Crysth's POV
"I saw that eh! Siniko pa siya nung Driene tapos ayan natumba na siya!"
Testigo nung isa na sinundan pa nung isa na puro si Driene ang tinutukoy.
Driene....
Nang tignan ko siya kanina alam kong nag-aalala rin siya pero hindi ko mapigilang tignan siya nang ganun dahil sa sobrang kaba. I cant lose Audrey. She's like a sister to me.
"Bro. Tawag pa ni Danlie sakin.
"What? Inis ko pang tanong. Naiinis ako kung bakit si Driene yung tinutukoy eh hindi ko naman talaga nakita kanina na siya nga yung gumawa nun. Pero paano kung siya nga?
"All of our classmates say na si Driene nga daw ang may gawa nun. Sabi pa nito and I cursed inside my head.
Fuck! Paanong si Driene yun eh hindi ko nga nakita sa dalawa kong mg mata?
"Pero nakita mo bang ganun nga yung nangyari? Inis na Tanong ko pa.
"H-hindi. Sagot nito at napahinga ako ng maluwag dahil pati rin pala siya hindi nakita yun.
"Sa mga nagdaang araw na nakasama ko si Driene ay nakilala ko siya, Danlie. And she's fragile. She cant do that to Audrey. Sabi ko pa at umiwas ng tingin.
"But what if she nga? Tanong pa nito and that made me stiffened.
Paano nga ba kong siya nga yun?
I sighed. "Mapipilitan akong kalimutan ang lahat." Sabi ko at agad na umalis para humanap ng hangin.
Nang marinig na gising na si Audrey ay agad akong pumunta sa Clinic at dun nakita ko siya na umiiyak.
"Shh... Dont cry Audrey." Sabi ko dito habang yakap yakap ito.
"T-that girl. Siya yung gumawa sakin nito, C-cryst." Sabi pa nito habang nakayakap rin sakin at mangiyak ngiyak pa.Napakalas kaagad ako ng marinig iyon.
My forehead creased. "Anong pinagsasabi mo, Audrey? May pruweba ka ba?" Tanong ko pa.
"Oo! Dahil nakita ko!" Sigaw niya bigla at umiyak ulit. "Hindi ka ba naniniwala sakin, Cryst?" Tanong pa niya sakin and I didnt answer. I just stared at her for awhile. I've known Audrey for so long and I know when she's telling the truth. But I dont want to get mad at Driene dahil walang silang pruweba na magdidiin kay Driene na siya nga ang may sala.
I closed my eyes and held her to hug her again. I'm sorry, Audrey. I'm sorry.
Driene's POV
Pauwi na lang ako ng bahay ay wala parin ako sa sarili. Hindi ko siya nakita kanina nang mangyari yun. Narinig ko pang halos lahat ng mga kaklase namin ako yung dinidiin eh hindi ko naman talaga alam kung anong nangyari at paano yun nagkaganun.
Basta ang alam ko may bumangga sakin na parang sinadya. Ang lakas ng impact at hindi ko alam ang mga sunod na nangyari.
I want to talk to him pero hindi ko siya mahanap at dahil sa napagod na ako ay hindi ko nalang pinilit. Besides I know andun siya kay Audrey. Ofcourse! Sino ba ako para unahin niya diba?
I sighed.
Why is that fate is so fucking strange?
Kinabukasan
BINABASA MO ANG
"The Promise (ITGP BOOK 2)"
RomansaMahal ko siya. But is my love for him enough for me to still hold on even tho I'm already hurting inside? "Mahal kita. Mahal na mahal pero ang sabi nga ng iba napapagod lang din ang mga taong nagmamahal. Pagod na akong masaktan pa. Sana ay maintind...
