"10 laps! Human form!" Sigaw sakin ng trainer matapos niya akong sermonan sa pagiging late. I heard my three ex friends laugh from behind.
Ayos lang naman sakin to. Mabuti nga na walang special treatment sakin dahil anak ako ng Alpha ng Red Moon. Sabi rin naman kasi ni Daddy sa trainer namin na no special treatments sa mga highborn.
While I was stretching and preparing myself to run 10 laps in my human form, Santino approached me. Napakunot ang noo ko dahil akala ko nakaalis na siya dahil kailangan niyang tapusin yung mga gawain niya bago kami aalis papuntang Pilipinas. I already told my trainer about this, pumayag naman siya pero madodoble yung training ko pagkauwi.
"Bakit hindi mo sinabi saking malelate ka na pala? Dapat hindi na kita pinaghintay." He told me, frowning.
I chuckled. "It's fine, gusto rin kitang makausap. I knew something was wrong so I had to talk to you."
"We can talk after your training, Zia, you know that. Tingnan mo, naparusahan ka pa." Inis niyang sabi.
"Hey, it's nothing. 10 laps lang naman," I said while stretching. "sige na, marami ka pang gagawin diba? You can go now."
Nagulat ako nung hubarin niya ang shirt niya sa harap ko at pinatong ito sa backpack kong nasa bench. "Sasabay ako sayo."
"H-Huh?"
"Huh?" He mocked. "kasalanan ko kung bakit ka pinarusahan and I don't want you to run in the woods alone."
"I can just shift if I'm in danger, you know..." Sabi ko.
"Yeah? What if a human was in front of you, would you still shift?" Taas kilay niyang tanong.
Ngumuso ako. "No..."
"See?" Umirap siya. "halika na."
He stretched for a bit before running towards the woods. Nauna pa sakin, siya ba yung pinarusahan o ako?
"Dalawa ba kayong may parusa?" Tanong sakin ni CJ.
Nagsimula na akong tumakbo at humabol kay Santino. "Gusto niyang sumabay." Sagot ko kay CJ habang tumatakbo.
"Aw, may pag ganon," He chuckled. "nahuhulog ka na ba, Zia?"
I frowned while running. "Nahuhulog ka diyan. I have a boyfriend."
Speaking of boyfriend, hindi pa nagpaparamdam sakin si Jeremy. Kanina ko pa yun minamindlink at tinatawagan sa cellphone niya, hindi rin sumasagot.
Kanina pa akong nag-aalala dun. Hindi naman ganito si Jeremy, pwera nalang kung tulog na tulog talaga siya. Impossible rin namang hindi siya nagising sa mga tawag ko.
"Jeremiah, ano na ang nangyayari sayo? Bakit hindi ka sumasagot? Don't tell me tulog ka pa rin?" Naiinis kong sabi habang nakatingin kay Santino na nasa harap ko, tumatakbo.
I was relieved when he finally answered pero hindi ako natuwa sa tono niya dahil mukha siyang nainis. At siya pa ang naiinis ngayon!
"Zia, seriously? Can't I sleep in peace?"
"At ikaw pa tong galit sakin? Kanina pa akong nag-aalala sayo!"
"Alam mo namang tulog lang ako kapag hindi kita nasasagot agad diba?" He sounded so annoyed.
