2.Bölüm (Yalan Hayatım)

4.8K 179 4
                                    

Medyada:Aras

Sabah gözümü sırtımın ağrısıyla açtım üstüne yatığım için çok acıyordu

Yaralarıma dikkat ederek ayağa kalktım yavaş adımlarla kapıya doğru ilerledim ve kitli olup olmadığına baktım

Kilitli değildi sanırım o adam kapıyı kitle mem işti sonuçta onlara kahvaltı hazırlicamya kesin midesi için açık koydu .

Aklımdaki soruları boşverip yavaş adımlarla odama ilerledim içeri girip direk kendimi banyoya atım .

Ilık bir duştan sonra yaralarıma krem sürüp fondoten le çok beli olan göz iken yerleri kapatım.

Odama geçip dolabımdan uzun bişeyler seçmeye başladım çünkü yaralarıma gözüksün istemiyordum.

(Kolyeler yok kız yine karakterle aynı)

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

(Kolyeler yok kız yine karakterle aynı)

Üstümü giyindikten sonra her yerim ağrıdığı için mutfağa inip ağrı kesici içtimek için . Kahvaltıyı hazırlayıp bikaç bişey atıştırdım ve ağrıkesicimi içtim.

Çantamı sırtıma taktım tam o sırada o adam ve kadın uyanmıştı ve mutfağa yanıma gelmişlerdi.

Biran önce şu lanet evden çıkmak için Babama bile demek istemiyorum herneyse ona dönüp konuştum.

"Okula gidiyorum bugün işim yok okuldan son-" Dedim daha doğrusu sözünü kesti tabi mazallah cevap vermese sadece tamam dese geberir.

"Neden işe gitmiyorsun noldu işte sürtük lük yaptın diye kovuldunmu yoksa eğer kovulduysan seni Ölene kadar döverim ANLADINMI BENİ" Diye sonlara doğru bağırmıştı bu adam sinirimi bozuyo

Sakin ol deniz sakin ol deniz diyerek sakince cevap verdim.

"Hayır kovulmadım merak etme patronun annesi hastalandığı için memleketine gitti bi kaç gün olmicak bende bugün okuldan sonra patron gelene kadar çalışa biliceğim bir iş bakıcam " Dedim sakın kalmaya çalışarak oda sakince cevap verdi ilk defa sakince cevapladı

"İyi sakın dünkü gibi geç kalma ve iş bulmayıda unutma " Dedi her zamanki soğuk sesiyle

Bende olay çıkarmamk için sakince tamam dedim ve çantamı alıp evden çıkıyodum ki dünden beri benle konuşmayan annem demeye bin şahit isteyen kadın konuştu

"Sen dur bugün iş bakma eve erken gel misafirlerimiz var onlara yemek hazirlicaksın"dedi bende tamam diyip evden çıktım.

Otobüs durağına gidip otobüsün gelmesini bekledim bugün kerem le okulda buluşucaktık .

Otobüs gelince binip ücreti ile verdim ve boş bir yere oturup çantamda kulaklığımı çıkarıp müzik dinleyerek

Hayatımın ne kadar berbat olduğunu bi kere daha anlamış oldum ben onlara naptım diye çok düşündüm küçüklükten beri düşünüyorum ilk dayak yiyip o karanlık oda ya kapatıldığımda daha 9 yaşındaydım çok küçüktüm babama ertesi gün neden bana vurduğunu ve o odaya kapattığını sorunca bana sinirlendiği için yaptığını demişti ve ona soru sorduğum için bi kaç tokat yemiştim.

Gerçek AilemHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin