Wild Series #4: Healing in Wild

#HIW12

Entry 12

"Let's talk." Malamig niyang untag.

I stopped just inches away from him. Naglakbay ang aking mga mata sa kaniyang kabuuang hitsura. Ang kabang umahon sa aking dibdib ay nahaluan ng kung anong takot.

Takot na nararamdaman ko lang sa tuwing pakiramdam ko... iiwan na naman ako.

"Mauna na ako, Kare."

Awtomatiko akong napalingon sa likod nang marinig ang boses ni Hendrix. Naabutan ko siyang mabilis akong sinulyapan bago tuluyang naglakad patungo sa elevator. I watched him entered the elevator holding the paper bags that contains my things. Ibinalik ko ang atensiyon kay Lawrence, who I found staring at me coldly.

"Anong oras ka umuwi-"

"Saan ka galing?"

Sabay kaming nagsalita dahilan upang maitikom ko ang aking bibig. My lips parted and smiled faintly. Humakbang ako palapit sa kaniya ngunit laking gulat ko nang humakbang rin siya papalayo. Tumuloy siya sa mas tagong pwesto kaya wala akong ibang pagpipilian kundi ang sumunod.

Puno ng tanong ang aking isipan kung bakit ganito ang trato niya sa'kin ngayon. What did I do wrong for him to treat me coldly?

"I texted you. Sabi ko aalis ako ngayong araw-"

"Pero hindi mo sinabing si Hendrix ang kasama mo!" He said a bit louder and angrily.

My eyes went wide with his reaction. Huminto ako sa balak kong paglapit sa kaniya at pinanatiling may espasyo ang pagitan naming dalawa. He brushed his hair using his fingers frustratingly and lifted his head. Nang muli niyang ituon sa'kin ang atensiyon ay hindi pa rin nagbago ang lamig sa kaniyang mga mata.

"I have no friends, Lawrence," I said the fact. "Well, okay. I'm sorry for not being clear. Akala ko at makukuha mo agad na si Hendrix ang maaari kong kasama dahil wala naman akong ibang kaibigan-"

"And now you're friends with your fiancé?" Sarkastiko niyang saad.

My lips parted in confusion. "Ano bang sinasabi mo?"

He smirked sneeringly. "We've been together for almost two months now, Karina. And I know you know what I mean."

Anong alam ko? Ni hindi ko makuha ang nais niyang iparating.

"I don't get you. Really. Can't I be friends with Hendrix?" It's not like we're really friends.

"That's it! I don't want you to be friends with him!"

Natulos ako sa aking kinatatayuan at hindi ko agad nagawang makabawi sa kaniyang sinasabi.

"His mother told us to shop and I have no choice-" I tried to explain but he cut me off.

"Because you're fucking engage with him! Na hindi mo magawang suwayin ang mga magulang mo dahil nakasalalay sa kamay ng mga Alvarez ang pagbangon muli ng kompanya ninyo! And your brother is at stake, too!"

"Bakit ka ba sumisigaw?" My voice slightly croaked.

Ito ang unang pagkakataon na pinagtaasan niya ako ng boses. He's always calm and very sweet when we're together. Ibang-ibang sa Lawrence na kaharap ko ngayon ang lalaking minahal ko noong unang araw pa lamang na makita ko siya.

I saw him took a frustrating deep breath. Mariin na nagtagis ang kaniyang bagang at galit na hinampas ang hood ng kaniyang sasakyan. I almost jumped in horror.

"Nahuhulog ka na ba sa kaniya?"

My irises went bigger. "Nahihibang ka ba, Lawrence? Ano bang pinag-iisip mo?"