Fixed the broken heart

Chapter Five

LEXELLA POV

LUMIPAS ang mga araw ay mas napadalas ang pagsasama namin ni David lalo pa at ako muna ang inatasang maging secretary nya sa loob ng isang buwan ,iyon kasi ang pakiusap sakin ni Mr. Galvez hanggat Hindi pa sya nakakahanap ng bago. Tungkol naman sa naiwan kung trabaho ay ako parin ang nag aasikaso pero may katulong naman ako kaya Hindi masyadong mahirap para sakin.

Nagtataka nga din ako kung bakit ako ang kinuha ni Mr. Galvez. Ang sabi lang nya ay may tiwala sya sakin na kaya kung gampanan ang trabaho.

" Layo ng tanaw natin ah, ". Natigil ako sa pag iisip ng lumapit sakin si Lorena dala ang mga gamit ko sa paglipat ng opisina.

Pumihit ako paharap sa kanya at inabot ang gamit ko.

" Anong iniisip mo,? Oh , Sino?". May mapaglarong ngisi sa labi nito.

" Wala". Tumaas bahagya ang kilay nito. Sabay kinurot ako sa tagiliran.

" Sus! Pag nag daydreaming kana. Ano teenager lang ",. Hinampas ko ito sa braso.

" Sira!"

Hindi na nya na lang pinansin ang babae at pinagpatuloy ang pagliligpit ng gamit nya. One month lang ang hiniling sa kanya kaya iiwan nya nalang ang ibang gamit at isa pa ay kilangan nya parin naman asikasuhin ang naunang trabaho.

Maingat kung binuhat ang isang kahon para iakyat nang pumasok si David kasama ang isang maintenance.
" Give it to him Ella, He's the one who will bring your things".

Napipilitan ko tuloy na inabot iyon sa lalaki.

"Salamat".

Ani ko pagkatapos iabot ang kahon , nakita ko naman ang matalim na titig sakin ni David mula sa Peripheral vision ko.

" Let's go".

Nauna itong naglakad palabas ng office kaya sumunod ako.

Hindi ako inantay ng lalaki at nagtuloy tuloy lang sa opisina nya tila ba hindi ramdam ang presenya ko na kanina pa nakasunod sa kanya.

Naabutan ko syang naka upo sa swilve chair kaharap ang mga papeles at ballpen sa kanang kamay nya. Habang nakatingin sa kanya hindi ko maiwasang purihin sya ng palihim saaking isipan. He's hot while staring the paper pati paggalaw ng panga at adams apple nito ay ang lakas ng impact sakin. Bahagya pa nitong niluwagan ang suot na necktie at hinawi ang buhok pataas gamit ang kamay nya.
Napalunok ako ng laway.

" Stop Staring at me baby". He's baritone voice made me realize that i was staring at him for a minute.

" Huh? I'm not". Nag iwas ako ng tingin.

Pero kusang bumabalik ang tingin ko sa kanya na ngayon ay nag angat na nang tingin . He's staring at me now. Ang lakas ng tibok ng puso ko.

Ngumisi ito at inikot ikot ang ballpen sa mga daliri nya at may mapaglarong ngisi sa labi. Kinagat kagat pa ang sariling labi na tila ba nang aakit. At naakit naman ako. Damn this man.

" Tumigil ka nga dyan! ". Naiinis na asik ko bago nagpasyang lumabas na dahil unti unti nanamang bumibilis ang tibok ng puso ko.

" Wait.,, Don't smile to another man. And ofcourse Don't talk to them ". May bahid ng pagka strikto sa boses nito na parang may parusa kapag hindi sya sinunod.Nakataas ang kilay na hinarap ko ito.

" At bakit? " . Nakapamaywang na ako sa harap nya.

" Because I don't want to". Nanatili akong tahimik at mariing pinapakinggan ang tila ritmo na pagtibok ng puso ko.

" Hey, What are you thinking. Talk to me please!". Para itong biglang umamo.

" Your the one who said to me that I can't talk to a man. Your a man". Ismid ko.