Kimsesiz daha 16 yaşında küçük bir kız okulda ezikleniyo. Yaptıkları son şey kızın sinirlenip okuldan çıkmasını sağlıyo sahile oturuyo. Yanında 40-50 yaşlarında biri oturuyo ve ona teklif sunuyo
Kız da artık eziklenmekten bıktığı için kabul ediyo. İ...
Selaaaaaamaşkooolar yine ben. Biraz geçikti biliyorum ama geldi. Biraz az kusura bakmayın. Olaylar başlıyor aklımda çok güzel bir şey var onu yapıcam.
Neyse bölümü beğendiyseniz oy verip yorum yapmayı unutmayın.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
11. Bölüm: Parkta ki çocuk
*Herkesin kalbi biri için atar. Sadece onun için yaşar bu hayatı*
Yaman'dan...
Uçaktan indiğimde hızlıca taksiye binip hastanenin adını verdim.
Hastaneye geldiğimde taksiye parayı verip indim. Hastaneye girdim ve hemen hasta kayıt yerine gidip "Gaye Ergüler nerde" dedim.
Çalışan bilgisayara bakıp "2. Ameliyat hane 3. Katta" dediğinde hemen merdivenlere koşup 3. Kata çıktım.
Ameliyathanenin yanına geldiğimde doktor çıkmıştı ve bilgi veriyordu.
Doktor "Kızınızın ameliyatı çok zor geçti kurşunu çıkarmakta zorlandık kalbe çok yakındı. Şuanlık pek bilgi veremem ama hayati tehlikesi sürüyor" dedi ve gitti. Bende Eylül ve Orkunun yanına gittim.
Yanlarına vardığımda duvara yaslanarak yere oturdum. "Yaman senin ne işin var burda?" dedi Orkun.
"Birşey olduğunu hissedip Eylülü aradım o da Gaye vuruldu diyince hemen geldim" dedim.
"Nasıl hissettin?" dedi.
"Bilmiyorum" diye kestirip attım.
Bir süre sonra Gayeyi yoğun bakıma aldıklarında oraya gittik ve kapının önünde beklemeye başladık.
"Orkun bu kim?" dedi biri.
Orkun "Yaman bizim okuldan arkadaşımız Akif abi" dedi. Demek ismi Akifti.
Herkesle tanıştıktan sonra uzun bir sesizlik oldu kimse konuşmuyordu.
Gaye hadi güzelim uyan herkes seni burda bekliyor.
Gaye'den...
Gözümü açtığımda terk edilmiş bir parkda uyandım. Etrafıma iyice baktığımda burası beni küçükken geldiğim parkdı. Yıkık dökükdü zaten yetimhanenin konumu çok iyi değildi.
Parkı gezdiğimde bir bankda küçük bir çocuk oturuyordu. Yanına gidip oturdum.
"Ufaklık neden burdasın?"
"Yanlız kalmak istedim"
"Neden?"
"O kızı düşünmem için yanlız kalmam lazım"
"Hangi kız?" dedim merakla.
"O çok güzel abla altın sarısı saçları, maviş maviş gözleri var. Ama her yeri mor" dedi. Mor mu?
"Mor mu? Bu kızla nerdetanıştın?" dedim. Lütfen düşündüğüm şey olmasın.
"Bir yetimhanenin arkasında ki ağaç evde" dedi. Oha bu o çocuk benim 8 yaşımda tanıştığım çocuk ama ismini bilmiyorum.
"İsmin ne?" dedim.
Çocuk birşey demeden hemen ayağa kalktı ve koşmaya başladı. Bende arkasından gidiyordum ama yavaşca kaybolmaya başladı ve her yer siyaha büründü.
Bir daha o çocuğu göremiycem...
Alp'den...
1 saat geçmişti ve biz hâlâ bekliyorduk. Bir süre sonra doktor ve bir kaç hemşire hemen yoğun bakıma girdi bizde hemen camdan bakmaya başladık.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gayenin yanına geldiklerinde kalbim sıkıştı. Lütfen kardeşime birşey olmasın lütfen.
Doktor kalp masajı yapmaya başladığında hepimiz delirmiş durumdaydık. Bağırıyor ve ağlıyorduk.
Bir 5 dakika doktor kalp masajı yapmayı bırakıp defiblatörü (ismini yanlış yazmış olabilirim sorry) aldı. Cihazı hazırladıklarında hemen Gayeye uyguladı. Bir kaç kere denediler. En sonda ekranda 300 rakamını görünce 'inşallah olur Allahım nolur' dedim içimden.
Doktor yapınca bir süre bekledi ve Gayenin kalbi atmaya devam etti. Herkes göz yaşlarıyla birlikte birbirlerine sarıldılar.
Kardeşim yaşıyor. Bizi bırakmadı.
Eylül'den...
Gayenin kalbi durduğunda sanki benimde durdu. Bir süre sonra kalbi atmaya başladığında göz yaşlarım içinde Orkuna sarıldım. Yaşıyordu kardeşim.
Artık herkes çok kötü durumdaydı bizde gençler olarak büyüklerin hepsini eve gönderdik her saat başı haber verme şartıyla.
Yamana baktığımda yere oturmuş sırtını duvara yaslamış ve kafasını elleri arasına almış ağlıyordu. Bunda birşey var ama çözücem ben. Oturduğum yerden kalkıp Yamanın yanına gittim.
"İyi misin?" dedim bu sorunun cevabını çok net bir şekilde biliyorum.
"Sence iyi miyim?" dedi.
"Hayır. Herkes gibi" dedim ve devam ettim. "Gayeyi seviyor musun?" diyiverdim.
Hemen gözlerini bana çevirdi. "Hayır" dedi net bir şekilde.
"Yaman Gayeye bir şey olduğunu hissediyorsun. Hiç tereddüt etmeden Adana'ya geliyorsun. Her zaman Gayeye bakıp ağlıyorsun. Eminim ki kalbinde sıkışıyordur Gayeyi öyle gördüğünde" dedim sesizce Gayenin Abileri ve kuzenleri bunu duysa galiba Yamanı hastanelik ederler.
