𝘌𝘴𝘵𝘳𝘦𝘭𝘭𝘢𝘴 | AyRaz

1•Yeni Takım

Ayşe'den :
Takımların karışacağı güne nihayet gelmiştik. Şu an olduğum takımı hem seviyor hem rahatsızlık duyuyordum.
Sevdiğim insanlar vardı.
Sevmediklerim ise moralimi bozup motivasyonumu bozuyordu.
Kendimi takımlar değişeceği için mutlu ayrılmak istemediğim arkadaşlarımdan ayrılma ihtimalime karşı huzursuz hissediyordum.
Barakanın ucunda oturmuş akşam olacakları yeni takımları düşünürken yanıma oturan Poyraz'ı fark ettim.
İşte ayrılmak istemediğim arkadaşlarımdan biri oydu.
Poyraz benim için bambaşka bir yere sahipti.Bunun bir nedeni var mı bilmiyorum ama onun yanında moral buluyorum.Bazen ailemi özleyince ya da buradan gitmek istediğimde benimle konuşuyor.Bu cidden iyi geliyor.
Oyunlarda da birbirimize fazlaca destek oluyoruz.
Sanırım Poyraz burada en iyi anlaştığım, beni en iyi anlayan kişi.
Ben Poyraz'ın yüzüne bakıp bunları düşünmeye dalmışken sesi ile irkildim.
"Ne düşünüyorsun bir saattir ? Yoksa benimle ayrı takıma düşersen ne yapacağını mı ?" o bunları söylerken gülmüştü.Hatta baya eğlenir gibiydi.
Ben gülemiyordum.Sanırım cidden Poyraz ile farklı takımlara düşersek çok üzülecektim.
"Bana söz verebilir misin ?"
Bu söylediğim onu şaşırttı.Ne için söz istediğimi anlamamıştı.Tek kaşını havaya kaldırıp sorgulayınca derin bir nefes alıp tekrar sordum.
"Bu akşam ayrı takımlara düşmeyeceğiz diye söz verir misin ?"
"Söz veriyorum aynı takımda olacağız."
"Farklı takımlarda olursak hatırlatırım ama." güldüm.Söz vermesi hoşuma gitmişti. Bu onun verebileceği bir karar değildi. Yine de söz vermişti.
"Hatırlatırsın hatırlatırsın." gülerek ayağa kalktı saçımı karıştırıp barakadan uzaklaştı.
Arakasından gülerek bakıp barakaya uzandım.
Konseye kadar uyumak ve bu stresten kurtulmak istiyordum.

☘️

Sanırım biraz uyumayı becerebilmiştim.Etraftan gelen seslerden anladığım kadarıyla konseye gitmek için hazırlanıyorlardı.
Gözlerimi yavaşça açıp ayağa kalktım.
Dora barakaya dönüp
"Niye uyudun bu kadar ağrın mı var ?"
dediğinde Poyraz bana doğru dönüp vereceğim cevabı bekledi.
"Hayır konseye kadar
uyumak istedim.Bu konsey beni biraz gerdi."

Takımca kısa bir konuşma yaptıktan sonra konsey alanına gittik.
Herkes yerine yerleştikten sonra Acun bey kısa bir konuşma yapıp herkese söz vermeye başladı.
Bu sırada kimseyi dinlemiyordum.Sadece ellerime bakıp onlarla oyalanıyordum.Olacağım takımı ve arkadaşlarımı gerçekten merak ediyorum.
Bu sırada söz bana geldi.

Acun: "Evet Ayşe biraz seninle konuşalım.Konsey başından beri epey stresli görünüyorsun.Kimden ayrılmak istemiyorsun bu kadar ?"
gülerek yaptığı konuşma bitince öksürerek konuşmaya başladım

"Aslında takımların ayrılacağını duyduğumda pek üzüldüğümü söyleyemem Acun bey. Çünkü bu takımda olup beni rahatsız eden huzurumu kaçıran insanlar vardı.Onlardan ayrılabileceğimi düşünüp rahatlamıştım.Fakat bugün uyanınca sevdiğim arkadaşlarımdan ayrılma ihtimalim geldi aklıma.Bunu düşündüğümden beri çok stresliyim.
Dora, Steven ve Poyraz ile gerçekten aynı takımda olmayı çok istiyorum. Özellikle Poyraz'la ayrılırsak çok üzülürüm.Geceleri uyku tutmayınca beraber sohbet edemeyeceğiz için benimle birlikte parkurda koşmayacağı için.Açıkçası bunlar üzüyor beni."

Son cümleleri Poyraz'a bakıp gülümseyerek söylediğimde onun da bana bakıp gülümsediğini gördüm.
Ağzını oynatarak "söz verdim" dediğinde daha çok gülümseyip önüme döndüm.
Bu sırada konuşma sırası Poyraz'a geldi.Ne söyleyeceğini merak edip o tarafa döndüm.

Acun: "Poyraz sen ne düşünüyorsun yeni takımlar hakkında.Stresli misin yoksa bana ne olursa uyar moodunda mısın? Daha çok öyle görünüyor."

Poyraz'a baktığımda cidden öyle görünüyordu.Stres ile alakalı hiçbir şey yoktu.Gayet rahattı.

"Aslında çok stresliyim
denemez.Çünkü istediğim kişilerle aynı takımda olacağımı hissediyorum.Zaten aynı takımda olmak istediğim kişiler belli. Umarım onlarla aynı takımda olurum." dedikten sonra
"Zaten sözüm var aynı takımda olmak zorundayız." diye ekledi.
Bu dediğini kimse anlamamıştı.Ama bu söylediği beni çok mutlu edip kocaman gülümsetti.
Herkes konuşmasını yaptıktan sonra sıra takımların açıklanmasına geldi.
Karşıya ilk geçen isim Berkay oldu.Bu beni üzdü.Hem güçlü bir yarışmacıydı hem de sevdiğim.
Benden daha çok üzülen kişi ise Poyraz'dı. Çok yakınlardı ve bu ayrılık onu üzmüştü.
Takımlar hızla oluşmaya devam ederken açıklanmayan çok az kişi kalmıştı.
Aleyna Kalaycıoğlu karşıya geçmiş Merve mavi takıma gelmişti.
Bu demek oluyordu ki Aleyna ya da ben karşıya geçecektik.
Ardından Sergen bizim takıma geldi.Bu beni sevindirdi çünkü gayet enerjik bir yarışmacıydı.
Kalırsam gerçekten mutlu olacaktım.
Sıra Poyraz'a geldiğinde mavi takımda olduğunu öğrendik.
Buna gülümsemişti.Takımının rengini seviyordu.
Karşıya geçen kadın yarışmacı açıklanacağı sırada Poyraz elini bacağıma koyup destek olmak amacıyla sıktı.
Ona baktığımda "söz verdim bi kere" diyip önüne döndü.
Tam o sırada Acun bey kendi takımımda kalacağımı açıkladı.
O sevinçle ayağa fırlayıp Poyraz'a sarılmam bir oldu.Ayrılmamıştık.Konseyde olduğumuz için kısa da olsa sıkıca sarıldık.Çok mutlu bir şekilde yerime oturdum.
Takımlar belli olmuştu.Kendi takımımı kendim kursam bu kadar olurdu.
Ben, Poyraz, Steven, Dora, Merve ve Sergen aynı takımdaydık.
Kırmızı takım ise iki Aleyna, Batuhan, İsmail ve Berkay ile oluşmuştu.Takımlar güzeldi.Şimdiden rekabet ortamı oluşmuştu.Herkes yeni yerlerine yerleştikten sonra Acun bey kısa bir konuşma yapıp herkesi adasına yolladı.

☘️
Adaya dönünce ateşin başında bile oturmadan herkes barakaya yatmaya gitti.Dün oynadığımız oyun bizi o kadar yormuştu ki.Onu bugün bile atamamıştık.
Herkes kısaca yeni takımlar hakkında yattığı yerden konuştu.Herkes gerçekten mutlu hissediyordu.Seslerinden bile hırsları anlaşılıyordu.
Kısa bir süre sonra tamamen sessizlik oldu.Herkes uyumuştu.
Konseyden önce uyuduğum için asla uykum gelmiyordu.Sağa sola dönüp durduğum için sinirlenip sessizce barakadan kalktım.Barakaya çok yakın olan denize doğru yürüyüp tam denize yakın yere oturdum.
Gökyüzü yıldız doluydu.
Deniz koyu maviydi.Saatlerce izlenecek güzelliklerdi.
Tam denizi izlerken omzuma konan hırka ile kafamı geriye çevirdim.Bana doğru bakan Poyraz ile karşılaştım.Gülümseyip yanıma oturdu.
"Üşümüş gibiydin."
"Hava serin cidden üşümüşüm teşekkür ederim."
Rica etmek yerine güzel bir tebessüm edip denize döndü.
Belli ki onu da uyku tutmamıştı.
Konuşmak yerine denizi izledi.Bir süre ona bakıp ben de denize döndüm.
Arada sırada bakışlarını üstümde hissedebiliyordum.
Uzun bir süre sessizlik oldu.Bu sessizlikten rahatsız olmadım ama bitirmek istedim.
"Teşekkür ederim."
Kafasını bana çevirdi.
"Ne için."
"Sözünü tuttuğun için."
Gülümseyip beni omzumdan tutup kendine doğru çekip sarıldı.
"Ben sana verdiğim sözleri hep tutarım."

✨✨✨✨
Eveeeet, bu bölümü giriş bölümü olarak düşünelim.
Pek fazla konu, olay yoktu.
Bir anda olaylı girmek istemedim.
Yaşanacak güzel şeyler var aklımda.Gerçeklerden çok uzak olmadan olmasını istediğim şeyleri yazacağım.
Hatam olursa affedin ve lütfen söyleyin.
Umarım beğeneceğiniz bir hikaye olur.
✨✨✨✨