Cadı olduğuma neden şaşırmamıştım, bilmiyorum. Ama bu mükemmel bir şey! Void'in yanına giderek ellerindeki kelepçeyi çıkardım. Ağzını çözdüm, dudağına küçük bir buse kondurdum..
"Kaçıyor muyuz?" dedi. Bu soru aslında şaka gibi gelmişti.. Onunla kaçabilir miydim? Annem, babam? "Hey?" ona baktım..
"Evet." dedim büyün cesaretimi toplayarak. "İlk olarak bunları öldürelim değil mi?" dedi Void. Gülerek kafa salladım. Bütün gücümü toplayarak onlara elektrik verdim. Elimden tuttu, birlikte gidebildiğimiz kadar gittik.. Telefonumu bir yere attık.. Artık sadece ben ve o vardı. Kimse yoktu.. Bana eziyet çektiren adama aşık olmuştum..
_____
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Void ve Veronica misali:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
__________________________
Bu hikayem biraz kısa oldu :*
Yeni kitabım çıktı, Dear Diary - Kai Parker bakmayı unutmayın.
