"The Promise (ITGP BOOK 2)"

🦋Chapter 30🦋

Xien's POV

"F*ck!" Mura ni Crysthan ng makita akong nanginginig sa takot habang nakaupo sa sofa.

Niyakap nito ako kaagad at hindi ko na napigilan ang maiyak.

"Shh...shh...tahan na babe..tahan na..." Sabi pa nito habang hinahagod ang likod ko. "I'm here hindi kita iiwan, okay?" Sabi pa nito at tumango lang ako.

Ilang saglit akong pinakalma ni Crysthan habang yakap yakap ako nang biglang may bumukas ng pinto at iniluwa nun si Audrey na ngayon ko lang ulit nakita.

She looks perfectly fine. Nagbago na siya. The way she dresses ay naging mas badass ba tapos may mga ear piercings narin siya at tattoo. Maganda sakanya tignan kaya hindi marumi.

"Omyghaddd ,Driene!!!" Hiyaw ng kakarating na si Audrey at niyakap ako.

Okay na naman ako pero ang lakas parin ng tibok ng puso ko.

Umupo ito sa kabilang side ko habang hawak parin ako ni Crysthan sa kabilang side.

"F*ck, hindi na ako magugulat kung yung tang*nang lalaking yun ang may pakana nito!" Galit na galit na sabi pa ni Audrey.

"Audrey!" Saway pa ni Crysthan sakanya.

I sighed.

"What?...totoo naman diba? Sino pa ba ang kayang gumawa nito kundi yung hudas na yun?" sigaw pa ni Audrey at tumayo pa.

"Kung mahuli ko lang talaga yung lalaking yun, I'll give him a miserable death!" Dagdag pa nito.

Napatingin ito sakin at umupo ulit sa kabilang side sa tabi ko.

"Okay ka lang ba?" Tanong nito at puno ng pag aalala ang tono niya.

I smiled to assure her that I'm okay now.

"Boss..." Napatingin ako sa kakarating na sina Saint, Pryston, Sint, Nick, Winton, at iba pa.

Napunta ang tingin nila sakin at bakas sa mukha nila ang pag-aalala.

Lumapit si Pryston sakin. I missed him. Isa siya sa mga naging mabuting kaibigan sa akin kaya't hindi ko siya makakalimutan.

"F*ck diba I told you to stay out of danger?"napatigil ako ng sabihin niya iyon.

"I tried to avoid d..danger, P..pryston but I can't help myself falling inlove again and again with Crysthan..Y..you of all people know t...that..." Sabi ko at napabuntong hininga pa ito.

Napatingin ako kay Crysthan na hindi na makatingin sakin ngayon. I sighed at tumayo para harapin siya.

"I'm already here Crysthan. Don't you dare leave me again with the same reason that you are protecting me 'cause I won't tolerate it anymore..." Sabi ko at mabilis na pumunta sa kwarto ko.

Crysthan's POV

"Boss...eto na.." Napatingin ako sa screen ng loptop ng makita ang CCTV na nakuha pa ni Saint sa mga sources niya.

Napatiim bagang ako ng makita ang lalaking lumapit sa condo ni Driene at inilagay nga ang bagay na iyon sa tapat ng pinto. Kita pa dito na nagtinginan sila ni Driene bago tumakbo papalayo. Si Driene naman ay dahan dahang lumapit at nabitawan ang kahon ng makita ang nasa loob nito.

Nanginginig siya sa takot and it annoys me.

"Can you track him using this CCTV?" Tumingin ako kay Saint at nagkibit balikat ito.

"I can but it depends..." Sabi nito at inagaw na ang loptop saka nagkalikot roon.

Tinignan ko si Audrey na hindi mapakali hanggang ngayon.

"You should go...." napatingin ito sakin ng magsalita ako.

Sadness was written all over her face.

"Babawi ako promise...Just call me when you need me the most... I'm sorry I need to go now.." sabi nito at dali pa sa alas kuwatrong umalis sa harap ko.

Audrey's been facing hell these past few days. Her mother's in the hospital and as what I've heard ay may sakit ito.  Dagdagan mo pa na her brother's missing kaya't kinailangan niyang pagsabayin lahat.

As much as I wanted to help her, I can't now since Driene's life is in danger.

Napatingin ako sa pintuan ng kwarto niya at napabuntong hininga.

Ofcourse, she is scared because of what I did to her back then.

Napabuntong hininga ako at tumayo.

"Come with me, Winton...." Sabi ko at sinenyasan sila na aalis na muna kami. We have to go find something.

"Good afternoon Boss, ito na po ang hinihingi niyo.." Sabi ng isang lalaking kasama ko sa grupo. I asked him to find Driene a new place to live in.

I smiled. "You put trackers, cameras and everything I told you here?"

Tumango ito. "Yes, boss..."

Tinignan ko si Winton at initsa sakanya yung keys.

"Get her there. I have to finish something." Sabi ko at naglakad na palayo sakanila.

Driene's POV

"Huh?" Nakataas kilay kong tanong.

"Get up and bring your clothes, we'll leave this place.." sabi ni Winton.

Napakunot noo ako. "Where is he?"

Wala itong reaksiyon. Just like the old Winton pero ngayon parang mas sumobra pa ata eh.

"He has something important to do first. It's for your safety, dont worry he'll follow you here... Let's go... I'll wait outside..." Sabi nito at iniwan na akong nakatanga sa kwarto ko.

I sighed.

Nag impake nalang din ako kasi alam kong kailangan ko na ngang umalis sa lugar na ito dahil sa nangyari. They could've put something bigger that can really harm me or worst, put me into death next time.

Hindi na ako nag abala magdala ng maraming gamit. I just packed the things I mostly needed everytime.

Paglabas ay andun nga ito at naghihintay. Tinanguan pa ako nila Nick kaya ngumiti nalang din ako.

Saint was busy with his loptop and Nick was busy on his phone. Wala ang iba pagbaba ko kaya I assumed na umalis na sila.

"Let's go.." sabi nito at nauna nang maglakad.

Tinignan ko ang loob ng condo ko. Ang dami ko ring memories dito but sad to say I have to leave it here.

Walang nagsalita sa amin sa buong biyahe. Nakatingin lang ako sa labas at napapaisip.

Kung hindi ko nga ba siya minahal, magiging ganito kaya yung buhay ko? Pero kasi hindi ko naman kasi kayang masisi yung pagmamahal ko sakanya dahil yun ang pinakamahalaga ngayon sa buhay ko.

"Alam mo naman siguro kung anong pinasok mo, hindi ba?" Biglang salita nito kaya napatingin kaagad ako sakanya.

Hindi ito tumingin sakin at sa daan lang ang mga titig niya.

"Are you willing to let go of everything you've had just to be with him?" Dagdag pa nito.

I stopped. What is he saying?

"W..what are you saying?" Tanong ko pa. Hindi ko siya maintindihan, papaano niya nagawang pagsabihan ako ng ganyan?

"You know you have to let go of everything including your friends and even your.....sister.." dun ay napatigil ako.

Hanggang sa makarating kami sa kung saan man niya ko dinala ay napapaisip parin ako sa sinabi nito.

Can I let go of everything just because of my love for him?