THE PROMISE

CHAPTER 13: SWEET

CHAPTER 13
SWEET
   
     
Nandito ngayon si Pat sa apartment ko dahil hindi daw siya papasok sa trabaho. Napatingin ako sa kanya na tila pa lumilipad ang isipan sa kung saan.

"Ok ka lang?" tanong ko kay Pat na kanina pa nakatulala.

Alam ko na may problema siya pero hinihintay ko lang siya magsalita pero hindi naman siya nagkwentong kahit ano kaya ako na ang nagtanong.

"Namimiss ko lang iyong anak ko. Nasaan na kaya siya? Nasa mabuting kalagayan kaya siya?" malungkot na sagot niya at bigla siyang umiyak.

Naaawa ako kay Pat dahil hindi niya gusto at inasahan ang nangyari sa anak niya. Sa pagkwekwento niya sa akin ay kinuha ang anak niya bilang bayad sa utang ng magulang niya na matagal ng hindi nababayaran. Basta naabutan na lang daw niya na wala na at kinuha ang anak niya nung nga taong pinagkakautangan ng magulang niya.

Niyakap ko si Pat at hinimas ang likod. Hindi pa man ako ina na katulad niya pero ramdam ko ang sakit na nararamdaman niya. Niyakap ko lang siya at hinayaan na umiyak hanggang sa makatulog.

Pinagmasdan ko si Pat na kasalukuyang natutulog dito sa kama at makikita mo talaga ang pagod at sakit sa mikha pa lang niya. Agad naman akong napatingin sa pintuan ng bumukas iyon.

Lumapit sa akin si Fred at agad akong hinalikan at niyakap. "Is there a problem?" nagaalala niyang tanong at dumiretso kami sa sofa para doon magusap.

Sinabi ko sa kanya ang problema ni Pat at mataman naman siyang nakinig pero hindi ko inasahana ng ang isinagot niya sa akin. Sabi niya ay tutuling na rin siya sa paghahanap sa anak ni Pat, tatawagan daw niya yung private investigator niya mamaya.

Isang buwan mahigit ng maging kami ni Fred pero habang patagal. ng patagal ay pasweet ng pasweet siya. Ramdam kong pagiging sinseridad niya sa lahat ng sinasabi at pagmamahal niya.

"Salamat. I love you Fred."

"I love you too Christine." at kinilig ang burat ko doon, ay pasensya pasmado bibig.

Christine Imperial ang buong ngalan ko. Bagay na tanging pamilya ko lang ang nakakaalam pero kasama na ngayon si Fred doon. Sa totoo lang ay hindi rin alam ni Pat ang buong panglan ko pero hindi rin naman siya nagtatanong dun.

Sumapit ang gabihan ay parehas kaming nagluto ni Fred ng kakainin namin habang si Pat ay tulog na tulog. Marahil ay wala siyang sapat na tulog nitong nga nakaraan makakiha lang ng malaking pera dahil sabi niya ay gusto na niyang mahanap ang anak sa lalong madaling panahon. Nagbibigay ako sa kanya ng pera para pantulong pero tinatanggihan niya kaya wala rin akong maggawa.

Inihain namin ni Fred ang ulam na niluto na sinigang na isda at sardinas. Matapos nun ay ginising ko na si Pat para kumain.

Kadalasan ay dito na kumakain at tumutuloy si Fred. Natawa pa nga ako sa kanya dahil gustong gusto niya ang sardinas na de lata.

"Alam mo dapat sa susunod ay ikaw na ang maging ambassador ng sardines, tutal paborito mo." sabi ni Pat sa kanya at sabay sabay kaming natawa sa sinabi niya.

"By the way Pat, I just want to help you for searching to your son." sabi ni Fred sa kanya at nakita ko ang pagliwanag ng mata niya. "Actually, kakatawag ko lang dun sa private investigator kanina. Wag kang magalala dahil alam na nila ang gagawin. Sasabihan na lang kita kapag may update na." dugtong ni Fred.

Nakita ko ang pagtubig ng mga mata ni Pat at ilang sandali pa ay tuluyan ng tumulo ang luhang pinipigilan niya. Lumapit siya kay Fred at niyakap ito.

"Akin yan." mataray kong sabi at agad siyang humiwalay sa pagkakayakap.