3.Bölüm

91 12 4
                                    

Se Na, bir gün yatakta yatarken sıkıca sarılmıştı:

- Anne, ahh! Kemiklerim, kemiklerim kırılıyor galiba!

Annesi biraz kollarını gevşetip kızının saçını okşadı:

-Yoon Se Na!

Se Na :

-Hım !

Annesi:

-Se Naa!

Se Na:

-Ne oldu!

Annesi:

-Se Na...

Se Na sinirlenmiş gibi yaparak:

-İsmimi çok mu seviyorsun, Shi On koyduğu için mi? Onu benden daha çok mu seviyorsun? Her gece bana böyle sesleniyorsun.

Annesi, tebessüm edip:

-Ondan değil, ikinizi de çok seviyorum ama senin sesini(kızının yüzünü okşayarak)yüzünü, tatlı kıskançlıklarını sevdiğim için sesleniyorum.

Se Na annesi ile olan bu anısını hatırladı:

-Anne !şimdi anlıyorum, her defasında sanki bir daha sarılamayacakmışsın gibi sarılıyordun. Sanki...sanki kokumu, sesimi, yüzümü ezberlemeye çalıştığını şimdi anlıyorum.Her seferde bana veda edişini şimdi anlıyorum...

Se Na'nın hıçkırıkları ve yakarışları her yerden duyuluyordu. Yuri kendini çok çaresiz hissediyordu ve bu onu öldürüyordu.

...

Se Na odaya tekrar döndüğünde Yuri biraz toparlanmış gibi duruyordu. Ama bir noktaya odaklanmış, hiç kıpırdamadan duruyordu. Se Na orada durup, Yuri onu fark edene kadar onu izledi.

Yuri izlediğini fark edince:

-Bana öyle bakma, acınası olduğumu biliyorum, merak etme ben iyiyim' dedi.

Se Na:

-Acınası olduğunu hiç düşünmedim, aksine nasıl böyle bir yerde bu hayatı yaşayarak hayatta kaldığını düşündüm ve gerçekten sana imrendim' dedi.

Yuri gülümseyerek:

-Gerçekten mi?Buna sevinmeli miyim bilmiyorum. Ama benim için gurur verici' dedi.

Nedense Se Na'nın içindeki kimsesizlik duygusu yok olmuştu. Artık kendini yalnız hissetmiyordu. İçini Se Na'ya açmıştı, Se Na:Yuri'nin kalbini görebiliyordu. Geleceğin ona ne getireceğini hiç bilmiyordu...

Yuri, Se Na'nın saçlarını taradı ve topladı.Onu rahatlatmak için sohbet etmek istedi ve... Yuri:

-Sadece annen ve sen varmışsın, başka kimseniz yokmuş?

Se Na:

-Evet!Sadece annem ve ben varız, bir tane ablam vardı ama oda 15 yaşında kaza geçirip öldü.

Yuri:

-Üzüldüm ama o şuan yaşıyor olsaydı, senin yerinde o olurdu...

Se Na bir an , iyi ki diye geçirdi. Çünkü bu hayatı ablasının da yaşamasını istemezdi.

Se Na merakla:

-Peki ya sen!

Yuri acı bir gülümseme ile :

-Ben ve erkek kardeşim varız sadece!

Se Na gözleri dolu bir şekil de :

-Demek sende onu korumak için buraya katlanıyorsun.

Yuri kafasını salladı :

-Peki ya annen ona kızgın mısın?

Se Na:

-Kızgın değilim desem yalan olur. Keşke en baştan beri böyle olacağını söyleseydi, kendimi olacaklara hazırlardım. O hep benden bir şeyler saklayarak geçirdi hayatını, acılarla...hep tek başına savaşmaya çalıştı. Ama o bilmiyordu ki, bunu yaparak canımı ne kadar yaktığını...

Yuri:

-Emin ol oda söylemek istemiştir, ama bu nasıl söylenirdi ki...Hele de bir anne nasıl söylerdi bunu, onunda canı çok yanmıştır. Kızını,gözünden sakınarak büyüttüğü kızını, bu adamlar için büyütmesi ona da acı verici olmuştur.

Yuri öyle deyince, Se Na'nın kalbinden sanki bir şey koptu gibi oldu ve gözleri doldu. Annesi o adamlar için mi büyütmüştü gerçekten, onu bir gün alacaklarını bile bile orada kalmayı göze almıştı. Kaça bilirlerdi kimsenin bulamayacağı bir yere kaçabilirlerdi...Ayağa kalkıp Yuri'nin tam karşısına durdu ve Yuri'nin ellerini tuttup ona:

-Ne olur...ne olur beni bu dünyaya hapsetme eğer şuan kurtulamazsam bir daha asla kurtulamam. Ne olur,benim burada kaçmama yardım et, beni buradan kurtar.

Yuri'nin gözlerinden yaş akarak:

-Bunu yapabileceğini mi sanıyorsun, bende dahil tüm kızlar ne kadar çok denedi kaçmayı ama bak yine buradayız. Dışarıda bir çok bağlantıları var, polisi, doktoru vb. her tarafta bağlantıları var. Benim en son kaçışımda polise gittim, ama polis kendi elleri ile getirdi beni. Hangisinin onların adamı olup olmadığını bilmiyoruz. Buradan çıkmayı düşünme, en azından annen için dayan, sen buradan kaçarsan annene zarar verirler.

Se Na:

-Korkuyorum! hemde çok korkuyorum. Ben, ben böyle bi hayat yaşamak istemiyorum. Yakışıklı birini çok sevip, onunla mutlu bir hayat yaşamak istiyorum. Aşık olup; aşk acısı çekmek istiyorum, sonra annem ve onunla hayatı öğrenmek istiyorum. Böyle bir hayat istemiyorum...

Yuri ağlamaya devam ediyordu, ona ne diyeceğini bilmiyordu. Bu sözlere ne söylenebilirdi ki kalbi çok acıyordu...Sadece susmakla yetiniyordu...

Yuri kendini toparlayıp:

-Tabi ki bunu istemelisin, ne yaşasan da halen böyle bir şansın var. Eğer kaderinde bu varsa buna kimse engel olamaz. Herkes kendi kaderini yaşar bu...'der demez içeri bir adam girdi.

-Yuri, Bay Jun Gyu sizi bekliyor çok geç kaldınız.Benimle gelin' dedi.

Yuri buna karşı çıkamazdı, gitmekten başka çaresiyoktu.

▪️KARA LEKE▪️Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin