the guy thanked my father as well before taking his leave. Then Daddy take his seat and he started pushing my food at my direction.

He fixed my orders and arranged them in front of me, pero wala akong pakialam sa mga pagkain na nasa harap ko, tutok ang mata ko sa nag-iisang pagkain na lagi kong binabalikan dito.

The Sundae!

"Thanks Dad!"

Ngumiti ito sa akin bago nag-umpisa na rin sa pagkain. Habang nilalantakan ko ang sariling pagkain ay tutok lang ang mga mata sa akin ni Daddy, I don't mind though, nasanay na ako na lagi itong nakatitig sa akin tuwing magkaharap kami. Kung tinatanong ko naman kung bakit siya nakatingin ay iling lang ang isasagot sa akin nito.

Mabilis kong natapos ang pagkain ko. I got some paper tissue to wipe my lips before turning all my attention to my Dad who is silently eating his food.

"So..."

"You should fix yourself, Louresse. You are a candidate for graduating. Hindi pwedeng hanggang ngayon ay suki ka pa rin ng Dean's office." si Dad. Mukhang alam na nito ang balak kong tanungin sa kaniya.

"Of course I will!" wika ko.

"At kailan naman iyan?" he asked, flatly.

Napasimangot ako. "Hindi ko naman talaga binully iyon e. I just stated some facts!"

"Like."

"Like, it is more easy to hit her if she's just a little bit bigger than her actual body right now." sagot ko.

Bumuntonghininga ang kaharap ko at pasimple nitong hinilot ang sentido. Habang ako naman ay mas lalong napasimangot. Base sa reaksyon ni Daddy ngayon ay mukhang wala talaga sa hulog ang naging rason ng pag-aaway naming dalawa ng kaklase ko.

Nagsasabi lang naman ng totoo e!

"Honey, you don't say that to others." mahinahong anito. He's trying to make me understand but he knows me to well, at alam nitong kahit ano ang sabihin nito sa akin ay papasok lang iyon sa kaliwa kong tainga at lalabas din sa kanan. "And worst, you hit her. I did not agree for you to learn martial arts to kick and punch every person you see, Louresse." dagdag pa nito na nagpangiwi sa akin ng lalo.

"I didn't did that on purpose." pangangatwiran ko. Maybe I did? I don't know.

He sighed. I sighed too.

"She insulted me first. She pulled my hair to the point na halos mabunot na lahat ng buhok ko kanina. When I stated a fact—"

"You still bully her, honey."

"Yeah, it's a fact." Huminga ito ng malalim, gusto kong matawa pero seryoso si Daddy ngayon, baka kalbuhin na ako nito kapag tatawanan ko pa siya.

Bumuntonghininga ulit ako.