Giyuu alayla "Ben senden daha zekiyim." dedi. "Hah, komikmiş!" Biz konuşurken Tanjiro uyandı. "N-neredeyim ben?" diye sordu. Ona doğru yürüdüm. "Bütün hashiraların olduğu yerdesin." dedim. "Bir iblisi korumak, tamamen bir ihlal!" dedi Rengoku. "O benim kardeşim. Bu iblis benim küçük kız kardeşim!" dedi Tanjiro. Oyakata-sama buraya gelene kadar bekleyemez miyiz? " dedi Mitsuri endişeyle. "Orada eğleniyor gibi gözüküyorsun." dedi Sanemi kutuya bakarak. Tanjiro korkmuş gözüküyordu.
"Sanemi lütfen çizgiyi aşma." dedi Shinobu. "NE SALAKLIK" dedi Sanemi kutuya kılıç saplarken. Gözlerim şaşkınlıkla açılırken Tanjiro "HAYIR!" dedi. Sanemi Tanjiro'yu görmezden gelerek kılıcını daha da derine saplarken, "Oi, yeter bu kadar." Herkes bana bakıyordu. "Kutudan uzaklaş" dedim. Sanemi alaylı bir bakışla kutudan uzaklaştı. Sonra Oyakata-sama geldi. Sanemi herkes gibi Tanjiro'nun da eğilmesini kaba bir şekilde sağladı. Oyakata-sama gülümseyip "Mektup" dedi. Kız başını sallayıp mektubu okumaya başladı. "Lütfen Tanjiro'nun kardeşiyle birlikte kalmasına izin verin."Urorodaki Sokanji ve Y/n Tsukiko'nun ustası, emekli iblis avcısı" diye bitirdi kız.
Sanemi "Öyleyse ne olmuş? dedi." "İnsanlara kesin olarak saldıracağını söyleyemeyiz." dedi Oyakata-sama.
Sanemi kılıcıyla kokunu kesti. "Size bu iğrenç yaratığın gerçek doğasını gösterip kanıtlayacağım!" dedi ve kanının kutunun içine girmesini sağladı. "Gün ışığında işe yaramaz, karanlık bir yerde dene." dedi Obanai. Sanemi kutuyu gölgeliğe ittirip bir kez daha bıçakladı (?). "Dur artık!!!" dedi Tanjiro ama Obanai onu dirsek atarak susturdu
Sanemi kutunun kapağını açıp "Hadi bakalım iblis. Çok sevdiğin kan burada." dedi. Nezuko kutudan çıktı ve salyaları akarak kana baktı. Tanjiro sonunda Obanai'nin elinden kurtulduğunda Giyuu onu tutup bir şey yapmadığından emin olduğunda "Nezuko!" diye bağırdı. Nihayetinde Nezuko iğrenerek başını başka yöne çevirdi. "Artık Nezuko'nun insanlara bir şey yapmadığı kanıtlanmış oldu." dedi Oyakata-sama. "Ve Sanemi ile Obanai lütfen gence eziyet etmeyin." dedi. Sanemi "Evet, efendim." derken Obanai de "İstediğiniz gibi." dedi.
"Onlara malikanemde bakmama izin berin Oyakata-sama" dedi Shinobu. "Phew, sonunda bunun da bitmesine sevindim." dedim arkamı dönerken. "Oi," dedi Giyuu. Durup ona "Hm" dediğimde başını sallayıp "Boşver, sonra görüşürüz." deyip uzaklaştı. Ben de başımla onaylayıp evime doğru yürüdüm. Tam koltuğa oturmak üzereyken kargam gelip "GAK GAK!! Y/N VE MİTSURİ!! BATIYA! İBLİSLER!!" dedi. Çok yorgunum.. Kendimi zorla evden dışarı attım ve batıya ilerlemeye başladım.
Kelebek Malikanesinin önünden geçerken içeri baktığımda Giyuu'nun Shibonu'nun önüne gelen saçını kulağının arkasına attığını gördüm." Gözlerimi büyütüp hızlı adımlarla uzaklaştım. Kalbimi bir acı kapladı. Onun diğer kızların yanında olmasını istemiyordum. Giyuu'yu seviyor muyum..? İnanmayarak başımı sağa sola salladım ama.. onu diğer kızların etrafında görmekten gerçekten hoşlanmıyordum. "Ugh.. kendimden nefret ediyorum." diye mırıldandım. Muichiro "İyi misin?" diye sordu. "E-evet, iyiyim sorduğun için sağol!!" dedim. Bana şüpheyle baktı ve onaylayıp uzaklaştı. İç çektim ve yürümeye devam ettim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
I Don't Know You |~| GIYUU X OKUYUCU (türkçe çeviri)
FanficY/N L/N ailesini seven normal bir kızdı. Babası ay tekniğini kullanan emekli bir iblis avcısıydı. Özel tarzları nesilden nesile geçiyordu. Peki y/n yeni hashira olduğunda neler oldu?
