BİLİNMEYEN'DEN
Babam gelmişti. İçmişti ve gene beni suçlayacaktı ve evet babamı sevmiyordum . Annem beni doğururken ölmüştü. Babamda bu durumdan beni suçlu çıkarıp benden nefret ediyordu. Her gece eve sarhoş geliyordu ama bugün daha bir fazla içmişti. Çünkü bugün annemin ölüm yıl dönümüydü . Kapıyı açıp bağırmaya başladı.
"Nerdesin lan it!"
Sinirleniyordum her zamankinden daha çok içmiş leş gibi kokuyordu yüzümü buruşturmadan edemedim.
"Cevap versene lan madem burdasın !"
Kelimeler ağzında yuvarlanıyodu. Ah caanım kelimeler eziyet çekiyordu onun pis ağzında harika kafayı sıyırmıştım dert edindiğim şeye bak daha fazla kulaklarım zaraa görmesin diye cevap verdim
"Ne var? Gene ne istiyorsun paran mı bitti içki alacak paran mı yok?" Dedim.
Çalışıp para kazanıyordum ama o ona verdiğim parayla içki içiyordu .
"SEN BANA NASIL BAĞIRIRSIN KÖPEK " diyip ayağa kalkmaya çalıştı ama geri sendeledi sanırım başını çarpmıştı koltuğa sızdı kaldı .
Evet benim hayat hikayem buydu
Bir ayyaşın kahrını çekiyordum .Annemin her zaman yaptığı gibi gelip saçlarımı okşayıp 'herşey geçecek birtanem' demesini o kadar çok istiyordum ki annemi çok özlemiştim. Bu hayata tutunmamın tek sebebi Ada'ydı o benim herşeyimdi. Onu çok seviyordum ona olan sevgim, aşkım her gün kat ve kat artıyordu. Onu gördüğüm gün dün gibi aklımdaydı. Yağmur yağıyordu ve o bir kediyi besliyordu. Kedilere zaafı vardı onları çok sever her gün onlarla konuşurdu . Yağmurda dağılan kızıl saçları aklıma geldikçe o saçları koklayıp öpmemek için kendimi zor tutmuştum. O anlar tekrar gözüme gelince gülümsememe engel olamadım. Onu tam 3 yıldır seviyordum. Bu olanları düşünüp uykuya daldım sanki o yanımdaymış gibi huzurla kapattım gözlerimi o benim bu hayatta ki tek huzurumdu.
