1

40 12 5
                                    

(Belur'un Anlatımıyla)

Gözyaşım diner mi bilmem. Bu acı biter mi onu da bilmem. Ben seni unutamadım. Hala senin hayalinle yaşıyorum. Ah Kaan ah Nasıl bir acı bu? Yüreğimdeki o koca yara ne zaman kabuk bağlayacak? Sensizliğin acısını nasıl unutacağım? Bugün seni kaybedeli tam 1 yıl oldu. O kanserin seni esir aldığı gün canımdan can gitti. Senin yerinden ben olmak istedim. Belki ben ölecektim yine ayrı düşecektik ama benim için sen yaşasan yeterdi

Zenginlik, mal, mülk Hepsi yalan. Para bile seni kurtaramadı. Ben işte o zaman anladım zenginliğin, paranın hiçbir işe yaramadığını. Sen yanımda olmadıktan sonra dünyayı elime verseler ne yazar

Ah Kaan'ım Canımın içi.. Ah gözyaşlarım bitmiyor, kurumuyor. Bir yanım seni unutmak istiyor, bir yanım unutmamak. Ama biliyor musun senin acın beni büyüttü, olgunlaştırdı. Beni hayatın gerçekleriyle yüzleştirdi. Hayatta her şeyin para olmayacağını gösterdi. Parayla mutlu olunmayacağını, paranın hayat kurtarmayacağını.

Ama keşke bunları öğrenmem için senin ölmen gerekmeseydi. Bunu senle beraber öğrenseydik. Çocuklarımıza, torunlarımıza öğretseydik. Mutlu olmak için illa para olması gerekmediğini öğretseydik. Birlikte olsak yeterdi.

Ama artık sen yoksun. Sadece bana bıraktığın derin bir acı var. Ben artık senden sonra kimseyi de kolay kolay sevemem. Daha doğrusu onun senin yerini alacağı ihtimali beni korkutur. Çünkü kimse senin yerini dolduramaz. Dünyanın en yakışıklısı da gelse en zengini de gelse ben yine seni isterim. Ama artık gelemeyeceğini biliyorum. Ben bu hayata senle devam etmek istiyordum. Artık sen olmadığına göre tek başıma devam edeceğim, bir başkasıyla değil. Ben kimseyi seni sevdiğim gibi sevemem. Kimse de beni senin gibi sevemez. Bu yüzden hayatıma senden başkası giremez. Bu acılarımın dinmesi dileğiyle..

ELVEDA KAAN...

BercesteHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin