𝘌𝘴𝘵𝘳𝘦𝘭𝘭𝘢𝘴 | AyRaz

6• Yunan Oyunu

Küçük ödüllerden biri için bir oyun oynamış ve kazanmıştık.
Kendi seçtiğimiz bir filmi izleyecek yanında pizza yiyecektik.
Burada en çok ihtiyaç duyduğumuz şeylerden biri bizi kafa olarak buradan uzaklaştıracak şeylerdi.
Ara sıra bir şey izleme ödülleri geliyordu.Fakat bazen izlediğimiz şeyleri beğenmediğimiz oluyordu.
Bu şans habire ayağımıza gelmezken ve o oyunu kazanmışken izlediğimiz şeyi beğenmemek inanılmaz moral bozucu oluyordu.
Bu ödülde bizi en çok heyecanlandıran şey izleyeceğimiz filmi kendimiz seçebilecek olmamızdı.
Oyundan sonra seremonide dizilmiş Acun bey ile oyun sonu değerlendirmesi yapıyorduk.
Karşıdan birilerini söz verdikten sonra sözü Poyraz'a verdi.

Acun: "Evet Poyraz bugün 5/5 yaptın.Harika bir performans.Sizi kafa olarak buradan biraz olsun uzaklaştıracak bir ödül kazandınız.Ne düşünüyorsun?"

"Evet Acun bey bu ödüle çok yükseldik.Bizi buradan birkaç saatliğine koparacak bir ödül zaten burada en çok ihtiyacımız olan şey bu.
Performansa gelince elimden geleni yaptım.Bugün oyun bana baktı ve 5/5 yaptım.Bu arada takımımızın tek kızı olup bütün oyunları sırtlayan bugün de 4/4 yapan Ayşe'yi tebrik etmek istiyorum.Ona boşuna "süper Ayşe" demiyoruz."
bu sözlerinden sonra ona gülerek baktığımda bana göz kırptı.

Tam seremoniden ayrılmak için Acun beyi beklerken söylediği şey ile hepimiz şaşırdık.Bizi yollamak yerine bir haberi olduğunu söylemişti.

Acun: "Bence sizi sevindirecek bir haber vereceğim.Biliyorsunuz ki geçen haftalarda bir yunan oyunu oynamıştık.Oyunun heyecanı çok yüksekti.Herkesi ekrana kilitlediniz.Bu yüzden bir oyun daha oynatmak istedik."

Herkes gerçekten sevinmişti.Buna ben de sevinmiştim çünkü Acun beyin dediği gibi heyecanlı bir oyun olmuştu.
Fakat Acun bey'in bana attığı imalı gülüş ile olan neşem ve heyecanım kaçtı.Neden bu bakışı attığını anlamıştım.
Geçen konseyde söylediğim şey bambaşka yerlere çekilmiş konu gereksiz uzamıştı.
Bu duruma her ne kadar sinirlensem bile pek bir şey söylememiştim.
Fakat şimdi yunan yarışmacılar geleceği için biliyordum ki bu konu yine açılacaktı.
"Sarışın mavi gözlü" olayı benim için tamamen şaka olsa bile başkaları öyle anlamamıştı.
Ben tam bunları düşünürken Acun bey'in sözleri düşüncelerimi böldü.

Acun: "Evet Ayşe bence sen bu oyun için baya heyecanlısın.Senin 'sarışın mavi gözlü' diye kodladığın Koro ile yine takım arkadaşı olacaksın."

Resmen sabır çekercesine gözümü kapatıp nefeslendiğimde konuşmaya başlayacakken etrafa sinirli bakıp elleri ile oynayan Poyraz ile karşılaştığımda şaşırmıştım.
Geçen konsey bu konu açılınca yine aynı şekilde duruyordu.Dikkatimi çekmesine rağmen çok üstünde durmadım.

"Acun bey konu açılmışken bence bu konuyu artık kapatalım.Konseyde yaptığım tamamen şaka amaçlı bir şeydi.Gereksiz uzadı.Oyuna sevindim çünkü dediğiniz gibi heyecanlı bir oyundu.Tekrarlanacağı için sevindim."

Tekrar Poyraz'a doğru döndüğümde tam bir dakika öncesinin aksine gülen ve bana bakan Poyraz ile karşılaştım.

☘️
Nihayet oyun alanından çıkmış ödüle gelmiştik.Hava kararmıştı.
Geldiğimiz yerde üste asılmış bir sürü ışık vardı.Yer görünüşünden bile çok rahat olduğu belli olan puflar ile kaplanmıştı.
Karşımızda devasa bir ekran vardı.
Poyraz başa tekli pufa geçerken

"tabii siz baş köşeyi kapın Poyraz bey"
dememle Poyraz gülerek bana döndü

"aşk olsun Ayşe hanım buyrun buyrun."
dediğinde ben de gülerek karşılık verdim.

Herkes oturmuştu.Poyraz baştaki tekli pufa ben Steven ve Dora yan yana duran üçlülere geçmiştik.
Ben Poyraz'a yakın olan taraftaydım.
Filmi kendimiz seçecektik ama hala karar vermemiştik.
Poyraz "bence filmi kızımıza seçtilerim" dediğinde diğerleri de ona katıldı.
Biraz düşündükten sonra defalarca izlediğim ve asla sıkılmadığım filmi burada bu psikoloji ile bir daha izlemek istedim.
"Five feet apart mı izlesek ?" filmin adını söylerken bile gözlerim dolmuştu.
Sunduğum teklifi kabul ettiklerinde kısa bir süre sonra film ekranda göründü.
Pür dikkat izlemeye başladık.
Hem filmi izliyor hem yorum yapıyorduk.
Bazen Poyraz'a dönüyor birkaç saniye onu izliyordum.Tam o sırada bana döndüğü için sürekli gülerek göz göze geliyorduk.
Bu defalarca yaşandığı için utanarak önüme döndüm ve bir daha oraya dönmemeye çalıştım.
Film boyunca yorum yapmış bir şeyler konuşmuştuk.Film boyunca zaten ağlamıştım.
Fakat filmin son 25 dakikasına girdiğimiz zaman hüngür hüngür ağlamaya başlamıştım.
Arkadaşlarımın keyfini bozmak istemiyordum ama burasına dayanamamıştım.
Film devam ederken ağlamama karışmadılar ama bittiği an Poyraz yanıma gelip kolunu omzuma atarak beni göğsüne çekti.
"Sana ağlamak hiç yakışmıyor.Ayrıca bu film için ağlamayı kesmelisin.Hiçbir aşk böyle geçmez."
dedikten sonra saçımı öptü.