Stay With Payton |tr|

0.9

iyi okumalarr <33

-Amy'den-

Sabah uyandığımda hava dünkünün aksine güzeldi. Güneş tepede parlıyordu ve ışığı beni kör etmeye çalışıyor gibiydi.

Yatakta dikleşip baş ucumdaki komidinden gece hazırladığım suyumu içtim.

Kapının açılmasıyla pozisyonumu hiç bozmadan kapıya baktım. Gördüğüm şeyle ağzımdaki suyu püskürtmemek için zor durdum.

Öksürerek suyu yerine koyduğumda -gelen şahıs- endişeyle yatağıma oturdu.

Saçından düşen su damlaları yatak örtüsünü ıslatıyordu.

Py: İyi misin, Amy?

Hâlâ küçük çaplı şokumun içerisindeydim bu yüzden başımı sallamakla yetindim.

Belki üstü olabilirdi, yani tabi ki de çıplak olacak hali yoktu. Ama güneş ışığı yüzene vururken ısalak saçları parlıyordu ve bu beni eritiyordu.

Fazlasıyla dürüst bir şekilde; erimiştim ve devam ediyordum. Erimeye...

🙃🙃🙃

Okula geldiğimizde yavaşca çantamı sıramı koydum. Cam kenarının sondan bir önceki sırasında Mia ile oturuyordum. Yeni tanışmıştık ama iyi biriydi.
(en hayırsızları seçen yazar mutsuz)

O daha gelmemişti ben de fırsattan istifade telefonumu elime alıp gelen mesajları kontrol etmeye başladım. Çünkü Mia olunca onunla konuşuyordum ve telefona bakamıyordum.

Abimden gelen mesajlara -her ne kadar istemesem de- bakıyordum. Kendime dikkat etmemi ve düzgün kişilerle arkadaşlık kurmamı istemişti.
(Yazar yine mutsuz)

Telefonu çantamın ön gözüne koyduktan sonra gözlerimi etrafta gezdirdim. Henüz sınıfla kaynaşamamıştım ama onlar birlikte mutlu görünüyorlardı.

Gözüm arkadaşlarıyla konuşan Payton'a takıldı. O da mutlu görünüyordu. Derin bir iç çekerek yerime yerleştim.

Bir kaç dakika daha etrafta göz gezdirdim; biri arkamdan sırtıma dokunana kadar.

Ls: Selam Amy.

Onun sıcak gülümsemesine karşılık ben de gülümsedim. Zaten onu gördüğünde istemesen de yüzünde bir tebessüm oluşuyordu.

Amy: Selam Louis.

Bir kaç saniye bir şey düşündükten sonra -ki bence açabileceği bir konuyu düşünüyordu- Gözlerini duvardan çekip bana odaklandı.

Ls: Okuldan sonra bir şeyler yapmak ister misin?

Bu sefer başka bir tarafa odaklanan ben olmuştum. Baktığımda -malum şahıs- arkadaşlarıyla çok eğleniyordu ve beni çok da takmıyordu. Tekrar Louis'e dönüp gülümsedim.

Amy: Olur.

Yüzündeki gülümseme daha da genişlerken dikkatimi çatık kaşlarıyla gelen bir kişi ve arkasındaki, sayamadığım kişi sayısıyla, çetesi dağıtmıştı.
(çok güzel cümleler)

Py: Louis, çok mutlu görünüyorsun. Umarım bir sorun yoktur.

Payton'un edebiyat öğretmeni kimdi tanrı aşkına! Bir cümlesi diğerini kesinlikle tutmuyordu.

Ls: Gülen birinin ne tarz bir sorunu olabilir ki, Payton?

Py: Senin için değil ,Louis. Benim için bir sorun; Umarım yoktur.

Son cümlesini bastırarak söylediğinde tüylerimin diken diken olduğunu hissettim.

Cr: Boş ver bebeğim. Ne yapıyorlarsa yapsınlar, baksana ikisi de halinden mutlu.

Bu cümleyle -tereddütle de olsa- kavga çıkartmadan eski yerine geri dönmüştü. Arkadaşları da öyle.

Bizse Louis'le akşam ne yapabileceğimizi konuşmaya geri dönmüştük.

::

Geç geldiği için çok üzgünüm ama fazlasıyla yoğunum
Bu bölümü de ödev yapmaktan kaçarak yazdım umarım azar yemem

Sizi seviyorum umarım bölümü beğenmişsinizdir
🧡✨