ေရွာက္ခြၽင္တို႔လီခ်ိန္ရႈိ႕ဗိုက္ျပရင္း က်ိမ္က်ိမ့္ကိုပါကာကြယ္ေဆးတစ္ခါတည္းထိုးေပးရန္ ေဆး႐ုံသို႔ေရာက္ေနၾကသည္။လီခ်ိန္ရႈိ႕ ultrasound ခန္းထဲမွထြက္လာေတာ့စိတ္လႈပ္ရွားစြာဆရာဝန္ကိုေမးလိုက္သည္။
“ေဒါက္တာ ကြၽန္ေတာ့ကေလးက်န္းမာရဲ႕လား "
“ လီ မစိုးရိမ္ပါနဲ႔ ကေလးကက်န္းမာပါတယ္
လီေသာက္ရမယ့္အားေဆးေတြကို ကြၽန္ေတာ္ USက မွာေပးထားတယ္ "
“ ရွဲ႕ရွဲ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ေဒါက္တာ "
ေရွာက္ခြၽင္က “ ေဒါက္တာ သူနည္းနည္းပ်ိဳ႕အန္တာ သက္သာေစမယ့္ေဆးမရွိဘူးလားဟင္ သူဘာမွလည္းသိပ္မစားႏိုင္ဘူး"
ေဒါက္တာကၿပဳံးလိုက္ၿပီး “ အခုေပးလိုက္တဲ့အားေဆးသာတိုက္လိုက္ပါ ကိုယ္ဝန္ႏွစ္လထိပါပဲ ဒါၿပီးသြားရင္ အစားအေသာက္စားတာပုံမွန္ျပန္ျဖစ္သြားမွာပါ "
ဆရာဝန္ႏွင့္အနည္းငယ္ေဆြးေႏြးၿပီးေနာက္ က်ိမ့္က်ိမ့္ကိုကာကြယ္ေဆးထိုးေပးရန္
ကေလးအထူးကုဌာနဘက္သို႔ထြက္လာခဲ့ၾကသည္။ က်ိမ့္က်ိမ့္မွာသူ႔ကိုေဆးထိုးေပးမည္မွန္းသိသြားေတာ့ လူးလိမ့္ကာေအာ္ငိုေတာ့ေလသည္။
ေရွာက္ခြၽင္၏ကုတ္မွာက်ိမ့္က်ိမ့္၏မ်က္ရည္ႏွင့္ႏွာရည္တို႔ေပကုန္ေတာ့သည္။
က်ိမ့္က်ိမ့္မွာလီခ်ိန္ရႈိ႕ႏွင့္တူေပသည္။အမာမႀကိဳက္ အေခ်ာ့သာႀကိဳက္သည္။ တစ္ခါတစ္ေလ လီခ်ိန္ရႈိ႕ပင္စိတ္မရွည္ႏိုင္။ေရွာက္ခြၽင္ nurse မအားတစ္ခ်က္အားနာစြာၿပဳံးျပလိုက္ၿပီး “ က်ိမ့္က်ိမ့္ပါ့ပါ သားေလးေရ လိမ္မာတယ္ ေနာ္ ဒါကတစ္စက္ကေလးေတာင္မွတကယ္မနာဘူး တကယ္ပု႐ြက္ဆိတ္ကိုက္သလိုေလးပဲ တစ္ခ်က္ေလးပဲစူးခနဲ ျဖစ္သြားတာ၊မေၾကာက္နဲ႔ေနာ္။သားရဲ႕ တိတီ(ညီေလး) လားမိန႔္မိန္(ညီမေလး)လားရွိလာတဲ့အခါက်ရင္ သားကဘယ္လိုေဆးထိုးခဲ့တဲ့အေၾကာင္းသားမေျပာျပခ်င္ဘူးလား"
က်ိမ့္က်ိမ့္မွာေရွာက္ခြၽင္ေၾကာင့္နည္းနည္းေပ်ာ့သြားၿပီး လီခ်ိန္ရႈိ႕အားတစ္ခ်က္ၾကည့္လာၿပီး ေရွာက္ခြၽင္၏ပုခုံးေပၚေခါင္းေလးတင္လိုက္ကာျပန္လွည့္သြားသည္။
ေရွာက္ခြၽင္ nurse မအား ေဆးထိုးေပးရန္မ်က္စပစ္လိုက္သည္။nusre မ အနားသို႔ကပ္လာေတာ့ က်ိမ့္က်ိမ့္မွာေရွာက္ခြၽင္အားဖက္လိုက္ရင္း “ ပါ့ပါ ေၾကာက္ေၾကာက္တယ္ " ဟုတိုးတိုးေလးညည္းေနသည္။လီခ်ိန္ရႈိ႕က်ိမ့္က်ိမ့္၏မ်က္ရည္စတို႔အားသုတ္ေပးလိုက္ရင္း
“ပါ့ပါ ေရာ ပါပါးေရာရွိတယ္ မေၾကာက္နဲ႔ေနာ္ "
“ ဒါၿပီးရင္ ပါ့ပါ ကားပတ္ေမာင္းေပးမယ္ ၿပီးေတာ့ ေဟာ္ေကာ (ေဟာ့ေပါ့ ) ပါသြားစားၾကမယ္" ေရွာက္ခြၽင္က်ိမ့္က်ိမ့္အား အာ႐ုံလြဲေပးေနစဥ္ nurseမက ေဆးတစ္ခါထဲထိုးေပးလိုက္သည္။
စူးရွလွေသာနာက်င္မႈေၾကာင့္ က်ိမ့္က်ိမ့္ထပ္ ေအာ္ငိုျပန္သျဖင့္ ေရွာက္ခြၽင္ေရာလီခ်ိန္ရႈိ႕ေရာ အတတ္ႏိုင္ဆုံးေခ်ာ့လိုက္ၾကရသည္။
ကားထဲေရာက္မွအငိုတိတ္ေတာ့သည္။ေရွာက္ခြၽင္ ကေလးအႀကိဳက္သီခ်င္းကိုဖြင့္လိုက္ၿပီး
လီခ်ိန္ရႈိ႕၏လက္တစ္ဖက္အားဆုပ္ကိုင္ထားၿပီး က်န္လက္တစ္ဖက္က ကားစတီယာရင္ကိုလွည့္ေမာင္းလိုက္သည္။ေဟာ့ေပါ့ဆိုင္သို႔ေရာက္ေတာ့လီခ်ိန္ရႈိ႕မွာဘယ္ေလာက္မွမစားႏိုင္။က်ိမ့္က်ိမ့္ႏွင့္ေရွာက္ခြၽင္သာေခါင္းမေဖာ္တမ္းစားေနၾကေတာ့သည္။
အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့က်ိမ့္က်ိမ့္မွာကားေပၚကတည္းကအိပ္ေပ်ာ္ခဲ့၍ ေရွာက္ခြၽင္ကားေပၚကအျမန္ဆင္းကာ လီခ်ိန္ရႈိ႕လက္ထဲမွ က်ိမ့္က်ိမ့္အားလက္လြဲယူလိုက္သည္။က်ိမ့္က်ိမ့္အားအခန္းထဲသိပ္ၿပီးေနာက္ ေရွာက္ခြၽင္ေရတစ္ခြက္ခပ္လိုက္ကာ လီခ်ိန္ရႈိ႕အားေဆးတိုက္လိုက္သည္။
“ companyသြားဦးမွာလား "
“ ႐ုံးမဆင္းခင္ ခဏျပန္သြားရမယ္ အခုေတာ့မင္းနဲ႔တစ္ေရးအိပ္လိုက္ဦးမယ္ " ေရွာက္ခြၽင္ကုတ္ႏွင့္ နက္ခ္တိုင္ကိုခြၽတ္လိုက္ၿပီး လီခ်ိန္ရႈိ႕ေဘးလွဲခ်လိုက္သည္။ယူနန္မွာလည္းသူတစ္ေနကုန္ေျပးလႊားေနခဲ့ၿပီးညေလယာဥ္ႏွင့္ ေဘဂ်င္းျပန္လာၿပီးေကာင္းေကာင္းမအိပ္ရေသးေပ။
သူလီခ်ိန္ရႈိ႕အားသိမ္းႀကဳံးဖက္လိုက္ၿပီသည္။
“ ေရွာက္ခြၽင္ မင္းအလုပ္နည္းနည္းေလွ်ာ့လုပ္လို႔မရဘူးလား "
ေရွာက္ခြၽင္ကအိပ္ခ်င္မူးတူးသံျဖင့္
“က်ိမ့္က်ိမ့္ေလး မၾကာခင္ သုံးႏွစ္ျပည့္ေတာ့မယ္ေလ သူမူႀကိဳတက္ရေတာ့မယ္ "
လီခ်ိန္ရႈိ႕ကရီလိုက္ၿပီး “ မင္းဒီေလာက္လုပ္ဖို႔မလိုပါဘူး က်ိမ့္က်ိမ့္ကိုငါေက်ာင္းထားႏိုင္ပါေသးတယ္"
ေရွာက္ခြၽင္က လီခ်ိန္ရႈိ႕၏ပုခုံးအားကိုက္လိုက္ၿပီး
“ ခ်ိန္ရႈိ႕ ကိုယ္အေမရိကားမွာသြားေနဖို႔စဥ္းစားထားတယ္ မင္းသေဘာကေရာ"
“ ဘာလို႔လဲ မင္းအေဖနဲ႔ဘမမႀကီး သေဘာတူပါ့မလား"
“ ကိုယ္သူတို႔ကိုနည္းနည္းပါးပါးေျပာျပထားတယ္ အဓိကကကိုယ္တို႔ ကေလးေတြေက်ာင္းတက္မယ့္အ႐ြယ္ေရာက္လာရင္ ဟိုမွာပဲတက္ေစခ်င္တယ္ ကိုယ္တို႔ကဟိုမွာလည္းတရားဝင္လက္ထပ္ထားၿပီးသား။ဟိုမွာဆို ကိုယ္တို႔ကေလးေတြကိုလြတ္လပ္စြာရွင္သန္ခိုင္းလို႔ရမယ္လို႔ကိုယ္ထင္တယ္။မင္းေရာ ဘယ္လိုထင္လဲ "
“ ငါလည္းမဆိုးဘူးလို႔ထင္တယ္ ငါကေလးေမြးမယ့္အခ်ိန္က်ရင္ အဲ့မွာေနရဦးမွာဆိုေတာ့ ထပ္စဥ္းစားၾကတာေပါ့"
လီခ်ိန္ရႈိ႕လည္းအေမရိကကိုပိုသေဘာက်သည္။လိင္တူလက္ထပ္ထားသူမ်ားကိုခြဲျခားဆက္ဆံျခင္းမရွိသည္ကိုသူကိုယ္တိုင္သိရွိၿပီးျဖစ္သည္။အဓိကအခ်က္က ကေလးမ်ားႀကီးလာလွ်င္ ေလွာင္ေျပာင္အႏိုင္က်င့္မႈမ်ားလည္းမခံရေစခ်င္တာေၾကာင့္လည္းပါသည္။သူငယ္ငယ္က အေျခာက္ကေလးဆိုၿပီးေစာ္ကားေလွာင္ေျပာင္မႈဒဏ္မ်ိဳးစုံကိုခံခဲ့ရဖူး၍ သူ႔ကေလးမ်ားအလွည့္က်ေတာ့ အေျခာက္၏သားသမီးမ်ားဟူ၍အေခၚမခံခိုင္းေစခ်င္ပါ။
လီခ်ိန္ရႈိ႕ႏိုးလာေတာ့ေရွာက္ခြၽင္မရွိေတာ့ေပ။သူေရွာက္ခြၽင္အားညစာအမီျပန္စားရန္မက္ေဆ့ပို႔လိုက္ၿပီးညစာခ်က္ရန္ျပင္လိုက္သည္။
လီခ်ိန္ရႈိ႕ညစာျပင္ၿပီးေတာ့7နာရီပင္ထိုးေနၿပီ။
ေရွာက္ခြၽင္ျပန္မလာေသး။က်ိမ့္က်ိမ့္မွာလည္းေဆးအရွိန္ေၾကာင့္ကိုယ္နည္းနည္းပူခ်င္ေနသည္။သူေရွာက္ခြၽင္အားဖုန္းဆက္ၿပီး ကေလးအပူက်ကပ္ခြာလွမ္းမွာလိုက္သည္။
ေရွာက္ခြၽင္ျပန္လာေတာ့မွက်ိမ့္က်ိမ့္၏ကိုယ္ပူက်သြားေတာ့သည္။သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ညစာစားၿပီး ေတာ့၈နာရီပင္ေက်ာ္ေနၿပီျဖစ္သည္။
ေရွာက္ခြၽင္ေရခ်ိဳးေနတုန္းMika ၏ဖုန္းဝင္လာသည္။ လီခ်ိန္ရႈိ႕ ခ်လိုက္ေသာ္လည္းအဆက္မျပတ္ဆက္တိုက္ ေခၚေနသည္။
ေရွာက္ခြၽင္ေရခ်ိဳးၿပီးထြက္လာေတာ့လီခ်ိန္ရႈိ႕တံဘက္အရွည္တစ္ထည္ယူကာေခါင္းသုတ္ေပးေနတုန္း ဖုန္းထပ္ျမည္လာသည္။ေရွာက္ခြၽင္ေကာက္ကိုင္လိုက္ၿပီး လီခ်ိန္ရႈိ႕ေရွ႕တြင္ပင္“ Mika ဒီအခုအခ်ိန္ႀကီး ငါလာမေတြ႕ႏိုင္ဘူး ေနာက္ေန႔မွေပါ့"
Mika ဘက္ကဘာျပန္ေျပာသည္လဲမသိ
ေရွာက္ခြၽင္၏မ်က္ခုံးတို႔တြန႔္ခ်ိဳးသြားကာ က်စ္ တစ္ခ်က္သပ္လိုက္ရင္းဖုန္းကိုအိပ္ရာေပၚသို႔ပစ္လိုက္သည္။
သူလီခ်ိန္ရႈိ႕၏ဗိုက္က ေလးနားေခါင္းအပ္ကာဖက္လိုက္ရင္း “ မိန္းမကိုယ္ခဏသြားလိုက္ဦးမယ္ေနာ္ သူမနက္ျဖန္ဂ်ပန္ျပန္ေတာ့မွာကိုယ့္ကိုေနာက္ဆုံးအႀကိမ္ေတြ႕ခ်င္လို႔တဲ့"
လီခ်ိန္ရႈိ႕ဘာမွျပန္မေျဖပဲေရွာက္ခြၽင္၏လည္ပင္းအားသိုင္းဖက္ကာနမ္းလိုက္သည္။သူတမင္ေရွာက္ခြၽင္၏လည္ပင္းအားအရာထင္ေအာင္ကိုက္ပါကိုက္လိုက္သည္။
“ျမန္ျမန္ျပန္လာခဲ့ "
“ ေပါင္ေပါင္းရဲ႕ျမဴစြယ္တာေကာင္းလြန္းလို႔ကိုယ္မသြားခ်င္ေတာ့ဘူး ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ"
“ ေရွာက္ခြၽင္"လီခ်ိန္ရႈိ႕လွမ္းဆိတ္လိုက္ရင္း
“ဘယ္သူမွမျမဴစြယ္ဘူး သြားသြား မင္းရဲ႕ငယ္ငယ္ကဇယားေတြသြားရွင္းလိုက္ပါဦး"
“ ခ်ိန္ရႈိ႕ သူ႔ကိုကိုယ္တကယ္ဘာစိတ္မွမရွိခဲ့ဘူးလို႔"
“ တကယ္လား သူ သူေျပာတာေတာ့ မင္းကသူ႔ကို
ထားလိုက္ပါေတာ့ "
“ ကိုယ့္ရဲ႕ငယ္ငယ္ကတည္းက စြဲလမ္းရသူက ခ်ိန္ရႈိ႕ မင္းတစ္ေယာက္ထဲပဲျဖစ္ခဲ့တာပါ ကိုယ္ကအလြန္းလို႔ ေစာေစာမသိရွိခဲ့တာပါ "
“ ေကာင္းၿပီ ေကာင္းၿပီျမန္ျမန္သြား ျမန္ျမန္ျပန္လာ"
ေရွာက္ခြၽင္Mika ခ်ိန္းေသာေနရာသို႔သြားလိုက္သည္။Mika ကအထပ္အျမင့္ဆုံးေပၚရပ္ေနတာျဖစ္ၿပီး ေရွာက္ခြၽင္လာတာကိုျမင္သည္ႏွင့္မခ်ိၿပဳံးၿပဳံးလိုက္ကာ
“ခြၽင္ Ge ဒီေနရာကိုမွတ္မိေသးလား "
ေရွာက္ခြၽင္ “......"
“မွတ္မိမယ့္ပုံလည္းမေပၚပါဘူး ဒါခြၽင္ Ge ကြၽန္ေတာ့အစား ခုန္ခ်ခဲ့တဲ့တိုက္ေလ သူတို႔ကနည္းနည္းပိုျမင့္ေအာင္ျပင္ေဆာက္ထားတာ"
“ အဲ့နားမွာ ေသခါနီးလူလိုရပ္မေနနဲ႔ လာခဲ့ မင္းကိုငါေနာက္ဆုံးအေနနဲ႔လာႏူတ္ဆက္တာ "
Mika က တိုက္၏လက္ရန္းေပၚသို႔ရပ္လိုက္ၿပီး
“ခြၽင္ Ge ကြၽန္ေတာ္ခြၽင္ Ge ကိုခ်စ္တယ္ ခြၽင္Ge ရင္ထဲမွာကြၽန္ေတာ္နည္းနည္းေလးေတာင္မရွိဘူးလားဟင္"
“ ဟိုးဟိုး Mika မင္းေလွ်ာက္ရပ္မေနနဲ႔ ျပဳတ္က်သြားႏိုင္တယ္ မင္းအရင္ဆင္းလာခဲ့ "
Mika ေရွာက္ခြၽင္၏စိတ္ကိုစမ္းသပ္လိုသျဖင့္သူစိတ္ကိုေလွ်ာ့ကာ မ်က္လုံးႏွစ္ဖက္မွိတ္ခ်လိုက္ၿပီးခုန္ခ်လိုက္သည္။သူေအာက္ကိုမက်ခင္ေရွာက္ခြၽင္၏လက္တစ္ဖက္ကသူ႔ကိုအျမန္ဆြဲလာသည္။
“ ခြၽင္ Ge ဘာလို႔ကြၽန္ေတာ့ကိုတားတာလဲ ကြၽန္ေတာ့အေပၚ ခံစားခ်က္ရွိေသးတယ္ဆိုတဲ့သေဘာလားဟင္ "
“ မင္းမွာေရာဂါရွိေနလားဟ မင္းငါ့ေရွ႕မွာေသေၾကာင္းႀကံေနတာကို ငါကရပ္ၾကည့္ေနရေအာင္မ႐ူးေသးဘူး အျမန္တက္လာခဲ့"
“ ဒါဆို ကြၽန္ေတာ့လက္ကိုလႊတ္လိုက္ပါ "
ေရွာက္ခြၽင္ အႏွီ ဂ်ပန္တ႐ုတ္စပ္ေကာင္ကို ဘိုးေဘးခုႏွစ္ဆက္အထိ က်ိန္ဆဲေပးလိုက္သည္။
သူယခင္ကဇယားဘယ္ေလာက္ရႈပ္ခဲ့ရႈပ္ခဲ့သူ႔ကိုဘယ္သူမွဤကဲ့သို႔ေခါင္းလာမစား။အခုေတာ့သူဝဋ္လည္ေနသလားေအာက္ေမ့ရသည္။
အႏွီMika မွာလည္းသူႏွင့္လူေကာင္မတိမ္းမယိမ္းျဖစ္သျဖင့္သူမနည္းဆြဲတင္ေနရသည္။သူအားအကုန္သုံးၿပီးဆြဲတင္လိုက္သျဖင့္အုတ္နံရံလက္ရန္းကေခ်ာ္ေနၿပီး weight မမွ်သလိုျဖစ္သြားကာ Mika ကအေပၚေရာက္လာၿပီးသူက ႐ုတ္တရက္ေခ်ာ္က်သြားသည္။
Mika လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ဗုန္းခနဲက်သံႏွင့္အတူ ေရွာက္ခြၽင္မွာ ေရကူးကန္ထဲသို႔က်သြားသည္။Mika ထိတ္လန႔္သြားၿပီးအတုန္တုန္အရီရီျဖင့္ လူနာတင္ကားဖုန္းဆက္ေခၚလိုက္သည္။
သူေရွာက္ခြၽင္ကိုစမ္းသပ္ခ်င္၍ဤနည္းလမ္းသုံးလိုက္ေသာ္လည္း ေရွာက္ခြၽင္ထိခိုက္ဖို႔သူမရည္႐ြယ္ထားပါ။သူေအာက္ထပ္ကိုအျမန္ေျပးဆင္းလိုက္ၿပီးေရွာက္ခြၽင္အားေရထဲမွကယ္ထုတ္လာခဲ့သည္။
ေရွာက္ခြၽင္မွာသတိ ေမ့ေနၿပီးေခါင္းမွာလည္းေသြးမ်ားျဖင့္ရဲေနသည္။
Mika လူနာတင္ကားေပၚတြင္အထိတ္ထိတ္အလန႔္လန႔္ျဖင့္ “ခြၽင္ Ge ခြၽင္ Ge ေတာင္းပန္ပါတယ္ ကြၽန္ေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ "
လီခ်ိန္ရႈိ႕ေရွာက္ခြၽင္အားထိုင္ေစာင့္ေနသည္မွာဆယ္နာရီပင္ထိုးၿပီ။ေရွာက္ခြၽင္ျပန္မလာေသး။သူမ ေႏွာက္ယွက္ခ်င္ေပမယ့္လည္းဖုန္းဆက္ၾကည့္ရန္ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။
ဖုန္းဝင္သြားတာအေတာ္ၾကာသည္အထိကိုင္မယ့္သူမရွိ ။သူေနာက္တစ္ခါထပ္ေခၚလိုက္မွ ဖုန္းဝင္သြားသည္။သို႔ေပမယ့္ ဖုန္းေျဖသူမွာ ေရွာက္ခြၽင္မဟုတ္ Mika ၏ငိုသံစြက္ေနေသာအသံႏွင့္အတူ
ေရွာက္ခြၽင္အားxxx ေဆး႐ုံတြင္လာေတြ႕ပါေၾကာင္းေျပာသံကိုၾကားလိုက္ရသည္။
သူထိတ္လန႔္သြားရကာအျမန္အေပၚအေႏြးထည္ေကာက္စြပ္လိုက္ၿပီး က်ိမ့္က်ိမ့္ကိုပါႏိုးကာ Mika ေျပာေသာေဆး႐ုံလိပ္စာသို႔ကိုယ္တိုင္ကားေမာင္းထြက္လာလိုက္သည္။မီးပြိဳင့္မိေနတုန္း သူမမႀကီးဆီဖုန္းဆက္ကာအက်ိဳးအေၾကာင္းလွမ္းေျပာၿပီးေဆး႐ုံလိပ္စာေပးလိုက္သည္။
သူကားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကိုေက်ာ္တက္ခဲ့ကာ
ေရွာက္ခြၽင္ဘာမွမျဖစ္ပါေစရန္အႀကိမ္ႀကိမ္ဆုေတာင္းေနမိသည္။ က်ိမ့္က်ိမ့္ေလးမွာလည္းသူ႔ပါပါးပုံစံကိုၾကည့္ၿပီးေၾကာက္လာကာ ငိုမဲ့မဲ့ျဖစ္ေနသည္။
ေဆး႐ုံေရာက္ေတာ့ခြဲခန္းေရွ႕တြင္ထိုင္ေနေသာ Mika အား လီခ်ိန္ရႈိ႕ဆြဲထိုးလိုက္သည္။ “ မင္းသူ႔ကိုဘာလုပ္လိုက္တာလဲ သူ႔ကိုဘာလုပ္လိုက္တာလဲ လို႔ " လီခ်ိန္ရႈိ႕ငိုရင္းထိုးလိုက္သည္။မမႀကီးတို႔ပါေရာက္လာၿပီး လီခ်ိန္ရႈိ႕အားတားရသည္။လီခ်ိန္ရႈိ႕ Mika အားနာက်ည္းစြာၾကည့္လိုက္ၿပီး “မင္းသြားေတာ့ ငါမင္းမ်က္ႏွာကိုမျမင္ခ်င္ဘူး သြားပါေတာ့ "
“ ကြၽန္ေတာ္ ခြၽင္ Ge ရဲ႕အေျခအေနသိရၿပီးမွသြားမယ္ "
“ မင္းကဘာမ်ားသိခ်င္ေသးတာလဲ သူ႔ကိုဒီလိုျဖစ္ေအာင္လုပ္ၿပီးေတာ့"
ေရွာက္ဝိမ္ကပါ “ မင္းသြားပါေတာ့ ေက်းဇူးျပဳၿပီး"
နာရီအနည္းငယ္ၾကာမွသာေရွာက္ခြၽင္ခြဲခန္းကထြက္လာသည္။ က်ိမ့္က်ိမ့္ကသတိေမ့ေနေသာေရွာက္ခြၽင္ကိုျမင္ေတာ့ ေအာ္ငိုေတာ့သည္။
ဆရာဝန္က mask ကိုခြၽတ္လိုက္ၿပီး
“ လူနာက ဘယ္ဘက္လက္က်ိဳးသြားၿပီး ေခါင္းအနည္းငယ္ထိထားပါတယ္ ရက္နည္းနည္းေလာက္ေနရင္သတိရလာလိမ့္မယ္ "ဟုေျပာကာထြက္သြားသည္။
လီခ်ိန္ရႈိ႕ေရွာက္ခြၽင္၏သတိေမ့ေနေသာမ်က္ႏွာေလးကိုၾကည့္ရင္းပိုဝမ္းနည္းလာကာ ေရွာက္ခြၽင္၏ကုတင္ေဘးတြင္သာထိုင္ေစာင့္ရင္းအိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။
YOU ARE READING
Niang Niang Qiang (娘娘腔) Fan Fiction
Fanfiction邵群@李程秀 Fan Fiction Available in both Zaw Gyi & Unicode
