Angels and Demons

Part 25

*Angel:Θα με αφήσεις να πιάσω όπλο και να πυροβολισω;;
*Damon:Θέλεις;;
*Angel:Σαν τρελή..
*Μονικα:Σαν;; [ειπα και γελάσαμε..]
*Angel:Well?? μπορω;;
*Damon:Mmmmm let me see,let me see..[ειπα και έκανα πως σκέφτομαι..] Μπορείς..
*Angel:Αλήθεια τώρα;; [ειπα και κούνησε καταφατικά το κεφάλι του.. Πιδηξα στην αγκαλιά του και τον αγκαλιασα..] Σε ευχαριστώ, σε ευχαριστώ, σε ευχαριστώ.. [και έκανα σαν 2 χρονο που του δινουν καραμέλα, ειπα και ένιωσα αμήχανα και κατέβηκα από πάνω του..] Συγνώμη..
*Damon:Δεν πειράζει μην ανησυχείς, από την χαρά σου.. Πρώτη φορά σε βλέπω χαρούμενη από τότε που σε γνώρισα.. Σου πάει.. Να το εφαρμόζεις πιο συχνά..
*Μονικα:Πάλι καλά δεν είμαι η μόνη που το λέει, είδες;;
*Angel:Το κάνω οπότε μου βγαίνει, ξέρεις ότι δεν μπορώ να πιέζω τον εαυτό μου και σε αυτό το θέμα..
*Damon:Είναι πολύ λίγα τα πράγματα που μπορούν να κάνουν έναν πληγωμένο άνθρωπο χαρούμενο και δεν τα βγάζει ποτέ όλα στην φορά και ακόμα και αν είναι χαρούμενος με κάτι δεν το δείχνει, γιατί φοβάται ότι θα του πάρουν και την λίγη χαρά που του έχει απομείνει στην ζωή..
*Μονικα:OH MY GOD..
*Angel:You've done your research, huh??[Ειπα και γελάσαμε με τον Damon,ενώ Μόνικα είχε κοκαλωσει ακόμα με τα λόγια του..]
*Damon:Μην ξεχνάς ότι πρέπει να δουλέψουμε μαζί για να είναι εφυτκη η ήρεμη ζωή εν βασιλεια.. Εχω μάθει πολλά για εσένα.. Για να σε ανατρεψω από πολλά, όπως και εσύ για εμένα, μπορεί να μην με ξέρεις ακόμα τόσο καλά, αλλά η μοίρα μας έπαιξε άσχημο παιχνίδι και πρώτα μας ξεκλείδωσε τις δυνάμεις που χρειάζεται για την βασιλεια και για να βοηθήσουμε ο ένας τον αλλον, να συμπληρώσουμε ο ένας τον αλλον εφόσον μας θέλει μαζί..
*Angel:Pretty good.. Είμαι σίγουρη γιαυτό.. Θα σε μάθω στην συνέχεια.. [ειπα και με κοίταξε και σήκωσε το ένα του φρύδι..] Τι;; θα πρέπει να συνεργαστούμε σε πολλούς τομείς, τουλάχιστον ας μην μισούμε ο ένας τον αλλον για να γίνει πιο εύκολο το όλο θέμα.. Ναι και έτσι και εμείς θα της δείξουμε ποιος κάνει κουμάντο.. Δύο αντιδραστικα στοιχεία μαζί.. Όταν ενωθούν,
*Damon:Μπορουν να γίνουν ένα και να κάνουν το αναπόφευκτο, εποφευκτο..
*Μονικα:Εεεεε απίστευτο.. Αυτό μας έλειπε τωρα να συμπληρώνει ο ένας τις προτάσεις του άλλου,απο εδώ και περα.. Τι πάθατε;; σεληνιαστηκατε;;
*Angel:Ουυυυυ I'm impressed, you know a lot.. Έτσι είναι, όντως.. Μόνικα χαλάρωσε.. Εσύ δεν είσαι αυτή που μου λέει να κοιτάω και τις δύο όψεις του νομίσματος;; εεεε το κάνω πλέον.. Γιατί δεν είσαι χαρούμενη;;
*Μονικα:Τώρα βρήκες να με ακούσεις;; πόσα χρόνια το λέω, τώρα βρήκες να με ακούσεις..
*Damon:Έχω ένα feeling ότι δεν με πας και πολύ..
*Angel:Τότε έχεις ένστικτο.. Μην ανησυχείς δεν εισαι εσύ το πρόβλημα..
*Μονικα:Το πρόβλημα είναι πόσο ανωριμη είναι η Angel..
*Angel:Το πρόβλημα είναι πόσο ανωριμη είναι η Angel.. [Ειπαμε ταυτόχρονα,ενω εγω μιμηθηκα την φωνή της και θύμωσε.. Ο Damon καθόταν και απλά του βγήκαν τα μάτια τον σκουντηξα λίγο λεγωντας του..] Here we go again.. [του είπα λίγο χαμηλόφωνα και η Μόνικα ξεκίνησε έναν μονόλογο που άμα δεν με απασχολούσε ο Damon, πραγματικά, θα είχα κοιμηθει, πραγματικά όμως.. Έκανε μια μεγάλη παύση..]Τελειωσες;;
*Μονικα:Με ειρωνεύεσαι;;
*Angel:Ωχχχ Παναγία μου.. Το μόνο που έκανα ήταν να ρωτήσω αν τελείωσες.. Που είναι η ειρωνεία σε αυτό;;
*Μονικα:Πουθενά, I guess.. Ναι τελείωσα,γιατί;;
*Angel:Γιατί πρέπει να κάνω την καλή και να παω στο βασίλειο..
*Damon:Μου άρεσε αυτό..
*Angel:Ooohhhh really?? [λέω και κουνάει το κεφάλι του και γελάει και με παρασέρνει μαζί του..] Θα έρθεις από εμάς πρώτα ή κατευθείαν στο δικό σου;;
*Damon:Να κάνω τι στο δικό μας;; έχει ησυχία, τάξη και ασφάλεια.. Plus, ο πατέρας μου θα με περιμένει ακόμα στο βασίλειο σας σίγουρα, σιγουρα πράγματα όμως.. [λέω και γελάμε..]
*Angel:Πάμε τότε..[λεω και φεύγουμε και σε δευτερόλεπτα είμαστε στο βασίλειο, ανοίγω νοητά την πόρτα και μπαίνουμε μέσα και όλοι έρχονται τρέχοντας κατά πάνω μας όταν μας δούνε..] Συμβαίνει κάτι;;
*Damon:Συμβαίνει κάτι;;
*Angel:[λέμε ταυτόχρονα και κοιτάμε ο ένας τον αλλον και χαμογελάμε,ενω οι υπόλοιποι μας κοιτάνε κοκαλωμενοι..] Παρακαλώ.. Σας ακούμε..
*Helias:Τι θα κάνετε τελικά;;
*Damon:Αυτό είναι δική μας δουλειά.. Δικό μας είναι το μέλλον, ότι θέλουμε το κάνουμε..
*Scott:Για όνομα του διαμονα σεληνιαστηκες παιδί μου;; Πείτε μας τι θα κάνετε;;
*Helias:Πείτε μας τι θα κάνετε;;
*Angel:[λενε ταυτόχρονα και οι δύο..]Σας είπε ο Damon, η απόφαση ειναι δική μας, σωστά;; [λέω και μου κουνάνε θετικά τα κεφάλια τους..]Ωραια τότε δεν ενδιαφέρει κανέναν άλλον εκτός από εμάς.. [λέω και τους βλεπω να θυμώνουν και οι δύο και αρχίζουν να μιλάνε δυνατά και οοοοο θέλω τόσο πολύ να βουλωσω τα στόματα τους αυτήν την στιγμή.. Κλείνω τα αυτιά μου και ο Damon έρχεται και μου πιάνει το χέρι για να μου το κατεβάσει.. Όταν έπιασε το χέρι μου διάβασα το μυαλό του υπήρχε μόνο μια λέξη.. Μπορεί αυτήν την φορά να ήθελε να διαβάσω το μυαλό του.. Ξεκίνησα να μετράω αντίστροφα στο μυαλό μου και με το ένα φωναξαμε και οι δύο μαζί..] SILENCIO..
*Damon:SILENCIO..
*Angel:[ο Damon πήρε τα χέρια του και πλέον δεν τους άκουγα να φωνάζουν.. Για την ακρίβεια ούτε καν να μιλάνε.. Φαινόταν ότι μιλούσαν, μάλλον ότι φώναζαν ακόμα διότι έβλεπες την συγχηση στα πρόσωπα τους.. Εκείνη την ώρα όλοι μας κοταξαν στο χώρο..] Δεν θα πάθουν κατι, είναι ξόρκι σιγασης..
*Damon:Δεν θα πάθουν κατι, είναι ξόρκι σιγασης..
*Angel:[είπαμε ταυτόχρονα και γελάσαμε.. Εκείνη την ώρα μπήκε η Άρια στο δωματιο.. Και να φανταστώ δεν ξέρετε ποια είναι!! Θα έπρεπε;;oohhhh great you're back.. Είπα με ειρωνεία στην φωνούλα στο κεφάλι μου.. Η Άρια είναι η μητέρα του Damon, βγαίνει έξω από το βασίλειο σε ειδικές περιπτώσεις..] Γεια σας κυρία Αρια.. Σε τι οφείλουμε την επίσκεψη σας;;
*Damon:Μαμα;;
*Αρια:Καλησπέρα νεαρά Angel.. Τι έκανες στο πατέρα σου Damon;;
*Damon:Ξόρκι σίγασης..
*Αρια:Σπαστο..
*Damon:Sonorus..[Ειπα αλλά δεν έγινε τίποτα..]
*Αρια:Τι είναι αυτό;; παίζεις μαζί μου;; Damon δεν είναι ώρα για αστεία.. Επανέφερε τον πατέρα σου..
*Damon:Δεν μπορώ.. Αυτό το ξόρκι υποτίθεται ότι έπρεπε να διορθώσει το προηγούμενο και όλα να είναι φυσιολογικά..
*Αρια:Και τώρα τι θα κάνουμε;; θα μείνει έτσι για πάντα;; τι σου έκανε και μπλέξαμε έτσι;;
*Damon:Ήθελε να μάθει τι θα κάνω με το μέλλον μου με την Angel..
*Αρια:Το κακό που είναι σε αυτό;;
*Leila:Γειά σου Αρια.. [ειπα και με κοίταξε..] Το κακό σε αυτό είναι ότι δεν το ζήτησαν ευγενικά από τα παιδιά, το απαίτησαν.. Μετά δεν σταματούσαν να φωνάζουν και φτάσαμε εδώ που είμαστε τώρα..
*Αρια:Leila, χαίρομαι που σε βλέπω..
*Angel:[λέει και την αγκαλιάζει και εγώ και ο Damon έχουμε μείνει μαλακες.. Γνωρίζονται;;]
*Αρια:Μάλιστα.. Και τι αποφασίσατε Damon;;
*Damon:Πειράζει που δεν θέλω να πω;;
*Αρια:Damon;;
*Damon:Καλά μαμά..
*Angel:[Ο Damon έπιασε πάλι το χέρι μου και φαινόταν άλλη μια λέξη στο μυαλό του.. Κάναμε ξανα το ίδιο με εμενα να δειχνω ποιον δεν θέλω να ακούσει για το μέλλον μου, το ίδιο έκανε και ο Damon και φωναξαμε δυνατά..] MUFFLIATO..
*Damon:MUFFLIATO..
*Angel:[Είπαμε και οι δύο μαζί..] Με ακούτε όλοι;; [ειπα και μου κουνησαν όλοι θετικά τα κεφάλια τους εκτός τον πατέρα μου και τον Scott οι οποίοι ακόμα ήταν σε πλήρη συγχηση..]
*Αρια:Τι ήταν αυτό τώρα;; γιατί το ρώτησες αυτό νεαρη μου;;
*Angel:Ξόρκι για βουλωμα αυτιών.. Σωστά Damon;;
*Damon:You got it boss.. [ειπα και γελάσαμε..] Με την Angel αποφασίσαμε να μην παντρευτούμε, ακόμα τουλαχιστον, αλλά
*Angel:Αλλά και να μην μισούμε ο ένας τον αλλον.. Ο Damon έκανε ένα λάθος και το παραδέχτηκε, δεν μπορώ να του το κρατάω για πάντα..
*Damon:Και η Angel είμαι σίγουρος μπορεί να με βοηθήσει με την βασιλεία και να είναι μια πολύ καλή και πίστη μου φίλη.. Αλλά μέχρι εκεί..
*Angel:Αλλά μέχρι εκεί.. Damon;; [λέω και του δίνω το χέρι μου, μάλλον διάβασε το μυαλό μου γιατί κατευθείαν χαμογέλασε.. Μέτρησε αντίστροφα αυτός αυτήν την φορά και φώναξα με μαζί..] REPARO..
*Damon:REPARO.. [όταν μου έδειξε τι σκεφτόταν μου ήρθε κατευθείαν στο μυαλό αυτό που της είπα πριν..] Είδες όντως έμαθες πράγματα για εμένα.. Τα ξόρκια.. [της είπα και μου κούνησε θετικά το κεφάλι της.. Το μόνο που ακουγόταν πιο πάνω από εμάς ήταν οι φωνές των πατεράδων μας.. Κοίταξα την Angel με πονηρό βλέμμα που σημάνει ώρα για φασαρία.. Μου κούνησε θετικά το κεφάλι της χαμογελώντας..] ΣΚΑΣΜΟΣ..
*Angel:ΣΚΑΣΜΟΣ..[Φωναξαμε αλλά τίποτα.. Εφόσον έσβησα από το μυαλό όλων την απόφαση του Damon και την δική μου είπα να κάνω κάτι πιο δραστικό..] Damon, μην τρομάξεις.. [λέω και του κλείνω το μάτι.. Μου χαμογελάει και πετάει δίπλα μου και ξεκινάω να κάνω έναν μίνι σεισμό.. Ξεκίνησαν να πέφτουν αντικείμενα από εδώ και από εκεί και πλάκωσε απόλυτη ησυχία στο δωματιο.. Τώρα θα μου πείτε φοβήθηκαν από το σεισμό.. Ναι καλά.. Ο Damon ξέρει πολύ καλά ότι όταν ξεκινάω με τον σεισμό θα έχει και συνέχεια και ήταν σωστός.. Είχε.. Όταν είδα ότι ο σεισμός δεν τους πτοεί.. Τσιριξα όσο πιο δυνατά μπορούσα και μόνο τότε κατάλαβαν ότι γινόταν σεισμός και το τι συνέβαινε κανονικά.. Όταν έπεσε ησυχία από αυτους στο δωματιο, ο Damon με άγγιξε και το κατάλαβα και σταμάτησα..] REPARO..[Ειπα και τα πράγματα μπήκαν κανονικά στην θέση τους, θαρρείς και δεν είχε συμβεί τίποτα.. Νομίζω ότι αρχιζει και μου αρέσει η μαύρη μαγεία τελικά.. Τελως πάντων όταν φώναξα το ξόρκι όλοι με κοιτούσαν περίεργα εκτός τον Damon που μου χαμογελούσε..]
*Damon:Καλωσόρισες.. [της είπα και έκανα υπόκλιση μπροστά της..]
*Angel:Καλό σε βρήκα.. [του είπα και εκανα και εγώ μια υπόκλιση και μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα μας έπιασαν τα γέλια.. Όταν σταματήσαμε πλέον να γελάμε είδα ότι όλοι με κοιτούσαν επίμονα..] Τι πάθατε;;
*Helias:Εσύ τι έπαθες;; μόλις έκανες μαύρη μαγεία.. Είσαι άγγελος..
*Angel:Είμαι;; [ειπα και με κοίταξε περίεργα..]
*Scott:Και ζεις ακόμα!!
*Angel:Ζω;;[λέω για να τους τεστάρω και να ανάψω τα αίματα,αλλά μου το χαλάει ο Damon..]
*Damon:Εννοείται πως ζει..[ειπα το συμπέρασμα μου..]
*Αρια:Γιατι να μην δεν ζει;;
*Scott:Αρια, αγάπη μου τι κάνεις εσύ εδώ;;
*Αρια:Είπα να παρευρεθώ στην χαρά του παιδιού μου, αλλά του την χάλασες έμαθα..
*Damon:[του είπε και το βούλωσε..] Εγώ ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω που είναι το κακό.. Η Angel έκανε μαύρη μαγεία.. Και;;
*Helias:Απαγορεύεται στους αγγέλους η μαύρη μαγεία..
*Scott:Όπως και σε εμάς τους δαίμονες απαγορεύεται το τελετουργημα..
*Angel:Τοτε θα επρεπε να είμαστε και οι δύο νεκροί..
*Damon:Τοτε θα επρεπε να είμαστε και οι δύο νεκροί.. [λέμε ταυτόχρονα και μας κοιτανε θαρρείς και ήρθε η συντέλεια του κόσμου..] Τι συμβαίνει;;
*Helias:Πολύ φοβάμαι ότι και οι δύο σας πήρατε ένα εισητηριο πιο κοντά στο θάνατο..
*Angel:Ή απλά ξεκλειδωσαμε τις δυνάμεις του κακού.. [ειπα και έμειναν να με κοιτάνε όλοι..] Οοοοο ελάτε.. Διάβαζω 24/7 και περιμένατε να μην το ξέρω.. Ο Damon ξερει όλα τα ξόρκια αντίστροφης από τα ξόρκια που ξέρω και ξέρει και τελτουργηματα και εγώ το ιδιο.. Λυτο και απλό.. Όχι για όλους.. Για εμάς που τα έκανε έτσι η μοίρα.. [λέω και με κοιτάνε όλοι εκτός τον Damon που ξέρει τι συμβαίνει..]
*Damon:Angel;;[λεω και με κοιτάει..] Σε σχέση με αύριο.. [της λέω και τεντώνω το χέρι μου και βάζει επάνω το δικο της.. Όταν βλέπω τον Helia να έρχεται προς το μέρος μας, μηχανικά αφήνω το απόλυτο κενό στο μυαλό μου και η Angel, τραβιέται κάνοντας το ίδιο.. Πως το κατάλαβα, είδα και εγώ το τι είχε στο κεφάλι της και ήταν όπως εμένα.. Κουνησα θετικά το κεφάλι μου και ίδιο έκανε και αυτη.. Όταν μας ακούμπησε ο Helias έπαιζε η ίδια σκηνή και στον δύο το κεφάλι.. Εμένα και την Angel να κυβερνάμε και να σπερνουμε το χάος.. Μας κοίταξε έκπληκτος και μας ανακοίνωσε το εξής..]
*Helias:ΜΗΝ ΤΟΛΜΗΣΕΤΕ..
*Angel:[Μας φώναξε θαρρείς και μας διέταζε.. Πήγα να πετάξω κάτι στον αέρα, αλλά ο Damon έπιασε το χέρι μου και μόλις τα δικά μου μάτια κιτρινισαν του Damon έγιναν κόκκινα, αλλά όχι φανταχτερά όπως του διαβόλου, όπως του δαίμονα.. Όταν μετά από λίγο τα χέρια μας ενώθηκαν ξεκίνησαν να βγάζουν σπίθες..]
*Αρια:Μωρό μου το ματιά σου..
*Leila:Μωρό μου τα μάτια σου.. [είπαμε και οι δύο μαζί.. Τα μάτια τους ήταν πορτοκαλί.. Ένωσαν τις δυνάμεις τους.. Μα ποτέ και πως έγινε αυτό;; ανακάλυψαν την κρυφή τους δύναμη;; τι γίνεται εδώ.. Σκέφτηκα κατευθείαν τα παιδιά στο κανονικό του και ευτυχώς έγινε χωρίς παράπλευρες απώλειες..]
*Angel:Μαμα;;τι έκανες;;
*Leila:Σταμάτησα την ανοησία σου.. Τι έκανες;; ποτέ μπλεξατε έτσι;;
*Angel:Δεν λέω τίποτα.. Ο Damon και εγω αποφασίσαμε να μην μιλήσουμε σε κανέναν για τις δυνάμεις μας πότε ξανά.. Damon;; θα σε δω αύριο στο σχολείο;;
*Damon:Ναι.. Όπως κάθε μέρα δυστυχώς..
*Scott:Ευτυχώς να λες..
*Damon:ΞΕΡΩ ΠΟΛΎ ΚΑΛΆ ΤΙ ΛΈΩ.. [ειπα και κατευθείαν αισθάνθηκα τα μάτια μου να αλλάζουν χρώμα.. Ένα χέρι με έπιασε και όταν γύρισα και είδα ότι είναι η Angel και σταμάτησα ότι έκανα, γιατί δεν ήθελα να την πονέσω..] Θα σε περιμένω αύριο στο σχολείο.. [της είπα και μου κούνησε το κεφάλι της, με αποχαιρέτησε με μια αγκαλιά για καληνύχτα και σκέφτηκα να εξαφανιστώ απο το βασιλειο και το έκανα..]

Τι κάνουν οι αναγνώστες μου;; ελπίζω καλά!! Εγώ είμαι.. Επειδή έχω ακόμα άδεια προς το παρόν και ξεκουράζομαι.. Stay tuned..