Shiroi Lie 𖤐 Kuroken

do you still love me

Akaashi'nin evinde bir gece daha geçiren ikili, yeni planlarla girmişti fakültenin sınırlarına. Kenma ne kadar emin olamasa da kaybedecek bir şeyi yoktu, Kuroo'yu elde edebilmek için son kozunu oynayacaktı.

Nostalji olsun diye Street Fighter mı oynamaya gitsin yoksa evde götü devirip lol mü girsin diye düşünen Kenma, duvara itilmesiyle düşüncelerinden sıyrılmıştı. Kendisini duvarla arasına alan Akaashi'ye garipseyen bakışlarını çevirdi. Ardından planlarını hatırlayınca sessizce sordu, "orada mı?" Akaashi'den olumlu yanıt alınca kalbinin hızlandığını hissetmişti, puding saçlı genç. Ve evet Kuroo'yu kıskandırmaya çalışıyorlardı.

"Aptal gibi gözüktüğümüze eminim."

"Önemli değil, karşımızda bu numaraları yiyecek daha aptal biri var."

Akaashi ince parmaklarını arkadaşının yüzüne götürürken ikisi de gülmemek için zor duruyordu. "Buraya mı geliyor o?" Akaashi sessizce kendi kendine konuşunca Kozume bakışlarını Kuroo'nun olduğu tarafa çevirmişti. Üzerlerine bir gölge düşünce biraz uzaklaşıp bakışlarını gelen kişiye çevirmişlerdi, ve Akaashi'nin dediği gibi gelen Kuroo'ydu.

Kuroo bakışlarını Akaashi'nin üzerinde gezdirdikten sonra gerginlikle kendisine bakan Kenma'ya dönmüştü.

"Böldüm sanırım, kusura bakmayın. Kenma ile konuşmam lazım."

Kozume yutkunduktan sonra bakışlarını Akaashi'ye çevirmişti. Yanlış bir şey yapmaktan korkuyordu ve Akaashi'nin planlarına bağlı kalmak istiyordu. Akaashi başıyla onaylamıştı lakin ikisi arasında geçen bakışma Kuroo'nın gülüşü ile bozulmuştu.

"Kozume ciddi misin? Kaç yıllık arkadaşınla, benimle konuşmak için ne zaman bu kadar yakın olduğunu anlayamadığım birinden mi izin alıyorsun?"

Esmer genç gülüyordu ama sinirlendiği apaçık belliydi. Kenma cevap veremeden sözü Akaashi almıştı.

"Bu kadar yıllık arkadaşıyla konuşmaya çekiniyorsa sorun sende olabilir mi?"

Kuroo aldığı cevap ile Akaashi'nin üzerine yürümeye başlamıştı. Akaashi ise düz bakışlarını ona göndermeye devam ediyordu.

"Sana fikrini sorduğumu hatırlamıyorum."

"Kusura bakma sohbete dahil olduğum için, ama senin aksine sevdiğim kişileri savunmayı ve korumayı tercih ediyorum."

Karşısındaki gencin tüm bunları söylerken sakinliğini koruması zaten yeterince kışkırtmıştı Kuroo'yu. Son söylediği ise aklında yer edecek bir cümleydi, ne kadar sevgisi olursa olsun, kendisi bu sevgiye karşılık vermediği sürece sevildiğini hissettiği yerde kalmayı tercih edecekti Kenma.

Ufak çaplı kaosu izleyen Kenma'ya çevirdi bakışlarını, esmer genç, "yeterince vakit kaybettim burada, artık konuşabilir miyiz, Kenma?" genç çocuk onaylamış ve Akaashi'yi arkada bırakıp Kuroo'nun kendisini götürdüğü yere ilerlemeye başlamıştı.

İkili sessizlik içinde bahçenin tenha kısmına kadar yürümüştü. Kenma gerginlikten dudaklarını kemiriyordu. Planlarının istedikleri gibi gitmeyeceğinden endişeliydi.

"Kozume sürekli bu konuyu açıyor olmak benim de hoşuma gitmiyor ama... Bana olan hislerinin basit bir hoşlantıdan fazla olduğunu sanıyordum." Kuroo, gözlerini kaçırarak bitirmişti cümlesini ve Kenma'nın tepkisini ölçmeye çalışıyordu.

"Eee?"

"Hemen yeni birini bulman, hislerini samimi yapmıyor demeye çalışıyorum."

Kenma duyduklarıyla sinirini kontrol altında tutmaya çalışıyordu. Ne kadar Kuroo, duygularından kaçan bir aptal olsa da kıskançlığını nasıl ifade edeceğini bilmese de Kenma'nın da buna gösterdiği tolerans bitmek üzereydi.