tourner dans le vide

03.

~
2021,haberden bir gün sonra.

"Şimdi ki haberimizse Bay Victor adlı ressamdan bahsedilen günlüklerin bulunduğu evde ki sayısız dünyanın her yerinden akın edilip içeri girmek için protesto etmesini konu ediniyor."

Önceden çekilen haber videosu yansıtılırken adam masada ki su şişesinden bir yudum aldı.

Bu sefer spiker Bay Park değil, Bay Kim'di.

Geri geri dikkatle yürürken arkasını işaret ederek konuşuyordu." Dünyanın her yerinden akın eden turist, haber kanalları içeri giremedikleri için protesto yapıp, kınayan tweetler atıyor. Polislerin birazdan geleceği bildirildi.

Evet şuan geldiler. Konuşarak kaldırmaya çalışıyorlar. Bir protestocu polise taş attı. Evet. Şuan ortamdan uzaklaştırılıyoruz biber gazıyla müdahale edilecek sanırım. Normal ekipler gitti. Özel ekip geldi olay yerine. Evet dağıtılıyor şuan. "

" Uzaklaşalım biraz biber gazı sıkıyorlar. "diyen kameranla ileriye ilerleyerek, kamerayı yakın çekime alıp alanda ki kaosu gösterdiler.

Sonrasında hızla polisler kötü gösterilmesin diye kesilen haber reklama girmişti.
.
.
.
1856.03.05, karşılaştıkları gecenin sabahı.

Bay Victor sabah erkenden uyanarak başladığı tablosuna kahvaltıya çağrıldığında bıraktı. Normalde odasına isteyeceği yemeği kabul etmişti. Cidden o kişileri tanıyarak çizmesi gerekiyordu ve belki onu görebilir düşüncesiyle heyecanla mutfağa gidip yan sandalyelerden birine oturmuştu.

Herkes oturduğunda ve başladıklarında şaşırmıştı. Yoktu o.

Hayal gördüğünü düşündü ama emindi gördüğüne.

Anlamaz bakışlarını donuk bakışlarının arkasına saklayıp sakinlikle laf arayışına girdi. "Aileniz bu kadar mı Bay Jeon? Bir başka çizmemi istediğiniz aile ferdi falan."

Denilenle zar zor yutkunan Jeon ailesini izledi.

Kız kardeşin yüzünün hüzünle, babanın nefretle, annenin tiksintiyle ve hizmetlinin eğlenir ifadesini süzdü.

"Yok." dedi. Emin oldu o an Bay Victor. Kesinlikle vardı. Yoksa bu yüz ifadelerini başka nasıl açıklayabilirdi ki?

Yemekten sonra kız kardeşe sormak istese de sır gibi saklandığı için olay çıkacağından korkup yemekten sonra geri odasına çekilmişti.

Basitlikle yarıladığı koltuğu çizmeye devam ederken tıklanan kapıyla ayağa kalkmıştı. Kapıyı açtığında kız kardeş, Jennie, saygıyla karşısında eğilip "Resme bakmak istemiştim." demişti karşısında iki çayı, tepsiyle tutarken.

Bay Victor onaylayıp içeri geçmesi için kapının önünden çekilmişti.

Kendisi yatağa otururken kız da karşısında ki sandalyeye oturmuştu.

Komodine koyduğu çayı yudumladığını gördüğü beyfendinin çayını bırakmasını bekledi.

Saygılı, diye düşünmüştü Bay Victor.

Cidden on yedi yaşında, orta gelirli bir ailenin kızı genelde burnu havadayken o saygılı ve terbiyeliydi. Çünkü onu annesi değil abisi büyütmüştü iki sene öncesine kadar.

"Sizinle masada açtığınız konuyu konuşmak istemiştim aslında. Tabii siz hala konuşmak ve beni dinlemek isterseniz."

"Buyurun." demişti Bay Victor sertçe kızın hareketlerini gözlemlerken.

"Bir aile üyemiz daha var. Abim olur kendisi. Ve bunu söylemek bana düşer mi bilmiyorum ama pek sevilmiyor kendisi iki senedir."

Bay Victor'un kaşları merakla çatılırken, ailesi bu dediklerini duyarsa diye korkudan gerim gerim gerilen kıza hemen sormuştu.

" Neden? "

Kız söyleyip söylememek arasında kalırken abisine yapılanları düşündü. Keşke abisini bu evden, bu aileden kurtarabilseydi. Bu tanımadığı herifi günah çıkarıyormuş, günah keçisiymiş gibi düşündü. Üstünde ki yüklerden kurtulmak istiyordu.

"Kendisi eşcinsel. Bu yüzden ailem onu çatı katına kapattı. Kimseye bir şey demezler onun hakkında. Artan yemek artıklarını yer, aşağı iner bulaşıkları yıkar ve geri yukarıya çıkar. Aşağı inmesi yasak. İki sene on sekiz yaşındaydı. Evlenme yaşı yani. Bir leydiyle evlenecekti ve o da ısrarla reddediyordu. Babam ısrarla sebebini sorduğunda söylemezdi. Sonra bir gün anlık sinirle ağzından kaçırdı. Babam onu çok dövdü, çok günah çıkarttılar. Abim reddetti sonra. Birkaç kez göz boyamak için bir iki kızla çıkmıştı. Onları öne sürdü. Ama annemde babamda inanmadı. " nazikçe gözyaşlarını silip duyduğu topuklu tıkırtılarıyla hemen komodinde ki çayları ve tepsiyi alırken" Gitmem lazım. Kusuruma bakmayınız. "diyerek odayı terk etmişti.

Dediği için biraz huzursuz olsa da artık bu günahı bir kişiyle daha paylaştığı için rahatlamış da hissediyordu.
Hem, diyordu." Belki giderken onu da götürür. "

Bay Victor ise çatılmış kaşlarıyla düşünüyordu.

" Eşcinsel... Şiddet görmüş, psikolojik şiddet de görmüştür büyük ihtimalle. Lanetli sayıyorlar onu. Güya iyi bir aileler. Öz oğulları... O da benim gibi öksüz, yetim." diye düşünüyor, birçok düşüncesiyle boğuşuyordu.

Onunla konuşmak, onu rahatlatmak ve bu evden onu kurtarmak istiyordu. Yıllar önce kendi evinden kaçtığı gibi onu kaçırmak istiyordu.

Ve ailesinden göremediği sevgiyi ona vermek istiyordu.

Gerçi kendisi de pek değer ve sevgi ne bilmezdi ama onu severken, değer verirken öğrenirdi değil mi?

~
Bölüm sonu.

Önce susamam dinledim sonra harry styles ve ariana grande... Karmaşa belli mi vpelfmle

Bu kurgu nerden aklıma geldi uzun uzun konuşmak falan istiyorum. Ama hayat enerjim sömürülmüş gibi hissediyorum ve uzun yazar notlarından nefret ediyorum.

Neyse.

Kendinize iyi bakın!

♡