Angels and Demons

Part 14

*Leila:Σε ξέρω καλύτερα και από την μαμά σου που αυτη σε γέννησε.. Μην κάνεις καμιά βλακεια,για να έχεις βρει και να διαβάζεις αυτό το γράμμα σημαίνει ότι δεν είμαι δίπλα σου να σου κρατάω το χέρι όπως θα ηθελα.. Ημουν άρρωστος βαριά.. Το ήξερα μέσα μου.. Μωρό μου.. Άγγελε μου.. Leila μου, μην κάνεις καμιά βλακεια Τριανταφυλλενια μου.. Σκέψου το αγγελούδι που κουβαλάς μέσα σου.. Σαγαπαω.. Θα μου λείψεις, αλλά εεεειιιι είμαι από εδώ ψηλά και θα σε παρακολουθώ και θα σε προστατεύω για πάντα..

Με αγάπη ο μπαμπάκας σου..

Αυτο το γράμμα άλλαξε όλο τον τρόπο σκέψης μου.. Ξαφνικά δεν ήθελα να δώσω τέλος στην ζωή μου.. Ήθελα να κάνω το όνειρο του διαταγή για εμένα.. Να μεγαλώσω το αγγελούδι που βρισκόταν μέσα μου, να το βλέπει και να καμαρώνει, όπως και εγώ.. Όταν σε γέννησα ο κόσμος μου άλλαξε.. Όταν μετά από λίγο άνοιξες τα μάτια σου, έκλαψα.. Έκλαψα με όλη μου την δύναμη..
*Angel:Ουαου.. Ο παππούς ήταν υπέροχος.. Είμαι σίγουρη πως σε αγαπούσε πολυ.. Ακόμα σε αγαπάει.. Σε προστατεύει από εκεί ψηλά.. Γιατί έκλαιγες;;
*Leila:Έτσι πιστεύω και εγώ.. Σε ευχαριστώ μικρή μου.. Έκλαιγα γιατί είχες και έχεις ακριβώς τα ίδια ματιά με αυτόν.. Όταν κοιτάω τα μάτια σου, καθρεφτιζουν και σκέφτομαι πολλες φορές στιγμές μαζί του.. Κάθε μέρα όταν ήσουν μικρή σου έλεγα, ο μπαμπάς μου μου έδωσε εσένα, έφυγε και μου έδωσε εσένα.. Θυμάμαι κάθε φορά που σου το έλεγα να μου χαμογελάς θαρρείς και καταλαβαινες τι σου έλεγα.. Έχεις το όνομα Αγγελος λοιπόν, το όνομα του μπαμπά μου..
*Angel:Έλα εδώ.. [ειπα και την έβαλα στην αγκαλιά μου γιατί την είδα που δάκρυσε..] Μου αρέσει να μου μιλάς για τέτοιες ιστορίες και το ξέρεις.. Δεν βαριέμαι ποτέ.. Σε αγαπάει πολύ.. Όπως εσύ εμένα.. Μην κλαις.. Είναι σε ένα καλύτερο μέρος.. Σκέψου ότι δεν πονάει πλέον.. Έχω το όνομα του παππού μου;; Γιεςςςς..
*Leila:Έχεις δίκιο μικρή μου.. Είναι σε καλύτερο μέρος.. Χαχαχαχα ναι.. Έχεις το όνομα του.. Τι θα έκανα χωρίς εσένα;;
*Angel:Τρελες.. [ειπα και γελάσαμε έκανα ένα βλέμμα θαρρείς και την μαλωσα και μαζευτηκε αρκετά μπορώ να πω..] πλάκα κάνω.. Έλα εδώ.. Τρόμαξα με τις αυτοκτονίκες τάσεις.. Μα τόσο ίδιες πια;;
*Leila:Τι εννοείς;; έχεις προσπαθήσει να;;
*Angel:Άπειρες φορές.. Και ειδικά μετά τον χαμό του Liam, ειδικά όταν με μαλωνατε που μιλούσα γιαυτόν και μου φωναζατε ήταν το κάτι άλλο για εμένα εκείνος ο πόνος.. Ήθελα απλα να πάω κοντά του και να χωθώ στην αγκαλιά του..
*Leila:Μην το ξανακάνεις αυτο.. Δεν θα αντέξω αν χάσω και εσένα.. Ο μπαμπάς μου έφυγε και μου έδωσε εσενα.. Μην φύγεις και εσύ..
*Angel:[Την ακούω τόση ώρα να παρακαλάει σαν κουτάβι και την λυπάμαι πολύ..] Θα προσπαθήσω.. Δεν μπορώ να υποσχεθω τίποτα..
*Leila:Πάλι καλά.. Για την μανούλα;;
*Angel:Θα προσπαθήσω.. Μονο για την μανούλα όμως..
*Leila:Ναι.. Μπράβο το μωρο μου.. Για την μανούλα.. Για να μείνει και εκείνη ζωντανή έτσι;;
*Angel:Ναι μανούλα μου.. [παρατήρησα ότι πλέον είχαμε φτάσει έξω από το βασίλειο..] Φτάσαμε.. Ωχχχ.. [ειπα και κοντεψαμε τους φρουρούς, για έναν περίεργο λόγο δεν μας άφησαν να περάσουμε κατευθείαν..]
*Φρουρός1:Στοιχεία;;
*Angel:Εμμμ excuse me;; Στο σπίτι μου πάω να μπω και με εμποδίζεις.. [ειπα και πήγα να περάσω για να μπω μέσα, αλλά δεν με άφησε.. Έπεσα πάνω "σε τοίχο"..] Αχχχ και δεν καταλαβαίνεις.. Προσλάβαμε καινούριους φρουρούς;; [ειπα ενώ είχα ήδη γυρίσει προς στην μητέρα μου..]
*Leila:Δεν ξέρω.. Ο πατέρας σου ότι έκανε.. Ότι θέλει κάνει.. Το βασίλειο δικό του είναι,για όσο ακόμα είναι τουλάχιστον..
*Angel:Σωστά.. Εδώ εμάς δεν ακούει θα ακούσει τους υπόλοιπους.. [είδα τον Zu-zu να φεύγει και ευτυχώς με άκουσε που τον φώναξα..] Zu-zu?? Zu-zu?? [ειπα και ήρθε..]
*Zu-zu:Τι έγινε;; τι έγινε εδώ πριγκίπισσα;; γιατί δεν είσαι μέσα στο κρεβάτι σου;; να αναρρώσεις δεν πρέπει;;
*Angel:Βγήκα μια βόλτα με την μαμα μου και δεν μας αφήνουν να μπούμε μεσα τώρα..
*Φρουρος1:Ισχυρίζεται ότι είναι η κόρη του Helia και από εδώ η γυναίκα του ή αλλιώς βασίλισσα..
*Zu-zu:Δεν το ισχυρίζεται βλακα.. Ειναι κόρη του Helia και της Leila,ααα και να και η Leila μαζί της.. Να περάσουν..
*Angel:[Είπε και έκανε στην άκρη..] ευχαριστώ Zu-zu.. Σου χρωστάω γιατί πεινάω..
*Zu-zu:Πεινασες πριγκίπισσα;; πως και έτσι;; και άλλη φορά να ρωτάς αν δεν ξέρεις Ιαν..
*Angel:Zu-zu?? Τρώω..
*Zu-zu:Όταν το θυμηθείς.. Να το κάνω τι τοτε;;
*Ιαν:Συγνώμη βασίλισσα και πριγκίπισσα..
*Angel:Δεν πειράζει αυτό σημαίνει ότι κάνεις σωστά την δουλειά σου, γιαυτό σε προσέλαβε ο μπαμπάς άλλωστε.. Εεε Zu-zu αφού ξέρεις ότι δεν μπορώ με το φαΐ.. Τελως πάντων.. Χάρηκα Ιαν και μαμά, αντε.. [ειπα και την τράβηξα μέσα.. Πήγαμε στο δωματιο μου αλλά με περίμενε μια έκπληξη..] τι θες εδώ;; δεν σου έφτασε έτσι όπως με έκανες;;
*Helias:Γιατί σηκώθηκες από το κρεβάτι σου;; πρέπει να ξεκουραστείς.. Δεν φταίω εγώ που δεν ελέγχεις τα νεύρα σου..
*Angel:Ακομα;; ακόμα να καταλάβεις έτσι;; ακόμα να καταλάβεις ότι, ό,τι και να πάθω ευθύνεσαι εσύ.. Εσύ επηρεάζεις έτσι την ζωή μου, με τα όρια και την υπερπροστασια σου.. ΔΕΝ ΕΊΜΑΙ Η ΟΛΥΜΠΙΑ.. ΧΩΝΕΨΕ ΤΟ.. ΕΙΜΑΙ Η ΠΡΟΣΤΑΣΊΑ, ΔΕΝ ΤΗΝ ΧΡΕΙΆΖΟΜΑΙ..
*Helias:Το ξέρω ότι δεν είσαι η Ολυμπία.. Χρειάζεσαι προστασία..
*Angel:Δεν το δείχνεις να ξέρεις.. Δεν χρειάζομαι προστασία.. Δεν χρειάζομαι και θα σου το αποδείξω..
*Helias:Πως να σου το δείξω;;είσαι μικρή και δεν το καταλαβαίνεις.. Πως θα το αποδείξεις;;
*Angel:Δίνοντας μου αγάπη, λέω εγώ τώρα.. Εγώ δεν έχω μπαμπά στην ζωή μου.. Λείπει όλη την ώρα και όταν είναι εδώ ασχολείται με την νεκρή του κόρη.. Εεε ξέρεις κάτι;; υπάρχω, είτε σου αρέσει,είτε όχι, υπάρχω και θα σου το αποδείξω ότι ειμαι πολύ πιο ώριμη και έξυπνη από την Ολυμπία.. Θα δεις.. Και τώρα φύγε από το δωμάτιο μου.. Τα μέτρα που έθεσα πριν πάθω αυτό το πράγμα ισχύουν.. Αααα και έχεις δίκιο..
*Helias:Έχω;; σε τι;;
*Angel:Θα χρειαστώ την φρουρά.. Εντολή εκλεκτης:Η φρουρά να κρατήσει τον Damon μακρυά μου.. [πήγε να μιλήσει αλλά δεν του τα είπανε καλα..]Οτι και να πεις σκέψου το πρώτα, είμαι η κόρη σου.. Το ίδιο ξεροκεφαλη όπως και εσύ.. Εγώ δεν θα έκανα τον κόπο να μιλήσω στην θέση σου..
*Helias:Μα.. Μα δεν μπορείς.. Καλά αυτό και αν το ξέρω.. Πάντα ξεροκεφαλη ήσουν.. Κάνε ότι θες..
*Angel:[είπε και έφυγε.. Στο καλό, μην σε στείλω πουθενά αλλού..] και τώρα;; τώρα τι;;
*Leila:Οπως του είπες θα του το αποδείξεις.. Καλά τα είπες.. Πρέπει να καταλάβει κάποια πράγματα και είσαι η μόνη που μπορείς να κάνεις την διαφορά..
*Angel:Μακάρι, μακάρι να γίνει έτσι.. Πείνασα..
*Lelia:Έγινε.. Ξάπλα στο κρεβάτι σου να ξεκουραστείς και εγώ πάω να μαγειρέψω.. Τι θέλεις να φας;;
*Angel:Μμμ.. Μακαρονια;;
*Leila:Εισαι και εύκολη εσύ.. Μακαρόνια λοιπόν..
*Angel:Ευχαριστώ μαμά.. [με αγκάλιασε και έφυγε.. Ξάπλωσα στο κρεβάτι μου με δυσκολία και κοιτούσα το ταβάνι και σκεφτόμουν πως θα του το αποδείξω.. Εκεί που σκεφτόμουν, δονησε το κινητό μου.. Το πήρα στα χέρια μου και με το που διάβασα ποιος με καλούσε, το έκλεισα κατευθείαν.. Δεν θα του ξαναμιλήσω ποτέ όσο περνάει από το χέρι μου.. Άνοιξα το κινητό μου.. Όχι τίποτα άλλο έχω και μια κολλητή να πάρω τηλέφωνο να της πω ότι είμαι καλά, θα έχει τρελαθεί σίγουρα από την αγωνία της.. Μπήκα στις επαφές και διάλεξα το νούμερο της και την κάλεσα, απάντησε κατευθείαν..] Είμαι καλά.. Όσο καλά μπορεί να είναι κάποιος με ένα σοβαρό κάταγμα και να μην μπορεί να περπατήσει για δυο μήνες χωρίς πατεριτσες, που σημαίνει ότι δεν θα μπορώ να καβαλησω μηχανή για 4 μήνες..Το πιστεύεις;;
*Μονικα:Αφού είσαι ζωντανή και έπαθες μόνο αυτό, ευχαριστώ να λες.. Όλα καλά;; ακούγεσαι κάπως..
*Angel:Τα γνωστά.. Ο πατέρας μου.. Θα του αποδείξω ότι δεν είμαι ίδια η Ολυμπία, αλλά καλύτερη.. Σκέφτομαι πως εδώ και λίγη ώρα και δεν μπορώ να βρω κάτι.. Καμία ιδέα;;
*Μονικα:Ναι.. Χρησιμοποίησε στοιχεία του εαυτού σου.. Μην πας να ξεπεράσεις την Ολυμπία χρησιμοποιώντας τις δυνατότητες της, αλλά τις δικές σου..
*Angel:Αυτό είναι εξαιρετικό.. Πως και δεν το είχα σκεφτεί εγώ;;
*Μονικα:Εισαι αλλού γιαυτό.. Τι έγινε με τον Damon;; ήρθε;;
*Angel:Μιλήσατε;; σου το είπε ότι θα έρθει;;
*Μονικα:Ναι.. Άκου να δεις.. [και της είπα τα πάντα..] Εχεις την αθανασια.. Τι θα κάνεις;;
*Angel:Μου το είπε η μητέρα μου πριν λίγο.. Το συζητήσαμε κι ολας.. Δεν θα τον αναστήσω.. Μπορεί να μην θέλει, θα είναι εγωιστικό εκ μέρους μου.. Θέλω να μου μείνει ως μια ευχάριστη ανάμνηση και ελπίζω να του μείνει έτσι και εκείνου.. Μάλιστα.. Σε πήρε τηλέφωνο δηλαδή και φώναξε κι ολας.. Το παιδί είναι ηλιθιο.. Τι προσπαθεί να καταφέρει;;
*Μονικα:Ήταν τρομαγμένος.. Angel;; νομιζω του αρέσεις..
*Angel:Ναι.. Ωραίο αστείο.. Και αν δεν το είπες για αστείο, απλά δεν έχεις χιουμορ..
*Μονικα:Δεν είναι αστείο.. Ειπες ότι θα ξεκολλήσεις από τον Liam..
*Angel:Και θα το κάνω σιγά-σιγά, αλλά όχι να παω και με τον πρώτο τυχοντα ρε Μόνικα.. Too much.. Don't you think?? Τότε θα έχει σίγουρα δίκιο ο πατέρας μου..
*Μονικα:Έχεις δίκιο.. Δεν ξέρω τι σκεφτόμουν..
*Angel:Θα σου πω εγώ χρυσή μου.. Για να πέταξες μια τέτοια κοτσανα, πολύ απλά δεν σκεφτόσουν..
*Μονικα:Ναι.. Χαχαχαχα γελάσαμε τώρα.. [της λέω ειρωνικά..] Αλλα όντως..
*Angel:Το ήξερα..
*Μονικα:Ωραία.. Το λύσαμε και αυτό.. Ξάπλα να ξεκουραστείς.. Αύριο θα περάσω να σε πάρω για να πάμε σχολείο.. Μέχρι τότε ξεκούρασου σε παρακαλώ..
*Angel:Έγινε μαμά.. Θα σε περιμένω.. [ειπα και γελάσαμε..] Τα λέμε αύριο.. [χαιρετηθηκαμε και κλείσαμε.. Και τώρα εγώ πρέπει να σκεφτώ κάτι και να είμαι ο εαυτός μου..Φαντασμαγορικα.. <ειρωνεία μοουντ ον>..Μπήκε η μητέρα μου και μου άφησε φαΐ και έκατσε και μιλήσαμε και μετά έπεσα για ύπνο.. Κοιμήθηκα κατευθείαν..]