Niang Niang Qiang (娘娘腔) Fan Fiction

(19) Zaw Gyi

                     ပိတ္ရက္တြင္လီခ်ိန္ရႈိ႕တို႔မိသားစု ေရွာင္ေဟြးဆီဆံပင္သြားညႇပ္ၿပီးေနာက္ပိုင္း
ေရွာင္ေဟြးၫႊန္းလိုက္ေသာ ဇာတ္လမ္းတြဲၾကည့္ရင္း ထိုကားထဲမွ မင္းသားအားစြဲလမ္းေနသည္။
အႏွီမင္းသားဆိုသူမွာ အဆိုေတာ္လည္းျဖစ္ေၾကာင္း၊အားကစားတြင္လည္းထူးခြၽန္ေၾကာင္းတို႔ကို လီခ်ိန္ရႈိ႕ထမင္းစား စားပြဲတြင္ထိုင္လ်က္ ေရွာက္ခြၽင္အားေဖာက္သည္ခ်ေနသည္။
အေမႊးပြေခြး႐ုပ္ေလးမ်ားပါေသာ ေအပ႐ြန္ႏွင့္   ပန္းကန္ေဆးေနသည့္ေရွာက္ခြၽင္မွာတျဖည္းျဖည္းမ်က္ခုံးတို႔တြန႔္ခ်ိဳးလာကာပန္းကန္တို႔ကိုအျမန္ေဆးလိုက္ၿပီးလီခ်ိန္ရႈိ႕ေရွ႕တည့္တည့္ကိုယ္ကို ကိုင္းခ်လိုက္ရင္း
“ မိန္းမ ကိုယ္လည္းအားကစားမွာထူးခြၽန္ပါတယ္ေနာ္ သီခ်င္းကေတာ့ကိုယ္ဆိုတတ္ေအာင္ လုပ္ရင္ရတယ္။ "
ေရွာက္ခြၽင္ လီခ်ိန္ရႈိ႕ၾကည့္ေနေသာဖုန္းကို ဆက္ခနဲ ဆြဲယူလိုက္ရင္း
“ မင္းၾကည့္ ကိုယ္နဲ႔သူ ဘယ္သူပိုေခ်ာလဲ ယွဥ္ၾကည့္လိုက္စမ္းပါ ဒီမိတ္ကပ္တစ္ပိႆာနဲ႔ေကာင္နဲ႔ "
လီခ်ိန္ရႈိ႕ ရွာလကာရည္ႏွင္ေနေသာေရွာက္ခြၽင္၏ပုံကိုၾကည့္ရင္းပိုစခ်င္လာသျဖင့္
“ သူကပိုေခ်ာတာေပါ့ "
ေရွာက္ခြၽင္၏မ်က္ႏွာမွာပိုၾကည့္ရဆိုးသြားၿပီး
“သူ႔မိတ္ကပ္ေတြဖ်က္ၾကည့္လိုက္ပါလား။ သူ႔ကိုမင္းသားလို႔ဘယ္သူမွထင္မွာမဟုတ္ဘူး"
ေရွာက္ခြၽင္ဆက္ေျပာမည္အလုပ္လီခ်ိန္ရႈိ႕ ထပ္ပ်ိဳ႕လာသျဖင့္ သူေျပာမည့္စကားတို႔ကိုၿမိဳခ်လိုက္ကာ လီခ်ိန္ရႈိ႕၏ေက်ာေလးအားအသာပုတ္ေပးလိုက္သည္။
“ သက္သာရဲ႕လား ရရဲ႕လား။ ေရေလးေသာက္လိုက္ဦး "
သူလီခ်ိန္ရႈိ႕၏ျဖဴေဖ်ာ့ေနေသာမ်က္ႏွာေလးကိုၾကည့္လိုက္ရင္း
“ဆရာဝန္ေျပာတာေတာ့ ပ်ိဳ႕အန္တာမၾကာဘူးဆို
အခုတစ္လေတာင္ရွိေတာ့မယ္"
“ ငါဘာမွမျဖစ္ဘူး က်င့္သားေတာင္ရေနၿပီ"
“ ကိုယ္မေကာင္းတာပါ မင္းကိုနာက်င္ေစမိၿပီ"
လီခ်ိန္ရႈိ႕ေရွာက္ခြၽင္အားအေနာက္ေနခါးကိုဖက္လိုက္ရင္းေရွာက္ခြၽင္၏ေက်ာျပင္ထက္မ်က္ႏွာအပ္လိုက္ရင္း
“ ငါဘာမွမျဖစ္ဘူး ဒါကငါ့ကိုမနာက်င္ေစပါဘူး"
ဟုေဖ်ာ့ေတာ့စြာဆိုလိုက္သည္။
ေရွာက္ခြၽင္လီခ်ိန္ရႈိ႕အား ေကာက္ေပြ႕လိုက္ၿပီးအိပ္ခန္းထဲသို႔ေခၚသြားလိုက္သည္။
“ နားလိုက္ဦး၊ကိုယ္ေရခ်ိဳးလိုက္ဦးမယ္"
ေရွာက္ခြၽင္ေရခ်ိဳးၿပီးထြက္လာေတာ့ လီခ်ိန္ရႈိ႕ခုနကဇာတ္လမ္းတြဲကိုစိတ္ဝင္တစားဆက္ၾကည့္ေနသည္။လီခ်ိန္ရႈိ႕အသင့္ထုတ္ေပးထားေသာ
ညအိပ္ဝမ္းဆက္ကိုေကာက္ဝတ္ကာ ကုတင္ထက္သို႔တက္လိုက္သည္။တစ္ဖက္သို႔လွည့္‌ ေနေသာလီခ်ိန္ရႈိ႕၏ကိုယ္လုံးေလးကိုသိုင္းဖက္လိုက္ၿပီး လီခ်ိန္ရႈိ႕၏ဆံပင္ႏွင့္ဂုတ္ပိုးကိုတရႈံ႕ရႈံ႕နမ္းေနကာ လက္ကလည္းအၿငိမ္မေနလီခ်ိန္ရႈိ႕၏
ေပါင္သားတို႔ကိုပြတ္သပ္ေနသည္။
    ဇာတ္လမ္းတြဲမွာေကာင္းခန္းေရာက္ေနၿပီျဖစ္၍ လီခ်ိန္ရႈိ႕ေရွာက္ခြၽင္အားလ်စ္လ်ဴရႈလိုက္ၿပီးဇာတ္လမ္းတြင္သာအာ႐ုံစိုက္ေနတုန္း အႏွီလက္ျမန္လွေသာေရွာက္ခြၽင္မွာ ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းက လီခ်ိန္ရႈိ႕၏ညဝတ္ေဘာင္းဘီကိုခြၽတ္လိုက္ၿပီလဲမသိ လီခ်ိန္ရႈိ႕၏ေအာက္ပိုင္းမွာအဝတ္ကင္းမဲ့ေနၿပီျဖစ္ၿပီး ေရွာက္ခြၽင္၏အမွတ္သားေပးမႈတို႔ကိုခံယူေနၿပီျဖစ္သည္။
             လီခ်ိန္ရႈိ႕ဘာမွမေျပာႏိုင္ခင္ ေရွာက္ခြၽင္၏ႏူတ္ခမ္းႏွင့္ပိတ္ဆို႔ခံလိုက္ရသည္။
ေရွာက္ခြၽင္၏အနမ္းမွာကြၽမ္းက်င္လွၿပီး
လီခ်ိန္ရႈိ႕၏တင္လုံးလုံးတို႔ကိုဖိညစ္ေနကာလီခ်ိန္ရႈိ႕အား တမင္ႏႈိးဆြေနသည္။
“ ေရွာက္ခြၽင္ ရလို႔လားဟင္ ဟိုဟို  ကေလးကိုထိခိုက္မွာေၾကာက္တယ္"
“ ကိုယ္ဆရာဝန္ကိုေမးၿပီးသြားၿပီ ရတယ္တဲ့ "
“တကယ္လား ေသခ်ာပါတယ္ေနာ္"
“ လုံးဝ ေသခ်ာတယ္ ကိုယ္တို႔မလုပ္ရတာၾကာေနၿပီေလေနာ္ ကိုယ့္ကိုခြင့္ျပဳပါေနာ္ ကိုယ္ဆာေနၿပီ "
    ေရွာက္ခြၽင္၏ေခ်ာ့ျမဴမႈတို႔ႏွင့္အတူ လီခ်ိန္ရႈိ႕တစ္ညလုံးေလ့က်င့္ခန္းလုပ္လိုက္ရသည္။
မနက္ေရာက္ေတာ့လီခ်ိန္ရႈိ႕မထႏိုင္ေတာ့။
လီခ်ိန္ရႈိ႕ႏိုးလာေတာ့ ဆယ္နာရီထိုးေနၿပီျဖစ္သည္။သူအားယူကာထလိုက္ၿပီး‌ဖုန္းလွမ္းယူၾကည့္လိုက္သည္။မက့္ေဆ့ boxတြင္ေရွာက္ခြၽင္ထံမွ  “ ကိုယ္ သားကိုေခၚသြားတယ္၊ေပါင္ေပ့ေလးအိပ္ေရးပ်က္မွာစိုးလို႔ မႏႈိးေတာ့တာ။ႏႈိးရင္ကိုယ့္ဆီဖုန္းဆက္။ခ်စ္တယ္"
             လီခ်ိန္ရႈိ႕မ်က္ႏွာသစ္သန႔္စင္ၿပီးေရွာက္ခြၽင္ဆီဖုန္းေခၚလိုက္သည္။ဖုန္းဝင္သြားသည္ႏွင့္တစ္ၿပိဳင္နက္ ေရွာက္ခြၽင္၏ေအာရွရွအသံက
“ ႏိုးၿပီလား ေပါင္ေပါင္း မနက္စာျပင္ထားေပးတယ္ ႏြားႏို႔ျပန္ေႏြးၿပီးမွေသာက္ေနာ္"
လီခ်ိန္ရႈိ႕ ေရွာက္ခြၽင္ခ်က္သြားေပးေသာ စြပ္ျပဳတ္ရည္ေလးကိုေသာက္လိုက္ရင္း
“ က်ိမ့္က်ိမ့္ လိမ္မာရဲ႕လား မင္းအလုပ္ကိုအေႏွာက္အယွက္မေပးပါဘူးေနာ္ "
“သားက လိမ္မာပါတယ္ ေန႔လည္စာ စားခ်ိန္မွ ကိုယ္ဒ႐ိုင္ဘာလႊတ္လိုက္မယ္ေနာ္ ဘာမွမခ်က္နဲ႔ေတာ့ ပင္ပန္းတယ္"
“ မပင္ပန္းပါဘူး ငါတို႔သုံးေယာက္စာေတာ့ငါခ်က္ႏိုင္ပါေသးတယ္။ဘာဟင္းစားခ်င္လဲ"
“ ဒါဆို အရမ္းအမ်ားႀကီးမခ်က္နဲ႔ ကိုယ့္ေပါင္ေပါင္းေလးပင္ပန္းမွာစိုးလို႔ ၊ အာ ကိုယ္အစည္းအေဝးတက္ရေတာ့မယ္ ေန႔လည္ေတြ႕မယ္ေနာ္ မြ ခ်စ္တယ္ "
            ေရွာက္ခြၽင္ဖုန္းခ်သြားေတာ့လီခ်ိန္ရႈိ႕ဆိုင္ကိုဖုန္းဆက္လိုက္ကာ မွာစရာရွိသည္တို႔ကိုဆိုင္မန္ေနဂ်ာအားအနည္းငယ္မွာလိုက္သည္။‌ ေရွာက္ခြၽင္ခန႔္ထားေပးေသာ႐ႊီမန္ေနဂ်ာမွာစီမံခန္႔ခြဲမႈ‌ ေသသပ္ပိရိကာလီခ်ိန္ရႈိ႕အေထြအထူးပင္ပန္းစရာမလိုေပ။လီခ်ိန္ရႈိ႕ က်ိမ့္က်ိမ့္ၾကက္ဥမႈိေပါင္းႏွင့္ေရွာက္ခြၽင္အႀကိဳက္ ငါးအသာလႊာခ်က္ႏွင့္ ဖီတန္သုပ္လိုက္ကာ မုန္လာဥျဖဴဝက္နံ႐ိုးဟင္းရည္ခ်က္လိုက္သည္။ခ်က္ျပဳတ္ၿပီးစီးသြားေတာ့ လီခ်ိန္ရႈိ႕ေရမိုးခ်ိဳးလိုက္သည္။
                  သူဒီေန႔ဆိုင္မသြား၊ေဘဂ်င္း၏‌ ေဆာင္းဦးမွာအနည္းငယ္ေအးလာၿပီျဖစ္၍ လီခ်ိန္ရႈိ႕ Hoodie အနက္ေရာင္ေလးႏွင့္ဂ်င္းမပြတပြအနက္တို႔ကိုေကာက္ဝတ္လိုက္သည္။ဒ႐ိုင္ဘာလာမႀကိဳခင္ ေရွာက္ခြၽင္မွာလိုက္ေသာဖိုင္ရွာရန္
စာၾကည့္ခန္းထဲဝင္လိုက္သည္။
ေရွာက္ခြၽင္၏စာၾကည့္စားပြဲတြင္ သူႏွင့္ေရွာက္ခြၽင္၏ဓါတ္ပုံမ်ားအျပင္ က်ိမ့္က်ိမ့္ပါပါေသာသူတို႔သုံးေယာက္ပုံ stand တို႔ကအထင္းသား။
လီခ်ိန္ရႈိ႕ၿပဳံးကာသူ႔ဗိုက္ကိုထိလိုက္ရင္း
“ကေလးေလးေရ ဒါကေလးေလးရဲ႕မိသားစုဝင္ေတြပဲ မၾကာခင္ကေလးေလးအျမန္ေရာက္လာၿပီး ပါပါးတို႔ႏွင့္အတူဓါတ္ပုံ႐ိုက္ၾကမယ္ေနာ္"
             လီခ်ိန္ရႈိ႕ေရွာက္ခြၽင္မွာေသာဖိုင္အားယူလိုက္ရင္း ေရွာက္ခြၽင္၏အံဆြဲကိုျပန္ပိတ္မည္အလုပ္ ေရွာက္ခြၽင္ဖတ္ေနေသာစာအုပ္မ်ားကိုအမွတ္မထင္ေတြ႕လိုက္သည္။ထိုစာအုပ္မ်ားမွာ
ကိုယ္ဝန္‌ေဆာင္တို႔အားျပဳစုနည္းစာအုပ္မ်ားအျပင္ စာအုပ္ၾကားထဲတြင္ ultrasound႐ိုက္ထားေသာပုံေလးကညႇပ္ထားသည္။လီခ်ိန္ရႈိ႕၏ႏွလုံးသားထဲဝယ္ ပ်ားရည္အိုးဖိတ္က်ခံလိုက္ရသလို ခ်ိဳၿမိန္သြားရသည္။
                  ေရွာက္ခြၽင္တို႔သားအဖလီခ်ိန္ရႈိ႕အလာကို ဗိုက္ဆာဆာႏွင့္ထိုင္ေစာင့္ေနၾကသည္။
လီခ်ိန္ရႈိ႕ဝင္လာေတာ့ ေရွာက္ခြၽင္ေရာ က်ိမ့္က်ိမ့္ေရာ လီခ်ိန္ရႈိ႕အား အံ့ဩစြာ‌ ေငးေနၾကသည္။
လီခ်ိန္ရႈိ႕ ထမင္းဘူးအားဖြင့္လိုက္ရင္း
“ ၾကည့္ေနတာ ေတာ္ေတာ့ ဘာျဖစ္လို႔လဲ "
“ ပါး ဒီလိုဝတ္ထားတာ ေရွာင္gege ေလးေတြနဲ႔တူတယ္ ဟုတ္တယ္မလား ပါ့ "
က်ိမ့္က်ိမ့္က ေရွာက္ခြၽင္အား ေထာက္ခံရန္ လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။
“ ဟုတ္တယ္ မင္းဒီလိုဝတ္ထားေတာ့ ပိုေတာင္ငယ္သြားတယ္ ဘယ္သူကထင္မွာလဲ ကေလးႏွစ္ေယာက္အေဖလို႔ " ေရွာက္ခြၽင္ကလွမ္းစသည္။
လီခ်ိန္ရႈိ႕ တူလွမ္းေပးလိုက္ရင္း “ ေနာက္မေနနဲ႔ေတာ့ အျမန္စား "
“စားၿပီးရင္ ကိုယ္အိမ္ျပန္လိုက္ပို႔ေပးမယ္၊ ကိုယ္ယူနန္ကိုအေရးေပၚဒီညေနသြားရဦးမယ္။"
“ဘယ္ႏွစ္ရက္ၾကာမွာလဲ "
“ သန္ဘက္ခါေရာက္ေအာင္ျပန္လာခဲ့မယ္ မင္းအဲ့ေန႔‌ og ျပရမွာေလ ကိုယ္ညကိုယ္ေလယာဥ္နဲ႔မနက္အမီျပန္လာမွာ"
က်ိမ့္က်ိမ့္မွာ ေလယာဥ္ဆိုသည့္အသံၾကားသည္ႏွင့္ ငိုမဲ့မဲ့ျဖစ္လာကာထမင္းဆက္မစားေတာ့ပဲ စဂ်စ္ေတာ့သည္။ က်ိမ့္က်ိမ့္မေျပာႏွင့္ကိုယ္ဝန္‌ေဆာင္လွ်င္အားငယ္လြယ္သည္‌ ေၾကာင့္ေပလားမသိလီခ်ိန္ရႈိ႕ပါ ဝမ္းနည္းခ်င္သလိုလိုျဖစ္လာသည္။
ေရွာက္ခြၽင္က်ိမ့္က်ိမ့္အားနာရီဝက္ေလာက္ေခ်ာ့အၿပီးမွာေတာ့ က်ိမ့္က်ိမ့္ေလးမွာေမာကာအိပ္ေပ်ာ္သြားေလၿပီ။ေရွာက္ခြၽင္လီခ်ိန္ရႈိ႕တို႔အားအိမ္ျပန္ပို႔လိုက္သည္။
“ ကိုယ့္ကိုလိုက္မပို႔နဲ႔ေတာ့ အျပင္မွာေအးတယ္ ေလဆိပ္ေရာက္ရင္ဖုန္းဆက္လိုက္မယ္"
ေရွာက္ခြၽင္၏လီခ်ိန္ရႈိ႕၏နဖူးအားနမ္းကာရင္ခြင္ထဲဆြဲဖက္လိုက္သည္။
လီခ်ိန္ရႈိ႕ေရွာက္ခြၽင္အားတင္းၾကပ္စြာျပန္ဖက္လိုက္ၿပီး “ ျမန္ျမန္ျပန္လာခဲ့ေနာ္ "ဟုဖြဖြ‌ ေလးဆိုလိုက္သည္။
“ညက်ရင္ မမႀကီးတို႔လာအိပ္လိမ့္မယ္ ကိုယ္မရွိတုန္း ဟိုမင္းသားပဲၾကည့္မေနနဲ႔ေနာ္ ကိုယ့္ကိုသတိရေနမယ္မလား "
“ေရွာက္သခင္ေလး ဘယ္အ႐ြယ္ေရာက္ေနၿပီလဲ
ရွာလကာရည္ေလွ်ာ့ေသာက္ဦး "
“ အိုင္းယား ကိုယ့္မိန္းမေလးနဲ႔မခြဲခ်င္ဘူး ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ"
“ အျမန္သြား လက္ေထာက္က်ိဴးေစာင့္ေနတယ္မဟုတ္လား"
ေရွာက္ခြၽင္ လီခ်ိန္ရႈိ႕အားမလႊတ္ခ်င္ လႊတ္ခ်င္ႏွင့္လႊတ္လိုက္ၿပီး
“ကိုယ့္အေၾကာင္းပဲစဥ္းစားရမယ္ေနာ္ ခ်စ္တယ္ " သူ လီခ်ိန္ရႈိ႕၏ႏူတ္ခမ္းအားအျမန္နမ္းလိုက္ကာထြက္သြားေတာ့သည္။
ေရွာက္ခြၽင္၏အနမ္းမွာျမန္ဆန္လွၿပီးလီခ်ိန္ရႈိ႕မ်က္စိပြင့္လာခ်ိန္မွာေတာ့ ေရွာက္ခြၽင္မွာၿခံတံခါးေရွ႕ပင္ေရာက္သြားၿပီျဖစ္သည္။