လာခြင်းကောင်းသောနေ့ရက်များဆီသို့(U)

307 20 0

by moeswaemaung_fool

by moeswaemaung_fool

#လာခြင်းကောင်းသောနေ့ရက်များဆီသို့

မိုးဦးကျပြီမို့ တစ်ဖြိုက်နှစ်ဖြိုက်ရွာသွန်းနေသည့် မိုးစက်များက မြေပြင်ပေါ်ဝယ် စုစုထွေးထွေးရှိနေသည့် သူတို့အတွက် အကာအကွယ်မဲ့စေ၏။

တစ်မနက်လုံး တစ်နေ့လည်လုံး တစ်ညနေလုံး ထွက်ပြေးခဲ့ရ၍ ခြေထောက်တို့လည်းတုန်ယင်နေခဲ့ပြီ။ ဆာလောင်နေသည့်ဗိုက်ကြောင့် ပါလာသည့်အစားအစာများက မလောက်ငှ။

ရုတ်တရက်ကျလာသည့် မိုးပေါက်များကြောင့် သစ်ပင်အကြီးများအောက် ဝင်ပုန်းရပြန်သည်။ များများစားစားမဟုတ်သော်ငြား သူတို့ကိုတော့ စိုရွှဲစေတုန်း။

ပျော်ပွဲစားထွက်သည်မှမဟုတ်ပဲလေ။ မိုးကာဖို့ ပါမလာတာ အဆန်းမှမဟုတ်တော့တာ။

" ရော့ ဒါလေးစားထား "

အနားရောက်လာသည့် အစ်မကြီးထံမှ လှမ်းပေးလာသည့် ငှက်ပျောသီးတစ်လုံး။ အမေ့ကို လှည့်ကြည့်တော့ မယူဖို့ပြောနေ၏။ ဟုတ်သည်လေ။ အစ်မကြီးလည်း ဗိုက်ဆာနေပါလိမ့်မည်။

" မစားဘူး .. နင်ပဲစား "

" ဟေး တို့က ဝတယ်ကွ... တို့မှာမုန့်တွေပါသေးတယ် "

ထိုအစ်မကြီးကို သူတို့မမြင်ဖူးခဲ့ပေ။ သူတို့ကတော့ ကိုယ့်ရွာကကိုယ် ထပြေးလာခဲ့ရသည်မို့ ထိုအစ်မကြီးကို မသိခြင်းမှာ သူတို့အတွက် ထူးထွေမဟုတ်။

" အမေ မနက်ကျရင် ငါတို့ ထမင်းစားရမှာလား "

" ရမယ် .. "

အမေက တိုပြတ်ပြတ်ပြောကာ အငယ်ဆုံးကလေးအား နို့တိုက်လျက် ငြိမ်နေပြန်သည်။

အဖေလား။ အဖေကတော့ မရှိတော့။ မနေ့ကထိ သူတို့လက်ကိုဆွဲကာရှေ့ဆုံးမှပြေးနေခဲ့သည့် အဖေက ဒီနေ့တော့ သူတို့နားမှာမရှိခဲ့တော့ပြီ။

မျက်လုံးတို့မပိတ်နိုင်ပဲ သူတို့လက်ကို လွှတ်ကာ မှောက်ရက်လဲကျသွားခဲ့သည့် အဖေ့ကို သူကမသိပဲ အဖေ မအိပ်နဲ့၊ ထလေ ဟု ပြောခဲ့မိသေးသည်။

အမေက ကလေးငယ်လေးနှင့်ပြေးနေသည်မို့ တစ်ယောက်တည်းကွဲထွက်နေသည့်သူ့ကို ထိုအစ်မကြီးက ဆွဲခေါ်လာခဲ့ခြင်း။