-GIYUU POV-
Rengoku üzerindeki bütün hashira kalabalığını duydum. Ben de Rengoku'nun kollarındaki (y/n)'i görünce koştum. Gözlerim açıldı ve koştum. "NELER OLDU?!" Bağırdım. Bileklerinden kanlar akıyordu. Onu gelin pozisyonunda kelebek arazisine kadar taşıdım. Gözyaşlarım yüzümden düşüyordu. Lütfen dayan, lütfen ölme.. lütfen. Kelebek arazisine geldim. "Hayatım! O çok kan kaybediyor! Beni takip et! Dedi shinobu. Onu bir odaya kadar takip ettim. (y/n)'i yere yatırdım. Gözyaşlarım tekrar yanaklarımdan düşmeye başladı.
"Lütfen yaşa (y/n).." Mırıldandım, "Çok kan kaybediyor, elimden gelenin en iyisini yapmaya çalışacağım.." dedi. Stresli bir şekilde dışarıya oturdum. "Giyuu! (Y/n) nasıl? Dedi Mitsuri. "Bilmiyorum.. Shinobu ilgileneceğini söyledi." Dedim, ardından Shinobu odaya geldi. Anında kalkıp sordum, "(y/n) nasıl?!" O iyi, ama çok kan kaybetmiş ve dinlenmesi gerek." Dedi Shinobu. "Onu görebilir miyim?" diye sordum, onayladı ve odaya girdim.
-(Y/N) POV-
Kelebek arazinde uyandım. Bileğim feci acıyordu. Etrafıma baktığımda yanımdaki Giyuu'yu gördüm. Elimi tutarak uyuyordu, çok sevimli 🥺. Onu hafifçe dürttüm, "Giyuu?" Uyandı, "(y/n)..? Sen yaşıyorsun?" (NE SANDİN YARRR**) dedi, kafamı salladım. Hızlıca kalkıp bana sarıldı. "Teşekkür ederim tanrım! Öldüğünü sanmıştım!" Ağlamaya başladı, gözlerim açıldı. Ona geri sarıldım, "Beni düşündüğün için teşekkür ederim.." dedim. "Tabii ki, etrafta oturmak harici bir şey yapamadım bile," dedi.
Ardından Shinobu odaya geldi ve bileğim için ilaç verdi. "Çok kan kaybettim, amk iblisi bileğimi bıçakla kesti." dedim. "İyi olmana sevindim." Dedi Giyuu gülümseyerek. İlacı içtim. "Igh, tadı çok kötü," dedim tiksinerek. Giyuu güldü. "Görevler için ne zaman gideceksin?" "Bilmiyorum, ama umarım bir kaç gün içinde gidebilirim. Rengoku nasıl? O da yaralanmıştı," dedim endişeyle. "O diğer odada iyileşiyor, Shinobu da onunla ilgileniyor." Dedi Giyuu. Rahat bir nefes verdim. Giyuu'nun kargası omzuna kondu. "GAK! GIYUU! IBLISLER BATIDA GÖRÜLDÜ! ORAYA GIT!" dedi. "Aww, üzgünüm. Gitmeliyim. "Özür dilemene gerek yok, bu bir hashiranin görevi." Dedim güven verici bir gülümsemeyle.
Giyuu onayladı, kılıcını kavradı ve odadan ayrılırken onu durdurdum."Giyuu?" Dedim. Bana döndü. "Canlı dönsen iyi edersin." Kıkırdadı "Döneceğim." Ardından görevi için yola çıktı. Camdan dışarı baktım. "İyi şanslar, Giyuu.."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
I Don't Know You |~| GIYUU X OKUYUCU (türkçe çeviri)
FanficY/N L/N ailesini seven normal bir kızdı. Babası ay tekniğini kullanan emekli bir iblis avcısıydı. Özel tarzları nesilden nesile geçiyordu. Peki y/n yeni hashira olduğunda neler oldu?
