sorry, i'll pretend

1K 128 130
                                    

Kulağına ilişen kahkaha sesleri ile başını kaldırdı, Kenma. Yattığı pozisyondan kaynaklanan vücudundaki ağrı yetmiyormuş gibi saatlerce yüksek sesli müzik ve ağlamaktan dolayı da başı ağrıyordu.

Kulaklığını masaya bıraktıktan sonra şakaklarını ovmaya başladı. Koridordan gelen adım ve gülüşme sesleri kendisine yaklaşıyordu.

Bu halde olmasının sebebi ikili kapıdan gözükmüş, siyah saçlı olan uyandığını görünce yanına koşmuştu ve hâlâ gülmeye devam ediyordu.

"Kenma ne olduğuna inanamazsın! Fark etmeden o kadar içmişiz ki bir şey yapamadan uyuyakalmışız."

Kenma bir süre boş gözlerle Kuroo'yu izlemiş ardından içindeki rahatlamayla nefes vermişti.

Kuroo, karşısındaki bedenden bir yanıt almayı beklemeden yeniden Tsukishima'ya dönmüş ve dalga geçmeye devam etmişti. Bu sırada Kenma özlemini çektiği ağrı kesici için mutfağa ilerliyordu.

"Yemek yemeden ilacı almamalısın."

Kenma boş bakışlarını Tsukishima'ya çevirmiş ve mırıldanarak yeniden ilaçlarına dönmüştü.

"Alışığım ben."

Gözlüklü genç ne kadar Kenma'nın olduğu halden daha soluk göründüğünü düşünse de umursamamıştı, onun problemi değildi ne de olsa. Çok geçmeden de evi terk etmiş ve ikili yeniden baş başa kalmıştı.

"Gerçekten buna devam edecek misin?"

Kuroo omuz silkti, Kenma'nın hâlâ neden yaptıklarına bu kadar anlam yüklediğini anlamıyordu.

"Devam etmemem için bir neden yok."

Sarı saçlı olan içinde bir şeylerin kırıldığını hissetmiş ama ses etmemişti. Evet, devam etmemesi için bir nedeni yoktu onun bu yaptıklarının acısını kendisi çekmiyordu ne de olsa. Lakin biraz düşününce aklına gelenle başını Kuroo'ya çevirdi.

"Tsukishima'nın görüştüğü biri vardı, o bu yaptıklarınızı nasıl uygun buldu?"

Kuroo'nun kaşları havalanmış ve bir parmağını uyarırcasına Kenma'ya doğrultmuştu.

"Sakın, o çocuğa ağzından bir şey kaçırma bilmiyor."

Kenma'nın kaşları çatılmıştı. Empati yeteneği uçlarda biri değildi belki ama bazı sebeplerden o çocukla kendini benzer yerde görmüştü. Ya da sadece bahaneydi.

"Inanamıyorum size. Tadashi'nin duygularıyla oynamanıza göz yumamam."

Kenma tiksinircesine konuştuğunda Kuroo sinirle dişlerini sıkmıştı. Planlarına sürekli sorun çıkarmaktan başka bir şey yapmıyordu, ona göre.

"Ne zamandan beri bu kadar umursar oldun başkalarının hayatını? Yok eğer derdin bana sürekli bir sorun çıkarmaksa açık açık söyle."

Sarışın genç okların kendisine döndüğünü hissetmiş ve elindeki son şansı değerlendirmek için konuşmuştu.

"O başkası değil, benim arkadaşım. Bu yüzden kusura bakma ama görmezden gelmeyeceğim."

Aslında Tadashi ile o kadar da yakın değildiler, en azından onun için tartışacak kadar yakın değildiler fakat onu kullanarak yalan söylemesinde bir sorun olmayacağını düşünmüştü, Kenma. Aynı zamanda bu yaptığı bir nevi Tadashi için iyilikti bu yüzden bir sorun görmüyordu.

Kuroo ise çöküşte olan planları için sinirliydi. Tartışmanın başka bir hal almasını istemediğinden sinirinin yatışmasını beklemiş ve daha sakin bir ses tonuyla sormuştu.

"Yani diyorsun ki devam ederseniz bu yaptığınızı Yamaguchi'ye söyleyeceğim?"

Kenma başını sallayarak onayladığında Kuroo bir nefes vermişti. Kendisi için bir problem yoktu lakin Tsukishima bu olayın Yamaguchi tarafından öğrenilmesini istemezdi ve Kenma'dan bunları duyarsa riske atmadan bırakırdı.

"Tebrikler, eğer istediğin başladığım bu şeyi sonlandırmaksa ki muhtemelen öyle, başardın. Ailemden de bir kuruş alamadığıma göre okula ara vereceğim."

Kuroo odaya dönmek için hareketlenirken Kenma aklındakileri söylemek için gencin tişörtünü tutup durdurmuştu.

Uzun olanın gözleri sinirle tişörtünü tutan genci bulunca genç başını öne eğmiş ve konuşmaya girmişti.

"Farkındayım, durumun. O kanala devam edebiliriz ve umm... Her ne yapmak istersen sana uyum sağlarım. Yani dediğin gibi planlarını bozmuş gibi oldum, özür olarak kabul edersen..."

Kuroo'nun kaşları havalanmış ve ciddi mi değil mi diye anlamak için hâlâ tişörtüne tutunan ve bacaklarını birbirine sürten gence bakmıştı, cevap alamayınca başını yerden kaldırmıştı.

"Istemiyor musun, artık?"

Kenma cevap alabilmek için sorunca gülüp başını iki yana sallamıştı, uzun olan.

"Sırf Tadashi için iğrendiğin videolara mı katlanacaksın? Kaç yıllık arkadaşınım bu yüzünü görmemiştim."

"Hayır, sadece onun için değil. Okula ara vermeni istemiyorum ve düşününce para kazanmak için fena bir yol olmadığına karar verdim."

Sonlara doğru gözlerini kacırarak cümlesini bitirmiş ve şaşkınlıktan dudakları aralanmış bir Kuroo bırakmıştı. Zaten garip bir şekilde kuşkusu vardı, Kenma ile çektiği saçma sapan videoların dümdüz bir pornodan daha ilgi çekici olabileceğine dair. Hoşuna gitmemiş değildi ama Kenma'nın bir anda böyle bir kararla dönmesini biraz garipsemişti.

"Eğer ufak bir itiraz bile duyarsam seni camdan aşağı atarım, Kenma."

Sarışın genç gülümseyerek onaylamış, Tsukishima'ya devam etmeyeceklerini söylemek için telefonuna ilerleyen Kuroo'yu bir süre izlemişti.

Ardından üzerinden kalkan yük ile duvara yaslanmış ve yere çökmüştü. Böyle tuhaf bir ilişki içinde olmalarını istemiyor sadece onunla gerçek bir çift olmak istiyordu. Lakin bu sürede acı da olsa fark etmişti, bunun olanağı olmadığını ve ipin ucunu bırakmasıyla Kuroo'nun onu incitecek şeyler yaptığını ve yapacağını.

Bu yüzden kabul etmişti, yalan da olsa o tatlı sözleri duymayı ve sahte de olsa öpücüklerini kendi vücudunda hissetmeyi.

[[Bölüm Sonu]]

bence yutubda sevgilisiyle video ceken herkes yalanci kandiriyolar inanmayin

Shiroi Lie 𖤐 KurokenHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin