ADA | Gerçek Ailem

3. Bölüm

Hello!
Ben geldim.

Bu bölüm çok içime sinmedi ama atıyorum.
Çünkü neden olmasın?

Bu arada bölüm uzunlukları nasıl?
Daha mı uzun olsun?
Yoksa böyle iyi mi?

Vote ve yorumlarınızı eksik etmeyin lütfen.
Yorumlarınız benim için çok değerli.

O zaman iyi okumalaarr🍀

Medya: Mert

🍂

Bilmem kaçıncı rüyamı görürken kolumun dürtüklenmesiyle, hiç istemesem de gözlerimi aralamak zorunda kaldım.

Gözlerimi başımda dikilmiş, beni uyandırmaya çalışan Mert'e çevirdiğimde konuşmaya başladı.

"Bir saattir seni uyandırmaya çalışıyorum ya. Bu nasıl bir uykudur arkadaş. Mübarek kış uykusuna yatmış herhalde."

Mert'in söylemleriyle çok geç kalkdığımı düşünüp biraz paniklesem de bakışlarımı odamın duvarındaki saate çevirdiğimde, saatin yedi olduğunu görünce beynimden vurulmuşa döndüm.

Hayır akşam yedi değil. Hadi akşam yedi olsa yine iyi.

Sabah yedide kalkan insan olur mu ya!

Sinirle yataktan doğrulurken Mert'in ellerini üstümden iterek yatağımdaki yastığı suratına geçirdim.

"Saat daha yedi ya! Bir insanın ne gibi bir problemi olur da saat yedide kalkar?"

Resmen çığlık atarak söylediğim bu cümleden sonra Mert gülerken ben de yataktan kalkmış onu kapı dışarı etmeye çalışıyordum.

Çalışıyordum çünkü öküz, yerinden bir milim bile kıpırdamıyordu.

Gören de beni onun küçük kardeşi sanacak.

Hormonlu velet işte.

"Annemler aşağıda, kahvaltıya bekliyorlar. Sen de bir elini yüzünü yıka da bir şeye benzeyip gel aşağıya." Diyerek odadan çıkan Mert'in arkasından dil çıkartıp üzerime rahat bir şeyler giyindim ve aşağıya indim.

"Günaydın" diyerek Nalan Hanım'ın karşısındaki sandalyeye kendimi attım ve tabağıma kahvaltılıkları doldurmaya başladım.

"Günaydın kızım. İyi uyuyabildin mi?"

Kafamı onaylarcasına sallarken aynı zamanda da ağzıma salatalık tıkıyordum.

"Bugün velayet işlemlerini ve okul işini halledeceğim güzel kızım. Haberin olsun"

Af buyur, okul işi?

Tamam velayeti anladık da okul ne alaka ya?

Bi salın beni yeter be!