Evren: Young justice (1. Sezon) & Talon!Dick Grayson AU
Dick Grayson ailesi öldükten sonra büyük büyük babası tarafından Talon olarak eğitilmeye başladı.
Ama Dick Grayson içinde bir yerde bütün bunların yanlış olduğunu hissediyordu.
"Biz neden düşeriz? Yeniden kalkmayı öğrenebilmek için."
• • •
"Bu söylerinize inanmak gerçekten zor bay Wayne."
Dedi sandalyesinde oturan, komiser Gordon. Bruce ve Laurel* ,komiser masasının önündeki sandalyelere oturmuşlardı. (* Laurel AKA Black canary)
Bruce söze girdi. "Biliyorum bu olaylar kulağa gerçek dışı geliyor. Ama özel psikolog Laurel de onunla görüştü, ve gerekli belgeleri de getirdik. Jim, benim tek istediğim 4 yıl önceki gibi onu yanıma almak."
Jim Gordon iç çekti.
"Elimden geleni yapıcam Bruce, ama önce Richard ile özel konuşmam gerektiğini anlarsın."
Bruce, "Tabi ki." diyip sandalyesinden kalktı.
"Herşey için teşekkürler Jim."
Jim samimi bir şekilde gülümseyip Bruce'un elini sıktı.
"Asıl ben tesekkür ederim."
~Wayne köşkünde
Hava kararmaya başlamıştı.
Bruce arabasını park edip köşke girdi. Kapıda Dick onu bekliyordu. "Hoş geldin Bruce. Komser ile olan konuşma nasıl geçti."
"Merak etme Dick. Herşeyden yolunda gitti."
Dick gülümseyerek, "Şey Alfred ile odayı düzenlemeyi bitirdik sayılır. Ama odada bir kutu vardı. Alfred sen gelmeden açmamı istemedi."
"Alfred evde mi?"
"Bir kaç eksik vamış, onları almak için dışarı çıktı az önce."
"Peki. Odada beni bekle birazdan geliyorum."
"Peki Bruce." diyip merdivenleri çıktı, genç akrobat.
~Bir süre sonra
Bruce, işlerini bitirip oğlanın odasına çıktı. Dick onu yatağının üstünde oturmuş bekliyordu. Bahsettiği kutu da yanı başındaydı. Bruce içeri geçip, Dick'in yanına oturdu. Kutuyu kucağına alıp söze başladı.
"Bu kutuda ki eşyaları 4 yıl önce, senin kaybolmandan sonra -kaldığın yetimhaneden- almıştım. Seni bulduğumda, vermek için.... Yaklaşık iki yıl önce pes edip öldüğünü kabullenmeden önce yani."
Bruce sözlerini bitirince kutuyu açıp Dick'e uzattı.
Kutunun içinde çok fazla şey yoktu. Bir adet oyuncak fil, bir poster, bir tane çerçeve içtinde fotoğraf.
Zihninde canlanan anılar, Dick'in yüzünde hüzünlü bir gülümseme oluşturdu.
Oyuncak fili yavaşça eline alıp okşamaya başladı. "Bu oyuncağıma, sirkteki filimiz Zitka'nın adını koymuştum."
Fili yavaşça yatağın kenarına koyup posteri eline aldı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Biliyor musun? Sirkte bu posteri hazırlarken bende onlara yardım etmiştim. Hatta Haly amca* benim tasarımda yetenekli olduğumu söylemişti."
(*Haly: Sirk'in müdürü. Dick'in, ailesinin bir parçası olarak gördüğü kişi.)
Dick son olarak aile fotoğrafını eline aldı. Bir süre sessizlikten sonra Dick yeniden konuşmaya başladı. Sesi titriyordu.
"Anılarımın geri gelmesine seviniyorum ama ailemi h-hatırlamak... bu canımı yakıyor. Onların g-gittiğini ve bir daha dönmeyeceklerini bilmek... Gerçekten canım yanıyor."
Dick'in gözlerinden akan göz yaşı aile fotoğrafının camına düştü.
Bruce elini Dick'in omzuna koydu.
"Dick, inan bana acını anlıyorum. Benim ailemde, ben senin yaşlarındayken öldürülmuştü."
"Kendini yalnız hissettin mi?"
"Başta evet. Ama sonra... yalnız olmadığımı fark ettim. Yanımda Alfred vardı."
"Alfred, bunca yıl senin yanında olduğu için mutlu olmalısın."
Bruce bu cümleyi beklemiyordu ki, bir an duraksadı.
Dick esneyerek, gözünü ovuşturdu.
Bruce, "Sanırım seni bir gün için yeterince yordum yatsan iyi olur." dedi. Yataktan kalkıp kapıya doğru yürüdü.
"İyi geceler Dick."
"İyi geceler Bruce."
Bruce odadan çıkıp kapıyı kapattı.
Dick aile fotoğrafını yatağının yanındaki komidine koydu.
Yatağına oturdu, aile fotoğrafına bir kez daha baktı yüzünde kararsız bir ifade vardı.
Ani bir hareketle, -Bruce'un ona aldığı- bilgisayarı kucağına alıp bilgisayarı açtı.
Önemli bir işi halletmesi gerekiyordu.
• •
~Bir süre sonra, Bruce'un yanında
Bruce, Alfred'in geldiğini duyunca mutfağa gitti.
Alfred, "Hoş geldiniz efendi Bruce."
Bruce gülümseyerek, "Sen de hoş geldin Alfread." diye cevap verdi.
"Alfred.."
"Evet, efendi Bruce."
Bruce, kendi manevi babası olarak gördüğü adama sıkıca sarıldı.
Alfred bir an duraksadı sonra sarılmaya karşılık verdi.
"Yanımda olduğun için teşekkürler Alfred."
"Her zaman Bruce, her zaman."
• • • Bölüm sonu.Bu bölüm biraz daha kısa oldu ama hey! bölümler hep uzun olacak diyen mi var?? Bence yok. Neyse..
Umarım beğenmişsinizdir.
Kendimi geliştirmem adına yorumlara eleştirilerinizi yazarsanız sevinirim.
