Babysitting The Frog Princess

Chapter XXIV: Mess And Messier

**************************

Aika Villavicencio

Kinaumagahan, ako ang unang nagising dahil sa totoo lang ay hindi pa ako natutulog kaya nag-pasya akong ipag-luto si Paco para naman makabawi ako sa mga araw na siya ang nag-luluto saka nag-liligpit ng mga pinag-kainan namin tuwing umaga pati tuwing gabi. Well, this is nothing compared to what he had done for me during these past few months.

Like what I said to myself before, I would never say this in front of him but I'm really glad that he's here. And to be honest, I'm starting to like him like in a romantic way pero hindi ko rin naman iyon aaminin sa kaniya so what's the point of having those feelings?

I mean, from what I heard? Nandito na ulit sa Pilipinas 'yung model niyang girlfriend, at siya na rin naman ang nag-sabi sa'kin noon na "in a relationship" daw siya but he didn't mentioned her name to me nor anything about that woman so I obviously don't know her and I don't intend to know either.

Basta ipag-hahanda ko na lang siya ngayon, that's it. Nothing more, nothing less. I'm just doing this para makabawi sa kaniya pati gusto ko pang ipakita sa kaniya na pinipilit kong mag-pakabait kahit minsan eh gusto ko na rin talaga siyang sakalin dahil sinasabayan niya pa ang trip ng pinsan kong hilaw at kailangang lutuin.

Maalala ko lang pala na kasama rin pala namin si Prynce, it means that I have to cook for the three of us. Kabisado ko naman ang pinsan ko, I don't have to ask him kung ano'ng gusto niya. Ang kaso lang, wala akong ideya kung ano'ng gusto ni Paco dahil parang kahit ano naman ata ay okay lang sa kaniya. Mas gusto niya ba 'yung continental breakfast or local breakfast?

Marami naman akong alam na pwedeng lutuin, hindi lang ako sigurado kung alin doon ang lulutuin ko. Well, who cares? Mag-rereklamo pa ba sila kapag natikman na nila ang mga luto ko? Si Prynce nga na naiinis sa'kin eh, kapag ipinag-luluto ko siya ay agad niya akong pinapatawad pero pag-titripan niya naman ako pag-katapos.

Prynce and I are like siblings, our bonds are stronger than the others. There's a time that we fight like enemies but we protect each other like our life depends on it, and that's the reason why Lola Andreanna and Tito Malachi nicknames us "The Chaos Twins" despite the fact that we're just cousins.

We have a lot of goofy memories together, we actually do fight often kapag mag-kasama kami tuwing summer at hinding-hindi ko makakalimutan na nawalan siya ng malay matapos niyang malaman na nagiging palaka ako tuwing alas dose ng madaling araw tapos kusa akong bumabalik sa pagiging tao kapag sumikat na ang araw.

May time na tag-ulan kaya wala 'yung araw, he ended up looking after me while I was in my frog form for two days straight and that was our funniest memories dahil tinatalunan ko siya habang siya naman ay umiiyak na dahil sa sobrang takot.

He's no longer afraid of frogs dahil sa'kin, I mean? Ikaw ba naman ay araw-araw makakita ng palaka tapos kailangan mo pang alagaan? Hindi ka ba masasanay 'non? And besides, he should be very thankful towards me because I just taught him how to be brave enough to face his fears and I successfully took his fears away kaya hindi na siya duwag sa palaka ngayon.

Kahit isang daang palaka pa ang katabi niya, hindi na siya iiyak o hihimatayin katulad dati!

Nang matapos akong mag-luto, umisip na ako ng magandang paraan para abalahin silang dalawa na kapwa pa natutulog sa mga kwarto nila ngayon. Should I make some noise using Lola Andreanna's shiny metal pot and metal sandok? Or should I just let Coco bite their thighs off?