ေရွာက္ခြၽင္၏ Forbes photoshootအတြက္ Adrian ကိုသာေခၚလိုက္သည္။ Adrian ၏ professional ဆန္ဆန္ျပင္ဆင္ေပးမႈေအာက္တြင္ ေရွာက္ခြၽင္မွာပို၍မိမိုက္ေနေတာ့သည္။ Adi ေရွာက္ခြၽင္၏မ်က္ခုံးေမြးကိုအနည္းငယ္ညႇိေပးလိုက္ကာ နက္ေမွာင္ေနေသာဆံပင္တို႔ကိုပုံသြင္းေပးလိုက္သည္။
“မိတ္ကပ္ေတြအမ်ားႀကီးမထည့္နဲ႔ေနာ္ ေရွာင္ေဟြး၊ေနရခက္တယ္"
“ဟုတ္ကဲ့ပါ ေရွာက္သခင္ေလး အာ ေရွာက္သူဌးလို႔ေျပာင္းေခၚရေတာ့မွာပဲ ၊ ၿပီးၿပီ"
လီခ်ိန္ရႈိ႕မွာေဘးကေန ေရွာက္ခြၽင္၏ေခ်ာေမာမႈကိုေငးၾကည့္ေနမိသည္။ ေရွာက္ခြၽင္ လီခ်ိန္ရႈိ႕၏လက္တစ္ဖက္ကိုလွမ္းကိုင္ရင္းႏူတ္ခမ္းႏွင့္ကပ္ကာနမ္းလိုက္သည္။
ထိုစဥ္ လက္ေထာက္က်ိဳးဝင္လာၿပီး“boss အဆင္သင့္ျဖစ္ပါၿပီ"
လီခ်ိန္ရႈိ႕ေရွာက္ခြၽင္၏ နက္ခ္တိုင္ကိုညႇိေပးလိုက္ရင္း “သြားေတာ့"ဟုၾကင္နာစြာဆိုလိုက္သည္။
ေရွာက္ခြၽင္မွာမီးအလင္းေရာင္တဖ်က္ဖ်က္ေအာက္တြင္ အေနာက္ေရာင္suitအျပည့္၊မိေက်ာင္းသားေရလည္သာဖိနပ္ကိုဝတ္ဆင္ထားၿပီးသူ႔အတြက္ျပင္ေပးထားေသာထိုင္ခုံတြင္ေျခခ်ိတ္ထိုင္လိုက္သည္။လီခ်ိန္ရႈိ႕မွာ ကင္မရာသမားမ်ား၊ဝန္ထမ္းမ်ားၾကားတြင္ရပ္ကာေရွာက္ခြၽင္ကိုၾကည့္ရင္းမေနႏိုင္စြာၿပဳံးမိသည္။ေရွာက္ခြၽင္၏ေခ်မိုးေနမႈႏွင့္သန႔္ျပန္မႈတို႔ကလိုက္ဖက္စြာကင္မရာဆရာ၏ကြၽမ္းက်င္မႈတို႔ေပါင္းဖက္လိုက္ေသာအခါ ေရွာက္ခြၽင္မွာ မင္းသားတစ္လက္အလားမိုက္ေနေတာ့သည္။
ေန႔ခင္းထမင္းစားခ်ိန္ေရာက္မွ ေရွာက္ခြၽင္၏ဓါတ္ပုံ႐ိုက္ျခင္းအမႈၿပီးစီးသည္။
ေရွာက္ခြၽင္၊လီခ်ိန္ရႈိ႕ႏွင့္ဝမ္းေရွာင္ေဟြးသုံးေယာက္သားအတူေန႔လည္စာစားလိုက္ၾကသည္။
ဝမ္းေရွာင္ေဟြးမွာထမင္းစားေနရင္းေလာ့ရိ၏ဖုန္းပါေျဖေနရသည္။ ေရွာက္ခြၽင္မွာျပန္နားခ်င္ေနၿပီျဖစ္ေသာ္လည္းအင္တာဗ်ဴးေျဖရမွာကိုစိတ္မရွည္စြာျမန္ျမန္အၿပီးသတ္ခ်င္ေနၿပီျဖစ္သည္။
လီခ်ိန္ရႈိ႕သူႏွင့္လိုက္ခဲ့၍ေတာ္ေသးသည္။မဟုတ္လွ်င္သူစိတ္မရွည္၍ေသသြားႏိုင္သည္။ပုံေလးရဖို႔ကို မိတ္ကပ္၊ဆံပင္ခဏခဏအေခ်ာသတ္ေနရကာ အဝတ္လဲေနရသည္။အရင္ကသူ႔ကိုကပ္ၾကေသာ celebritiesမ်ားမွာေတာ့ဘယ္လိုေနသည္မသိ။ထိုသူတို႔မွာ magazinesမ်ားတြင္႐ိုက္ရဖို႔အခြင့္အ ေရးကိုငမ္းငမ္းတက္လိုခ်င္ၾကသည္။အခုလည္းသူ႔ကိုအင္တာဗ်ဴးေနသည္ကိုစိတ္မပါစြာျပန္ေျဖေနရသည္။
အင္တာဗ်ဴးေသာေကာင္မေလးမွာစိတ္အားတက္ႂကြစြာျဖင့္ေမးေနၿပီးဘာေတြေမးၿပီးသူကလည္းဘယ္လိုေျဖလိုက္ၿပီလဲမသိ “ ဟုတ္ အခုဆိုရင္ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ေနာက္ဆုံးေမးခြန္းေလးကိုေရာက္ရွိလို႔လာၿပီ " ဆိုမွ ေရွာက္ခြၽင္အားရွိခ်င္သလိုျဖစ္လာကာ အခန္းပတ္လည္ကိုၾကည့္လိုက္ရင္းလီခ်ိန္ရႈိ႕အားရွာမိေတာ့သည္။ထိုစဥ္လီခ်ိန္ရႈိ႕ကလည္းလက္ထဲတြင္သံပုရာရည္ခြက္ေလးကိုကိုင္ကာဝင္လာသည္။
“ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ေနာက္ဆုံးေမးခြန္းေလးကေတာ့ ေရွာက္သခင္ေလးအေနနဲ႔အခုလိုအေျခအေနထိေရာက္လာေအာင္ဘယ္လိုႀကိဳးစားခဲ့ရလဲေပါ့ေနာ္၊ၿပီးေတာ့ေရွာက္သခင္ေလးကိုဒီလိုေအာင္ျမင္မႈရရွိႏိုင္ေအာင္ဘယ္အရာေတြကတြန္းအားေပးခဲ့တာလဲေပါ့ေနာ္၊ဘယ္အရာေတြကေရာအားျဖစ္ေစခဲ့လဲေပါ့၊ဟုတ္ အဲ့ဒါေလးေဝမွ်ေပးပါဦး"
“ကြၽန္ေတာ့အေနနဲ႔ေျပာရရင္ဒီအေျခေနထိေရာက္လာတယ္ဆိုတာကြၽန္ေတာ္ခ်စ္တဲ့သူေတြေၾကာင့္ပါ၊မင္းတို႔လည္းသိပါတယ္၊ကြၽန္ေတာ္အရင္ကဘယ္ေလာက္ဆိုးခဲ့လဲဆိုတာ၊ ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လူတစ္ေယာက္နဲ႔ေတြ႕ခဲ့တယ္" ေရွာက္ခြၽင္လူၾကားခဲမွလီခ်ိန္ရႈိ႕အားၾကည့္ရင္းေျပာလိုက္သည္။
“သူကကြၽန္ေတာ့ကိုေျပာင္းလဲေစခဲ့တယ္၊သူ႔ကိုခ်စ္ျမတ္ႏိုးလို႔ကြၽန္ေတာ္ေကာင္းမြန္တဲ့လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေအာင္ႀကိဳးစားခဲ့တယ္၊ကြၽန္ေတာ္ကအခုလိုေအာင္ျမင္ ေနလို႔လည္းကြၽန္ေတာ့အတြက္ေျပာင္းလဲသြားတာဘာမွမရွိဘူး ၊ အမ္ ဘာမွမခံစားရဘူးေပါ့ေနာ္ သူသာေဘးမွာရွိမေနရင္၊ ကြၽန္ေတာ့ကိုဘယ္အရာကမွတြန္းအားေပးခဲ့တာမဟုတ္ဘူး ၊ သူ႔ကိုခ်စ္လို႔ ကြၽန္ေတာ္အေကာင္းဆုံးေသာအရာေတြကိုသူ႔ကိုေပးခ်င္တယ္၊ဒါေၾကာင့္ပိုႀကိဳးစားလိုက္တာ၊ ဒီေလာက္ပဲ။"
ေရွာက္ခြၽင္၏အေျဖေၾကာင့္လီခ်ိန္ရႈိ႕မွာစိတ္လႈပ္ရွားသြားကာေရွာက္ခြၽင္အားျပန္ၾကည့္ေနမိေတာ့သည္။အင္တာဗ်ဴးေနေသာေကာင္မေလးမွာအားက်သြားရေတာ့သည္။ “ဟုတ္ကဲ့အခုလိုအင္တာဗ်ဴးေတြလက္ခံေလ့မရွိတဲ့ေရွာက္သခင္ေလးက ကြၽန္မတို႔ကိုအခ်ိန္ေပးၿပီး စိတ္ရွည္လက္ရွည္ေျဖဆိုေပးခဲ့တဲ့အတြက္ ကြၽန္မတို႔ Forbes ကေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္ရွင္"
ေရွာက္ခြၽင္မွာဒါ႐ိုက္တာ၏“ cut"အသံၾကားသည္ႏွင့္တန္းထကာ လီခ်ိန္ရႈိ႕ဆီသြားေတာ့သည္။လီခ်ိန္ရႈိ႕မွာေရွာက္ခြၽင္အား သံပုရာရည္ဘူးေလးကိုကမ္းေပးကာ “ရွင္းခူလတ္ xīn kǔ le (ပင္ပန္းသြားၿပီ) ဟုခ်ိဳသာစြာေျပာလိုက္သည္။ Interviewer ေကာင္မေလးမွာေရွာက္ခြၽင္တို႔အနားလာၿပီး “ ေရွာက္သခင္ေလးတို႔နဲ႔အတူဓါတ္ပုံေလးတစ္ပုံေလာက္အတူ႐ိုက္လို႔ရမလား" ဟုခြင့္ေတာင္းလာသည္။
“႐ိုက္ၿပီး social mediaမွာတင္ဖို႔မလား"
Interviewer မေလးမွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ႀကီးစြာျဖင့္ “ဟုတ္"ဟုသာေခါင္းညိတ္ျပသည္။
“ဒါဆိုရင္ေတာ့ကြၽန္ေတာ့ဘက္ကျငင္းပါရေစ၊ တာဝန္ရွိသူနဲ႔လည္းေျပာထားပါတယ္၊မဂၢဇင္းအတြက္ကလြဲလို႔တျခားဘာပုံမွ႐ိုက္မွာမဟုတ္တဲ့အေၾကာင္း " ေရွာက္ခြၽင္ကေအးေဆးစြာပင္ျငင္းလိုက္သည္။
“ခ်ိန္ရႈိ႕ ကိုယ္တို႔သြားရေအာင္၊Adrian ကိုပါတစ္ခါတည္းေခၚလိုက္၊ကိုယ္သူနဲ႔ဆိုင္စာခ်ဳပ္အေၾကာင္းေျပာခ်င္ေသးတယ္"
“ အင္း၊မင္းပင္ပန္းေနၿပီ။အရင္နားပါဦးလား"
“ဘယ္ကသာပင္ပန္းရမွာ၊ကိုယ္ Adi ကိုလည္းထမင္းေကြၽးခ်င္လို႔ပါ"
“ဒါဆိုလည္း ေကာင္းၿပီေလ ေလာ့ရိကိုပါတစ္ခါတည္းဖိတ္လိုက္မယ္။သူကေသခ်ာျပင္ဆင္ထားေပးတာဆိုေတာ့"
ေရွာက္ခြၽင္တို႔ဂ်ပန္စားေသာက္ဆိုင္တြင္သြားလိုက္ၾကသည္။ေလာ့ရိမွာစာခ်ဳပ္ကိုႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္နစ္နာမႈမရွိေအာင္အေသးစိတ္ျပင္ဆင္ထားသည့္အျပင္ ဆိုင္၏ဒီဇိုင္းကိုပါေသသပ္စြာဆြဲထားသည္။ေရွာက္ခြၽင္မွာမ်ားမ်ားစားစားဘာမွေျပာစရာပင္မလိုလိုက္ေပ။
ေလာ့ရိက “ကြၽန္ေတာ္တို႔ ခ်ိန္ရႈိ႕ Geနဲ႔ေနာက္လဆန္းေလာက္ဆိုင္ဖြင့္ပြဲလုပ္ႏိုင္ေအာင္ႀကိဳခန႔္မွန္းထားတယ္၊ ေရွာက္သခင္ေလးထပ္ျဖည့္သြင္းခ်င္တာမ်ားရွိေသးရင္ေျပာေနာ္ "
“ ဘာမွမရွိပါဘူး၊ငါ့အစား ခ်ိန္ရႈိ႕ကိုကူညီေပးလို႔
မင္းတို႔ကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္ "
“လာ ကမ္းေပ့ (Cheers) "
“ ကမ္းေပ့၊ ကမ္းေပ့"
ေရွာက္ခြၽင္ေရာ လီခ်ိန္ရႈိ႕ေရာဂ်ပန္ဆန္အရက္ေသာက္ထားၾကသျဖင့္ ကားဒ႐ိုင္ဘာ သာေခၚၿပီးျပန္လိုက္သည္။အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့
ေရွာက္ခြၽင္မွာအရက္နံ႔ေပ်ာက္သြားေအာင္ေရအျမန္ေျပးခ်ိဳးလိုက္သည္။ေရွာက္ခြၽင္ေရခ်ိဳးေနတုန္း လီခ်ိန္ရႈိ႕မွာက်ိမ့္က်ိမ့္အားညစာေကြၽးသည္။
နာနီ miss လီမွာ မျပန္ေသးပဲလီခ်ိန္ရႈိ႕ပန္းကန္ေဆးေနတုန္း မီးဖိုခန္းထဲလိုက္ဝင္လာကာ အာလာပသလာပေျပာဆိုရင္း“ ေရွာက္ခြၽင္က လီသခင္ေလးကိုအရမ္းခ်စ္တာပဲေနာ္၊ဒါေပမယ့္ကြၽန္မၾကားဖူးတာကေရွာက္သခင္ေလးက အရမ္းရႈပ္ၿပီးသူကစားလို႔ဝသြားရင္ဖုန္မႈန္႔လိုပဲခါခ်ပစ္တာဆို ဟုတ္လားဟင္"
လီခ်ိန္ရႈိ႕မွာပန္းကန္ကိုခ်ရင္း“လီေရွာင္က်ဲ ေကာလဟာလေတြကိုနားမစြင့္ပါနဲ႔၊ေရွာက္ခြၽင္ကအခုအဲ့လိုမဟုတ္ေတာ့ပါဘူး"
“ကြၽန္မက လီသခင္ေလးအတြက္စိုးရိမ္လို႔ပါ၊အျပင္မွာေျပာေနၾကတာ ၾကားခဲ့တာသူ႐ိုးအီသြားတဲ့တစ္ေန႔က်ရင္ လီသခင္ေလးကိုပစ္မွာပဲဆိုၿပီး
လီသခင္ေလးကိုလည္း ေယာက်ၤားေလးတန္မဲ့နဲ႔ေရွာက္သခင္ေလးဆီမွာကပ္ေနတယ္ဆိုၿပီး၊ ကြၽန္မျဖင့္ခံျပင္းလိုက္တာ"
“miss လီ စိုးရိမ္ေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္၊ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ေရွာက္ခြၽင္တကယ္ကိုအဆင္ေျပေနပါတယ္၊ၿပီးေတာ့ တျခားသူေတြေျပာၾကတာကိုလည္းကြၽန္ေတာ္ဂ႐ုမစိုက္ပါဘူး၊ေနာက္ဆိုဒီလိုစကားေတြထဲအာ႐ုံမစိုက္ပါနဲ႔
miss လီ ျပန္လို႔ရၿပီေနာ္၊ က်ိမ့္က်ိမ့္ကိုေရွာက္ခြၽင္ေရခ်ိဳးၿပီးတာနဲ႔ထိန္းလိမ့္မယ္"
“ဟုတ္ လီသခင္ေလးဂ႐ုစိုက္ပါေနာ္" ဟုmiss လီ က အမွန္တကယ္စိုးရိမ္ေနသည့္မ်က္ႏွာထား ေလးျဖင့္ေျပာကာထြက္သြားသည္။
miss လီျပန္သြားေတာ့မွ လီခ်ိန္ရႈိ႕ေရွာက္ခြၽင္ႏွင့္က်ိမ့္က်ိမ့္အဝတ္တို႔ကိုအဝတ္ေလွ်ာ္စက္ထဲထည့္ေလွ်ာ္လိုက္သည္။ေရွာက္ခြၽင္ကေတာ့က်ိမ့္က်ိမ့္ႏွင့္Lego ဆက္ေနၿပီး က်ိမ့္က်ိမ့္အား “က်ိမ့္က်ိမ့္ရဲ႕ပါ့ပါနဲ႔ပါပါး နာမည္ေတြကိုေျပာျပပါဦး" ဟုေမးေနသည္။
က်ိမ့္က်ိမ့္က မပီတပီျဖင့္ “ေရွာက္ခြၽင္၊လီခ်ိန္ရႈိ႕ တို႔ရဲ႕ သား"ဟုျပန္ေျဖလွ်င္ေရွာက္ခြၽင္မွာဖုန္းျဖင့္video႐ိုက္ထားကာသေဘာက်စြာျဖင့္ေနာက္တစ္ေခါက္ျပန္ေျပာရန္ေတာင္းဆိုေနေတာ့သည္။
လီခ်ိန္ရႈိ႕အဝတ္မ်ားကိုအေျခာက္ခံၿပီးေနာက္ အိပ္ရာခင္းမ်ားကိုလဲကာေရွာက္ခြၽင္၏အဝတ္မ်ားကိုစနစ္တက်စီသည္။
ေရွာက္ခြၽင္၏ေဘာင္းဘီမ်ားကို ေခါက္ေနရင္းအိတ္ကပ္ထဲမွႏူတ္ခမ္းနီတစ္ေတာင့္ကထြက္က်လာသည္။လီခ်ိန္ရႈိ႕ ေတြေဝစြာျဖင့္မွန္တင္ခုံေပၚေကာက္တင္လိုက္သည္။သူေရွာက္ခြၽင္၏ကုတ္အက်ီကိုရွာေဖြလိုက္ရာအထုပ္ေလးႏွစ္ထုပ္ထြက္လာသည္။သူေသခ်ာေနာက္တစ္ခါျပန္ၾကည့္လိုက္သည္။ဤအထုပ္ေလးႏွစ္ခုမွာလက္ခတ္မလြဲကြန္ဒုံးျဖစ္ေနသည္မွာျငင္းမရေပ။သူနဲ႔ေရွာက္ခြၽင္ကြန္ဒုံးမသုံးပဲအတူေနသည္မွာၾကာလွၿပီျဖစ္သည္။သူအရင္ကေရွာက္ခြၽင္အေၾကာင္းမ်ားကိုျပန္ေတြးမိသြားသည္။ေရွာက္ခြၽင္မွာအလြန္အသန႔္ႀကိဳက္ကာေရာဂါပိုးကူးစက္မည္ကိုအလြန္ေၾကာက္ေသာသူျဖစ္သည္။လီခ်ိန္ရႈိ႕သူ႔ကိုယ္သူအ ေတြးလြန္ေနတာပါဟုသူ႔အေတြးကိုျပန္႐ုတ္သိမ္းလိုက္သည္။
ေနာက္တစ္ေန႔မနက္ႏိုးလာေတာ့လီခ်ိန္ရႈိ႕မနက္စာျပင္ရင္းအေတြးနယ္ခ်ဲ႕ေနမိသည္။သူေရွာက္ခြၽင္ကိုေမးရင္ေကာင္းမလား၊မေမးရင္ေကာင္းမလားေတြးေနကာ
“ပါး Good Morning" ဟုက်ိမ့္က်ိမ့္၏အသံၾကားမွသာသတိဝင္လာေတာ့သည္။
လီခ်ိန္ရႈိ႕က်ိမ့္က်ိမ့္၏ပါးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္နမ္းလိုက္ရင္း “ဘယ္သူသင္ေပးထားတာလဲ"
က်ိမ့္က်ိမ့္က “ပါ့ပါ"ဟုျပန္ေျဖသည္။
၉နာရီထိုးၿပီျဖစ္၍miss လီေရာက္လာၿပီးက်ိမ့္က်ိမ့္ကိုေပြ႕ခ်ီလိုက္သည္။လီခ်ိန္ရႈိ႕အခုမွေသခ်ာသတိထားၾကည့္မိသည္။miss လီဆိုးထားေသာႏူတ္ခမ္းနီအေရာင္မွာမေန႔ကသူရွာေတြ႕ေသာႏူတ္ခမ္းနီအေရာင္ႏွင့္တူေနသည္။ထိုစဥ္ေရွာက္ခြၽင္ေရာက္လာၿပီးမနက္စာအျမန္စားကာ
YOU ARE READING
Niang Niang Qiang (娘娘腔) Fan Fiction
Fanfiction邵群@李程秀 Fan Fiction Available in both Zaw Gyi & Unicode
