ADA | Gerçek Ailem

6.Bölüm

Helloo!
Ben geldim.

Bölüm biraz geç geldi ve azıcık kısa oldu.
Bunun için özür diliyorum ama sınav haftam ve ben derslerle ilgili hiçbir şey bilmiyorum.

Bu bölümü de derste yazdım o yüzden yazım hatalarım ve garip cümlelerim olabilir slşsskf
Kusuruma bakmayın aşkolar.

Vote ve yorumlarınızı bekliyorum.
Lütfen satır arası bol bol yorum yazın. Yorumlarınızı gördükçe yazma şevkim artıyor, gaza geliyorum alskakxşdkc

Neyse, çok uzattım.
İyi okumalaar 🍀

Medya: Polat'ın hareketlerine karşı Ada

🍂

Polat'ın karşıdan bize doğru bağırarak gelmesiyle ne olduğunu anlamaya çalıştım ama ben bunu düşünene kadar Polat yanımıza gelmiş, abimin yüzüne yumruk atmıştı.

BİR DAKİKA, NE?

Başka zaman çekirdek kolayla tezahürat yaparak izleyeceğim kavgayı şimdi kavga edenlerden birisi abim olduğu için izleyemiyordum.

Anın verdiği şokla yerimde donmuş, azım açık bakakaldım. O sıra Mert'in sesiyle biraz da olsa kendime gelebilmiştim.

"Abi, gözünü seveyim dur." derken bir koluyla da Polat'ın kolunu tutarak onu abimin üstünden almaya çalışıyordu.

Fakat Polat, avına kitlenen aslan edasıyla ne Mert'i ne de başka birini görüyordu.

Kalbim abime bir şey olacak korkusuyla çarparken abim de olayın şokunu üzerinden atmış ve birden Polat'a karşılık vermeye başlamıştı.

Şu an her şey çok hızlı ilerliyordu.

Ve aşırı saçma.

Durduk yere okulun önünde kavga çıkmıştı ve herkes korkmuş olmalı ki kimse ayırmaya tenezzül etmiyordu.

Silkelenerek kendime gelip kavgaya doğru yaklaştım ve ikisini ayırmaya çalıştım.

Kahvaltı da yürek falan mı yedim acaba?

Polat'ın kolundan tutarken aynı zamanda da abime durması için yalvarıyordum çünkü Polat, kendini o kadar dışarıdan soyutlamıştı ki ona seslensem beni duymayacağını biliyordum.

"Abi, dur lütfen. Uyma şu hanzoya." derken aynı zamanda da Polat'ın koluna asılıyordum.

Abim beni duyup bana acımış olacak ki yumruklarını durdurdu ve kendini zor da olsa Polat'ın elinden kurtarıp geri çekildi.

Hele şükür!

Kavganın ayrılmış olmasıyla derin bir nefes aldım ve etraftaki kalabalığa baktım.

Zaten şaşkın, korkmuş ve aynı zamanda da Polat'a karşı aşırı sinirli hissederken bu sinirimi neden bizi büyük bir keyifle izleyen kalabalıktan çıkarmayayım ki?

"Çekirdek kola da dağıtalım mı? İsterseniz sandalye çekin oturun, tiyatro çeviriyoruz ya" dedim bağırarak.

Etraftakiler dağılmayı bırak hareket etmeyince bu sefer kendime hakim olamadım.

"SİKTİRİN GİDİN OĞLUM. İLLA AÇIK AÇIK MI DİYELİM" diye avazım çıktı kadar bağırırken aynı zamanda da kollarımı iki yana açmış mevlana edasıyla etrafımda dönüyordum.